Αντιθέσεις: Φωτιές

Οι φωτιές δεν προσφέρονται για κομματική εκμετάλλευση

Όταν απουσιάζει το Εθνικό Σχέδιο κάνουν «πάρτι» οι φωτιές

Εκτάκτως από τις Βρυξέλλες επέστρεψε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, για να εποπτεύει προσωπικά στην προσπάθεια αναχαίτισης της πύρινης λαίλαπας που κατακαίει την Αττική, την Πελοπόννησο, αλλά και τη Ρόδο, τα τελευταία 24ωρα.

Για τον ίδιο, αλλά και για κάθε νοήμονα άνθρωπο, πρώτη προτεραιότητα αυτήν τη στιγμή έχει η διατήρηση της ανθρώπινης ζωής. Να μη χαθούν άδικα συμπολίτες μας δηλαδή, γιατί όλα τα υπόλοιπα φτιάχνονται, επανέρχονται, αναδασώνονται, αποζημιώνονται.

Είναι η κατάσταση δύσκολη; Βεβαίως και είναι. Είναι ακόμη μία απόδειξη ότι η κλιματική κρίση ήρθε για να μείνει; Επίσης είναι. Πρέπει παρ’ όλα αυτά να αποδοθούν ευθύνες; Φυσικά και πρέπει. Και θα αποδοθούν, στην ώρα τους. Προς το παρόν, προέχουν η κατάσβεση των σχεδόν 50 μετώπων, η καταγραφή των ζημιών και η αποζημίωση των πληγέντων.

Ο πρωθυπουργός έχει κάνει… δεύτερο σπίτι του το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, καθώς βρίσκεται εκεί κάθε μέρα ώστε να ενημερώνεται για την εξέλιξη των πυρκαγιών και των επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η σοβαρότητα που επιδεικνύει ο κ. Μητσοτάκης απέναντι σε ακόμη μία μεγάλη αν και προβλεπόμενη κρίση, συνοδεύεται και από καθαρές κουβέντες, χωρίς επικοινωνιακές ωραιοποιήσεις. Διότι δεν είναι εύκολο για έναν πρωθυπουργό, νεοεκλεγέντα μάλιστα, να δηλώνει ότι «αυτή είναι η πρώτη δύσκολη μέρα του φετινού καλοκαιριού», ή ότι «πυρκαγιές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε». Γίνεται φανερό πως ουδεμία διάθεση έχει να «χρυσώσει το χάπι» ή να αποφύγει τις ευθύνες του, όπως κάποιοι προσπαθούν μάταια να του προσάψουν.

Δυστυχώς, η πραγματικότητα, όσο σκληρή και αν ακούγεται, αυτή είναι. Δεν είναι μόνο ελληνικό το φαινόμενο των έντονων και πολλών πυρκαγιών. Η Ευρώπη ταλανίζεται από τέτοια φαινόμενα, με πάνω από 810 μεγάλες φωτιές καταγεγραμμένες. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, με έναν μέσο όρο 72 φωτιών ανά έτος από το 2006 έως το 2022, φέτος έχουν ήδη ξεσπάσει 207!

Ας κάνουν λίγη υπομονή, λοιπόν, αυτοί που πριν καλά-καλά σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση καταγγέλλουν κυβερνητικές ευθύνες. Οι φωτιές δεν προσφέρονται για κομματική εκμετάλλευση. Οι προκλήσεις είναι νέες, πολλές και δύσκολες. Και το αν ο κρατικός μηχανισμός θα αντεπεξέλθει ή όχι, είναι κάτι που θα κριθεί επί του αποτελέσματος, και σίγουρα όχι προκαταβολικά.

Ε.Κ.

Στην κλιματική κρίση απέδωσε τις πυρκαγιές που κατακαίουν εκτός ελέγχου για ακόμη μία χρονιά την Ελλάδα ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Έριξε τις ευθύνες εκεί, είπε ότι ο κρατικός μηχανισμός κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί και υποσχέθηκε αποζημιώσεις στους πληγέντες.

Για να κάνει, όμως, ο κρατικός μηχανισμός ό,τι καλύτερο μπορεί, πρέπει και ο ίδιος να είναι στην καλύτερη δυνατή του «φόρμα». Και στην καλύτερή του φόρμα σίγουρα δεν είναι. Διότι με μία γρήγορη αναδρομή στο εγγύς παρελθόν, βλέπουμε πως το ίδιο συνέβη όταν η Βαρυμπόμπη κάηκε σχεδόν ολοκληρωτικά με μηδέν μποφόρ. Το ίδιο συνέβη και όταν η μισή Εύβοια παραδόθηκε στις φλόγες. Για την ακρίβεια, είναι η πέμπτη συνεχής χρονιά που η Ελλάδα καίγεται και ο κ. Μητσοτάκης καταφεύγει στη λογική των αποζημιώσεων μετά την πυρκαγιά, παρά στον περιορισμό των επιπτώσεών της. Αυτό, αν κάτι δείχνει σίγουρα, είναι πως η εικόνα ενός δυνατού, στελεχωμένου και εξοπλισμένου Πυροσβεστικού Σώματος, ικανού να επέμβει άμεσα και αποτελεσματικά, απέχει παρασάγγας από τη σημερινή εικόνα της ελληνικής Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Και βέβαια την απουσία ενός εθνικού σχεδίου για την αντιμετώπιση αυτού του καταστροφικού φαινομένου.

Ο πρωθυπουργός το γνωρίζει αυτό και είναι ένας από τους βασικούς λόγους που έχει ρίξει όλο το επικοινωνιακό του βάρος στη «διατήρηση της ανθρώπινης ζωής», παρακάμπτοντας τεχνηέντως να αναφέρει πως ο λόγος που οι εκκενώσεις έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια είναι επειδή η Νέα Δημοκρατία έχει επανειλημμένως αποτύχει ως κυβέρνηση να εκσυγχρονίσει και να στελεχώσει επαρκώς την Πυροσβεστική, άρα ο κίνδυνος να καούν άνθρωποι είναι εξαιρετικά αυξημένος.

Κανείς δεν διαφωνεί πως η ανθρώπινη ζωή πρέπει πάντα να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα του κρατικού μηχανισμού, όμως εδώ έχουμε έναν κρατικό μηχανισμό που παραδίδει σχεδόν αμαχητί το ένα δάσος μετά το άλλο στις φλόγες. Και αυτό αν μη τι άλλο θα έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στα περιβαλλοντικά συστήματα των περιοχών που έχουν πληγεί. Οι προειδοποιήσεις των ειδικών, όμως, δεν εισακούονται από το σύστημα Μητσοτάκη και δεν εισακούονται σε τέτοιον βαθμό που να αναρωτιέται κανείς αν πλέον τίθεται ζήτημα ακοής ή συμφερόντων. Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά που η κυβέρνηση αφήνει έναν ζωτικής σημασίας κρατικό μηχανισμό της χώρας να βρεθεί στα όρια της κατάρρευσης, για να μπει μετέπειτα και με διαδικασίες εξπρές η ιδιωτική πρωτοβουλία. Μην ξεχνάμε πως το ίδιο έγινε με το ΕΣΥ, το ίδιο και με τη ΔΕΗ.

Ε.Σ.