Ταξίδι στήριξης του Ισραήλ αλλά και παραινέσεων για ανθρωπισμό |
Ο Κ. Μητσοτάκης κάνει την Ελλάδα μέρος του πολέμου στην Παλαιστίνη |
|
Σημαντικό, από κάθε άποψη, υπήρξε το ταξίδι-αστραπή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ. Κι αυτό γιατί επιβεβαίωσε τον σοβαρό ρόλο της Ελλάδας στη διαταραγμένη περιοχή μας, αλλά και γενικότερα. Και έβαλε, σύμφωνα με τις πιο νηφάλιες εκτιμήσεις, ένα λιθαράκι στη δύσκολη οικοδόμηση της ειρήνης στην πολύπαθη Παλαιστίνη. Το γεγονός ότι ο Νετανιάχου απευθύνθηκε στον κ. Μητσοτάκη με το μικρό του όνομα και ο Έλληνας πρωθυπουργός τον αποκάλεσε Μπίμπι δεν πέρασε ασφαλώς απαρατήρητο. Πιστοποιεί τις καλές σχέσεις των δύο και την εκτίμηση με την οποία περιβάλλεται η ελληνική κυβέρνηση και ο επικεφαλής της στο εξωτερικό. Ποιες ήταν οι απόψεις που διατύπωσε στο Τελ Αβίβ ο κ. Μητσοτάκης; Πρώτον, ότι η Ελλάδα είναι πιστός σύμμαχος και φίλος του Ισραήλ και αναγνωρίζει πλήρως το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα, μετά την απάνθρωπη αιματηρή επίθεση που δέχτηκε από τους τρομοκράτες της Χαμάς.  Στο ζήτημα αυτό, ο Έλληνας πρωθυπουργός υπήρξε απολύτως σαφής και δεν κατέφυγε στα γνωστά διπλωματικά μισόλογα. Δεύτερον, όμως, και μαζί με αυτό, εξέφρασε την ελπίδα ότι το Ισραήλ δεν θα ξεπεράσει τα όρια που θέτει ο ανθρωπισμός στην αντίδρασή του για το τρομοκρατικό πλήγμα που δέχτηκε. Η Ελλάδα, με δυο λόγια, στηρίζει απολύτως το Ισραήλ, αλλά το καλεί ταυτόχρονα να σεβαστεί τους διεθνείς ανθρωπιστικούς κανόνες που διέπουν τις πολεμικές συγκρούσεις. Η κριτική και η γκρίνια εις βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη από δυνάμεις και ΜΜΕ της αντιπολίτευσης και για το ταξίδι αυτό, όπως και για οτιδήποτε κάνει, υπήρξε προσχηματική και άκυρη. Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ακολουθεί την πολιτική του ΝΑΤΟ και, άρα, στηρίζει χωρίς αστερίσκους το Ισραήλ, που δέχτηκε μια απάνθρωπη επίθεση με πολλά θύματα. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα, που γειτνιάζει με τη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, έχει την υποχρέωση να είναι μια δύναμη ειρήνης στην περιοχή. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο σταθερές κινήθηκε και ο Κ. Μητσοτάκης. Κίνηση απαραίτητη, μεταξύ άλλων, γιατί στην κρίση της Παλαιστίνης επιχειρεί να παρέμβει με διάφορους τρόπους η Τουρκία, υπηρετώντας τους δικούς της σκοπούς. Εκείνο που χωρίς καμιά αμφιβολία επιβεβαιώθηκε είναι ότι η Ελλάδα έχει ενισχύσει, με την κυβέρνηση της ΝΔ, τη διεθνή της θέση και τον παραδοσιακό ρόλο της στην ταραγμένη γειτονιά μας. Τον ρόλο μιας χώρας που ανήκει στη Δύση, αλλά φιλοδοξεί να είναι δύναμη ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή. Ε.Κ. |
Μέχρι και ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, αισθάνθηκε την ανάγκη να διαφοροποιηθεί από τη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του για τον πόλεμο της Γάζας, που εδώ και εβδομάδες έχει λάβει χαρακτήρα εθνοκάθαρσης, με πάνω από 2.000 νεκρά παιδιά, σε σύνολο περίπου 5.000 έως τώρα θυμάτων από τους ανελέητους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Ο Έλληνας πρωθυπουργός συμπεριφέρθηκε και στο Τελ Αβίβ πιο πολύ σαν εκπρόσωπος του Μπάιντεν και του ΝΑΤΟ, παρά σαν εκπρόσωπος μιας χώρας που βρίσκεται στην περιοχή και ενδιαφέρεται πρωτίστως για την ειρήνη. Μίλησε μπροστά στον «Μπίμπι» για ανθρωπισμό, ενώ τη μέρα ακριβώς της επίσκεψής του η μαρτυρική Γάζα μετρούσε πάνω από 700 νεκρούς. Σε μία μέρα! Διακήρυξε τη στήριξη της Ελλάδας στο Ισραήλ, τη στιγμή που το τελευταίο ξεπέρασε προ πολλού τα ανθρωπιστικά όρια, όπως και τα όρια που θέτουν οι διεθνείς συμβάσεις και ο ΟΗΕ, μετατρέποντας το αναφαίρετο δικαίωμά του στην αυτοάμυνα σε δικαίωμα μιας πραγματικής και μονομερούς επίθεσης εναντίον αμάχων, που περισσότερο υπακούει στους νόμους της εκδίκησης και της συλλογικής τιμωρίας, παρά στους διεθνείς και κοινά αποδεκτούς νόμους του πολέμου. Το θέμα με τη στάση αυτή της Ελλάδας, όπως την έχει διαμορφώσει, την εκφράζει και την εκπροσωπεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν είναι θέμα κάποιας εσωτερικής διαφοράς ή διένεξης. Με τη μονομερή στήριξη στο Ισραήλ και κάποια δειλά μισόλογα περί «ανθρωπισμού», ο πρωθυπουργός όχι μόνο ανατρέπει την παραδοσιακά ισορροπημένη μεταξύ Ισραήλ και Αράβων ελληνική εξωτερική πολιτική, όχι μόνο παίρνει μονομερώς το μέρος του Ισραήλ και καθιστά έτσι τη χώρα μας από γέφυρα ειρήνης μέρος του πολέμου, αλλά και εκθέτει την Ελλάδα σε κινδύνους κάθε είδους, καθώς την εμπλέκει άμεσα και χωρίς να κρατά ούτε τα προσχήματα σε μια σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο Νετανιάχου, προσφωνώντας τον Έλληνα πρωθυπουργό, μίλησε για σύγκρουση ανάμεσα στον πολιτισμό και στη βαρβαρότητα. Το κακό για τη χώρα μας, που επισήμανε όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις της αντιπολίτευσης, αλλά και σοβαροί αναλυτές, είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης έδειξε να συμμερίζεται αυτή την ανάγνωση, που δικαιολογεί και ξεπλένει όσα γίνονται στη Γάζα αυτές τις ώρες. Άσκησε δηλαδή για άλλη μια φορά, όπως και με την Ουκρανία, αλλά και την Τουρκία, εξωτερική πολιτική «ΙΧ». Κι αυτό εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια της Ελλάδας. Ε.Σ. |
