Αντιθέσεις: Εμβολιασμοί

Η καθυστέρηση του εμβολιασμού δεν είναι ευθύνη της Ελλάδας

Περιμένοντας άβουλοι την ΕΕ και τις εταιρίες χάνουμε ζωές

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά δεσμεύτηκαν για τον γρήγορο και μαζικό εμβολιασμό των Ελλήνων, μόλις το εμβόλιο θα ήταν διαθέσιμο σε επαρκείς ποσότητες. Για τον λόγο αυτόν, εκπονήθηκε το σχέδιο «Ελευθερία», που πρόβλεπε πάνω από 1.000 εμβολιαστικά κέντρα σε όλη τη χώρα και, φυσικά, αποφασίστηκε το εμβόλιο να είναι διαθέσιμο για κάθε πολίτη χωρίς καμιά επιβάρυνση.

Είναι, όμως, επίσης αλήθεια ότι πόσα εμβόλια, με ποιους ρυθμούς και πότε θα τα είχε στα χέρια του το ελληνικό κράτος δεν είχε να κάνει με την ελληνική κυβέρνηση. Είχε να κάνει με τους ρυθμούς παραγωγής της εταιρείας που το παρασκευάζει, τις συμφωνίες της ΕΕ, τις συγκεκριμένες δυνατότητες δηλαδή. Κανείς δεν μπορεί να διανείμει γρήγορα και μαζικά εμβόλια που δεν υπάρχουν, κι αυτό το παραβλέπουν, σκόπιμα συνήθως, όλοι εκείνοι που ασκούν κριτική για την καθυστέρηση στον εμβολιασμό του πληθυσμού.

Η Ευρώπη δεν αποδείχθηκε, δυστυχώς, αποτελεσματική στην υπόθεση αυτή. Οι αρχικές συμφωνίες για κεντρική προμήθεια εκατομμυρίων δόσεων και διανομή τους με κριτήρια δικαιοσύνης ήταν βέβαια σωστές. Όταν, όμως, οι εταιρείες αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσαν, ή δεν ήθελαν, στο πλαίσιο της εμπορικής πολιτικής τους, να προμηθεύσουν την Ευρώπη με τις δόσεις για τις οποίες είχαν δεσμευτεί, δεν υπήρχε από την πλευρά της Κομισιόν το αναγκαίο plan b. Έτσι, σε όλη την Ευρώπη παρουσιάστηκε σοβαρό πρόβλημα.

Σε ανύποπτο χρόνο, ο πρωθυπουργός, σε άρθρο που υπέγραφε μαζί με τον γνωστό λοιμωξιολόγο
κ. Μόσιαλο, είχε θέσει το θέμα της πατέντας. Το θέμα, δηλαδή, να αγοράσει η ΕΕ την πατέντα από τις εταιρείες παραγωγής του εμβολίου, ούτως ώστε οι δεκάδες φαρμακευτικές σε ευρωπαϊκό έδαφος, που έχουν αυτήν τη δυνατότητα, να παράγουν γρήγορα και μαζικά εκατομμύρια δόσεις. Να γίνει, δηλαδή, δυνατό αυτό που ζητάει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: Το εμβόλιο να ανήκει στα κράτη και στους πολίτες.

Αυτό δεν έγινε δεκτό από την Κομισιόν. Σήμερα, όμως, που το πρόβλημα έχει πάρει διαστάσεις, αποδεικνύεται προφητικό και αποτελεί ένα από τα μεγάλα θέματα στην Ευρώπη. Σε κάθε περίπτωση, καθώς η παραγωγή εμβολίων επιταχύνεται, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, αισιοδοξούν ότι μέχρι το καλοκαίρι του 2021 θα έχει πραγματοποιηθεί ο εμβολιασμός μεγάλου μέρους του πληθυσμού και θα έχει εξασφαλιστεί ικανοποιητική ανοσία. Έτσι, θα μπει τέρμα και στην αντιπολιτευτική εκμετάλλευση ενός προβλήματος, η λύση του οποίου δεν εξαρτάται από την ελληνική κυβέρνηση.

Ε.Κ.

Μιλώντας για τα εμβόλια και το δράμα της καθυστέρησης στη διάθεσή τους, το πρώτο είναι ότι η Ευρώπη, και μαζί της και η Ελλάδα, απέτυχε. Ενώ χρηματοδότησε πλουσιοπάροχα τις έρευνες για την παρασκευή του, όταν έφτασε η ώρα της μαζικής διάθεσης, οι μεγάλες πολυεθνικές του φαρμάκου αποδείχτηκαν σκληροί παίκτες και έδειξαν σε όλο τον κόσμο ότι το κίνητρο του κέρδους είναι γι’ αυτές πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.

Οι εταιρείες, όμως, κάνουν τη δουλειά τους. Η Κομισιόν δεν έκανε τη δική της, που ήταν να εξασφαλίσει τις αναγκαίες δόσεις στους Ευρωπαίους πολίτες και ελέγχεται σήμερα αυστηρά γι’ αυτό. Μαζί της, φυσικά, ελέγχεται και ο κ. Μητσοτάκης, που αρκέστηκε σε επί χάρτου διαβεβαιώσεις, αντί να δείξει την αναγκαία βούληση και να λάβει τα αναγκαία μέτρα για τον πληθυσμό, όπως έκαναν άλλες χώρες.

Πρώτον, δεν διαπραγματεύτηκε και δεν πίεσε καθόλου να μη βασιστεί η Κομισιόν μόνο στον «λόγο» των πολυεθνικών. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια αφέλεια, αλλά με τον πυρήνα των ιδεών από τις οποίες καθοδηγείται η ΝΔ.

Δεύτερον, έδειξε ασυγχώρητη ολιγωρία στο θέμα της πατέντας. Είναι αλήθεια ότι τάχθηκε σε άρθρο του με τον κ. Μόσιαλο υπέρ της άποψης να εξαγοραστεί η πατέντα από την Κομισιόν. Όμως, αυτό αποδείχθηκε πυροτέχνημα για επικοινωνιακή κατανάλωση. Όταν ο κ. Τσίπρας έβαλε το θέμα στη Βουλή, του απάντησε με ειρωνείες, ξεχνώντας προφανώς τι του είχαν γράψει και είχε υπογράψει με τον γνωστό λοιμωξιολόγο.

Και, τρίτον, δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για να μπορέσει να προμηθευτεί η Ελλάδα εμβόλια από κάθε αξιόπιστη και πιστοποιημένη διεθνώς πηγή, ανεξάρτητα από τις εμπορικές και άλλες συμφωνίες της Κομισιόν με τα πολυεθνικά μεγαθήρια του φαρμάκου.

Με λίγα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση, και στο ζήτημα αυτό, έδωσε μεγαλύτερη σημασία στην επικοινωνία από ό,τι στην κοινωνία. Περίμενε ότι η Ευρώπη θα λύσει ένα πρόβλημα που ήταν και δικό της. Αντί να πιέσει και να διαπραγματευτεί, έβγαλε ακόμα και κονδύλι για τα ΜΜΕ, στα οποία «δίνει τα ρέστα της», ώστε να διαφημίσουν το εμβόλιο που δεν υπάρχει. Ως αποτέλεσμα, σήμερα η Ελλάδα είναι τρομερά πίσω στον εμβολιασμό του πληθυσμού, πράγμα που κοστίζει ανθρώπινες ζωές.

Συμπέρασμα: Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως τις απαραίτητες δόσεις εμβολίου για την COVID-19, αλλά η κυβέρνηση χρειάζεται επειγόντως εμβόλιο ευθύνης και σοβαρότητας.

Ε.Σ.