Καταργώντας το κρατικό μονοπώλιο της παιδείας |
Η κερδοσκοπία βλάπτει σοβαρά την παιδεία |
|
Η Νίκη Κεραμέως άφησε ισχυρή παρακαταθήκη και έχτισε σταθερές βάσεις στο υπουργείο Παιδείας την τετραετία που μας πέρασε. Ελάχιστη βάση εισαγωγής, Τράπεζα Θεμάτων, αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, χρηματοδότηση των ΑΕΙ, είναι λίγες μόνο από τις κινήσεις που έφεραν την ανανέωση σε ένα βαλτωμένο κατά τα άλλα τοπίο, αυτό του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Διότι, μόνο ως βαλτωμένο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα σύστημα που οδηγεί ολοένα και περισσότερους νέους φοιτητές στην αναζήτηση εκπαιδευτικής στέγης εκτός των ελληνικών συνόρων, στερώντας από τους ίδιους τη δυνατότητα να σπουδάσουν στη χώρα τους, αλλά και τη χώρα από πολύτιμο δυναμικό, κοινωνικά και οικονομικά. Τα νούμερα είναι αποκαλυπτικά: Η Ελλάδα, των περίπου 10 εκατομμυρίων κατοίκων, έχει περισσότερους φοιτητές στο εξωτερικό από την Ισπανία, των σχεδόν 50 εκατομμυρίων κατοίκων! Είναι ηλίου φαεινότερο λοιπόν πως το κρατικό μονοπώλιο στην Παιδεία πρέπει να αλλάξει, γρήγορα και αποτελεσματικά. Για αυτό και η αναγγελία του νυν υπουργού Παιδείας, Κυριάκου Πιερρακάκη, αφενός για την αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος και αφετέρου τη χρήση του άρθρου 28 για τη σύναψη διακρατικών εκπαιδευτικών συμφωνιών με μεγάλα ιδρύματα του εξωτερικού, είναι μία σωστή κίνηση προς τα μπρος, τη σωστή στιγμή. «Δεν γίνεται να μην έχουμε καταφέρει να γίνουμε περιφερειακό κέντρο ξένων φοιτητών, μας αξίζει καλύτερα», τόνισε ο υπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις. Και πράγματι, η Ελλάδα αξίζει περισσότερα από ένα απαρχαιωμένο κρατικοδίαιτο σύστημα παιδείας, την ώρα που ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού θα μπορούσαν να έχουν παραρτήματα στη χώρα μας, φυσικά με αυστηρά κριτήρια και ισοτιμία τίτλων, και να επενδύουν χρόνο και χρήμα στην ελληνική οικονομία. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει ηγέτης από ουραγός, να εξυπηρετήσει το εθνικό της συμφέρον, ως οφείλει και όπως ορίζει άλλωστε και το άρθρο 28, προάγοντας παράλληλα τις σχέσεις της με τα άλλα κράτη.  Οι μόνοι που βλέπουν… σκιές σε αυτού του είδους την αναπτυξιακή πολιτική είναι μάλλον οι ίδιοι που επικροτούσαν την ανομία στα ελληνικά πανεπιστήμια, την απαξίωση και την υποβάθμιση των εγκαταστάσεων, τους αιώνιους φοιτητές και τους γνωστούς-αγνώστους που εκμεταλλεύονταν την ασυλία για να φτιάξουν «γιάφκες» εντός των πανεπιστημιακών τειχών. Είναι περισσότερο λογικό, παρά τυχαίο, λοιπόν, που ο ελληνικός λαός τους «τιμώρησε» στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Ε.Κ. |
Κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης, που έγιναν προ ολίγων ημερών, ο νέος υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, άξιος συνεχιστής της προκατόχου του, Νίκης Κεραμέως, άνοιξε τα χαρτιά του για το πώς η λαίλαπα ιδιωτικοποιήσεων, που εξαπολύουν η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει στο στόχαστρό της, μεταξύ άλλων, και το σύστημα παιδείας της χώρας. Προφασιζόμενοι, λοιπόν, την «ανάπτυξη» και την αναχαίτιση του brain drain, για το οποίο ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό οι ίδιοι, ανακοίνωσαν πως στα σκαριά βρίσκεται όχι μόνο η αλλαγή του άρθρου 16, που καθιστά την τριτοβάθμια εκπαίδευση αυστηρά δημόσια υπόθεση, αλλά και η… παράκαμψή του μέσα από μία γελοία ερμηνεία του άρθρου 28, που αφορά διακρατικές συμφωνίες οικονομικού συμφέροντος! Πώς γίνεται να υπάρξει στην Ελλάδα σύστημα παιδείας με χρηματοοικονομικά κριτήρια, μόνο ο κ. Μητσοτάκης το ξέρει, του οποίου η εμμονή με την ιδιωτική πρωτοβουλία έχει ήδη κοστίσει ακριβά στη χώρα και αναμένεται να κοστίσει ακόμη ακριβότερα. Διότι, δεν είναι μόνο η είσοδος των ιδιωτών στην παιδεία, που εξοργίζει. Δεν είναι μόνο η εξίσωση των ιδιωτικών πτυχίων με αυτά των δημόσιων ΑΕΙ. Είναι και η συνολική πρακτική των κυβερνήσεων Μητσοτάκη, της παλιάς και της νέας, να «σπρώχνουν» ολοένα και περισσότερο κόσμο προς τα ιδιωτικά. Μείωση των διαθέσιμων τμημάτων των ΑΕΙ, μείωση των εισακτέων σε κάθε σχολή, θέσπιση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, αξιολόγηση σχολικών μονάδων με στόχο το λουκέτο. Όλα αυτά τα μέτρα, πολλά εκ των οποίων θα ζήλευε ακόμα και η Θάτσερ, αποσκοπούν -πού αλλού;- στη στήριξη των ιδιωτικών σχολών και στην αποδυνάμωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Τραγικό παράδειγμα του παραλογισμού που οδηγεί τους νέους στο εξωτερικό ή/και στην ιδιωτική εκπαίδευση αποτελεί η νεαρή κοπέλα που έγραψε 22.000 μόρια στις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις, αλλά δεν πέρασε στη σχολή της επιλογής της, διότι έγραψε 0,8 μονάδες κάτω από την ελάχιστη βάση εισαγωγής στο μάθημα επιλογής! Η επικείμενη -και αντισυνταγματική- άλωση της δημόσιας παιδείας φέρει την υπογραφή Μητσοτάκη. Όπως και την υπογραφή του θα φέρει το επικείμενο «πάρτι» εμπορίας τίτλων σπουδών, για τους έχοντες και κατέχοντες, με την πλάτη της κυβέρνησης και με ανυπολόγιστες συνέπειες για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Και μαζί με την υπογραφή, έρχονται και οι ευθύνες. Ε.Σ. |
