Το δίλημμα πλέον είναι «ή εμβολιαζόμαστε ή νοσούμε» |
Απέτυχαν στον λόγο και έπιασαν τη ράβδο |
|
Τις προηγούμενες εβδομάδες μπορούσαμε να μιλάμε με αισιοδοξία για καλά νέα, για υγιές καλοκαίρι, για νίκη απέναντι στον κορωνοϊό. Με τα νούμερα των κρουσμάτων, των εισαγωγών σε νοσοκομεία και των διασωληνώσεων όμως να αυξάνονται εκ νέου, πλέον η κυβέρνηση πρέπει να μιλήσει για νέα μέτρα και νέες ευθύνες. Διότι σήμερα, όλοι έχουμε στη διάθεσή μας την ασπίδα κατά του κορωνοϊού, δωρεάν και άμεσα προσβάσιμη. Και έχουμε όλοι την ευθύνη του έγκαιρου εμβολιασμού, απέναντι στον εαυτό μας, στον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρό μας, αλλά και στο κοινωνικό σύνολο, μέσα στο οποίο οι ανεμβολίαστοι μπορεί να λειτουργούν ως εστίες μεταλλάξεων. Τα μέτρα που θα ληφθούν, αν χρειαστεί, δεν θα θυμίζουν σε τίποτα τις γενικευμένες απαγορεύσεις κυκλοφορίας, ούτε θα συνοδεύονται από πάγωμα της οικονομίας, για τον απλούστατο λόγο ότι πλέον υπάρχουν και οι εμβολιασμένοι, οι οποίοι από τη στιγμή που δεν κινδυνεύουν, δεν θα περιοριστούν. Από τη συμπεριφορά του κάθε πολίτη, θα εξαρτηθεί το μέλλον όλων μας.  Το δίλημμα είναι πια σαφές: Ή θα εμβολιαστούμε ή θα νοσήσουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα, είναι κοινή για όλους και είναι καιρός να συσπειρωθούμε όλοι γύρω της. Τότε μόνο θα διαπιστώσουμε ότι οι κοινοί κανόνες δεν διχάζουν, αλλά ενώνουν. Διχάζει όμως η αντιπολίτευση, και ιδίως ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσπαθεί να γκρεμίσει τούβλο-τούβλο το τείχος ανοσίας που η κυβέρνηση πασχίζει να σηκώσει. Σε αυτές τις οριακές στιγμές που ζει η πατρίδα μας, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να παίζει «σε δύο βάρκες», σχολίασε πολύ σωστά ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης. Κι αυτό διότι η δυνατότητα του εκάστοτε υπουργού Υγείας, βάσει των επιδημιολογικών δεδομένων και της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών, να εφαρμόζει υποχρεωτικότητα εμβολιασμού σε κάποια κατηγορία εργαζομένων ή πολιτών είναι μια νομοθετική πρόβλεψη που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2018, με υπουργό Υγείας τον κ. Ξανθό. Σήμερα όμως, βρίσκεται στους δρόμους και αντιμάχεται τις κυβερνητικές στρατηγικές που σχεδόν δύο χρόνια τώρα έχουν καταφέρει να περιορίσουν την εξάπλωση της πανδημίας. Με τους ίδιους ανθρώπους που δέκα χρόνια πριν συμμετείχαν στους Αγανακτισμένους, και έξι χρόνια πριν ψήφιζαν «όχι» στο δημοψήφισμα. Δεν είναι η πρώτη φορά, δηλαδή, που η αντιπολίτευση επιλέγει το προσωπικό όφελος πάνω από το εθνικό, και χωρίζει την κοινωνία στα δύο. Ε.Κ. |
Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, λέει το παλιό ρητό. Και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αφού είδε ότι ο λόγος της δεν περνάει και πως οι Έλληνες δεν την εμπιστεύονται ούτε σε ό,τι αφορά τους εμβολιασμούς, ούτε σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της πανδημίας, αποφάσισε να ξεκινήσει τα ραβδίσματα. Η προσπάθεια δωροδοκίας των νέων δεν έπιασε, οπότε σειρά πήρε ο εκφοβισμός. Οι ίδιοι που κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για διχασμό, ανέλαβαν τώρα να δημιουργήσουν μία κοινωνία δύο ταχυτήτων, δίνοντας προνόμια στους εμβολιασμένους και εκτοξεύοντας απειλές σε όσους δεν έχουν εμβολιαστεί ακόμα, είτε επειδή δεν θέλουν, είτε επειδή δεν μπορούν. Λιγότερα μεροκάματα, άδειες άνευ αποδοχών, ακόμα και απολύσεις προανήγγειλε εμμέσως πλην σαφώς η υφυπουργός Εργασίας, Δόμνα Μιχαηλίδου, ενώ ο υπουργός της, Κωστής Χατζηδάκης, σε μια προσπάθεια να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι «ένας ανεμβολίαστος αποτελεί κίνδυνο για τους συναδέλφους του». Ξεχνάει η κυβέρνηση ότι οι πολίτες ακολούθησαν τις δικές της πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας και φτάσαμε πάλι στα 3.000 ημερήσια κρούσματα. Ξεχνάει ότι οι πολίτες άκουσαν τις δικές της δηλώσεις για τα εμβόλια, δηλώσεις οι οποίες άλλαζαν κάθε εβδομάδα, αντέκρουαν η μία την άλλη και δημιουργούσαν ένα κλίμα αβεβαιότητας που έκανε ακόμα και τους πιο λογικούς να ανησυχούν. Και τώρα, η ίδια κυβέρνηση τους δείχνει με το δάχτυλο ως υπαίτιους όχι μόνο για όλα τα δεινά στα οποία έχει περιέλθει η χώρα, αλλά και για αυτά που πρόκειται να έρθουν. Όσο για το αντιεμβολιαστικό κίνημα και τις πρόσφατες συγκεντρώσεις, μπορεί ο κ. Γεωργιάδης να «βλέπει» Αγανακτισμένους του 2011, όμως αν κάποιος κοιτάξει τις διαδηλώσεις κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, θα δει τα ίδια πρόσωπα -παρέα βέβαια με πολλούς βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Τυχαίο; Δεν αμφισβητείται από κανέναν, ιδιαίτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι τα εμβόλια είναι ο μόνος δρόμος μέσα από τον οποίο η Ελλάδα θα εξέλθει από την πανδημία του κορωνοϊού και τις επιπτώσεις της. Αμφισβητείται όμως, και μάλιστα έντονα, η προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας, και του πρωθυπουργού, να επιβάλουν μία εκ των πραγμάτων αποτυχημένη στρατηγική, αντί να την αλλάξουν. Εθελοτυφλούν και υποβιβάζουν ένα τόσο σημαντικό εθνικό ζήτημα σε ανούσια πολιτική αντιπαράθεση, αντί να ενώσουν τους πολίτες τις κρίσιμες αυτές ώρες. Ε.Σ. |
