Αντιθέσεις: Κατάρ Gate

Το Κατάρ Gate απαιτεί μέτρα και όχι ανούσια εκμετάλλευση

Το Κατάρ Gate δείχνει πολλά για την Ευρώπη και την Ελλάδα

Το Κατάρ Gate, που έχει στο επίκεντρό του την ευρωβουλευτή Εύα Καϊλή, αποτελεί μια θλιβερή και εξοργιστική υπόθεση. Τα πακέτα με τα χαρτονομίσματα που βρέθηκαν στην κατοχή της και της οικογενείας της είναι μια φωτογραφία που αμαυρώνει τον θεσμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δίνει στους Ευρωπαίους πολίτες μια εικόνα συναλλαγών πίσω από τις αποφάσεις του, εκθέτει όλους τους ευρωβουλευτές. Γι’ αυτό είναι απολύτως κατανοητή η στάση του Ευρωκοινοβουλίου, που σχεδόν ομόφωνα καθαίρεσε την Καϊλή, όπως και η στάση των εκπροσώπων όλων τον πολιτικών ομάδων στο Στρασβούργο, που εξέφρασαν θλίψη, αποτροπιασμό και οργή, προσφέροντας πλήρη στήριξη στη βελγική αστυνομία.

Υπάρχουν ωστόσο ορισμένα ζητήματα ελληνικού ενδιαφέροντος, που δεν πρέπει να μείνουν ασχολίαστα. Η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ, πρώτα-πρώτα, να ξεπλυθεί από τις δικές του ευθύνες και να επιτεθεί στη ΝΔ, αποτελεί μια άδικη και προκλητική στάση. Η Καϊλή ήταν εκλεγμένη από το ΠΑΣΟΚ, είχε τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, εκπροσωπούσε το ΠΑΣΟΚ στο Ευρωκοινοβούλιο. Το να βαφτίζεται «δούρειος ίππος» της ΝΔ και να επιρρίπτονται ευθύνες όχι στην ηγεσία του δικού της, αλλά του αντίπαλου κόμματος, είναι και γελοίο και ενδεικτικό της πολιτικής σοβαρότητας του Νίκου Ανδρουλάκη. Αν η Καϊλή δεν στήριζε τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, θα έπρεπε να έχει απομακρυνθεί πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο και όχι να χαρακτηρίζεται όπως χαρακτηρίζεται μετά από αυτό. Η Ιστορία εξάλλου διδάσκει ότι εκείνοι που δεν αποκαλύπτουν τον «δούρειο ίππο» εγκαίρως πληρώνουν τα επίχειρα και δεν έχει νόημα να φορτώνουν τις ευθύνες σε άλλους.

Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη, επίσης, η άποψη που διακινείται στο διαδίκτυο και συνδέει τη διαφθορά με τις πολιτικές θέσεις της Καϊλή. Το γεγονός ότι η ευρωβουλευτής είχε τις θέσεις που είχε για το μακεδονικό, τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και τον εμφύλιο, δεν αποτελεί ασφαλώς στοιχείο του κατηγορητηρίου εναντίον της. Δεν έχει καμιά λογική να καθίσταται ύποπτος διαφθοράς ο κάθε πολιτικός που έχει θέσεις αντίθετες με την όποια αντιπολίτευση. Μια τέτοιου είδος αντιμετώπιση οδηγεί σε κυνήγι μαγισσών, που μόνο καλό δεν κάνει στο πολιτικό κλίμα και στη δημοκρατία.

Να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, να πληρώσουν οι ένοχοι για όσα διέπραξαν και να λάβει μέτρα το Ευρωκοινοβούλιο για να αποτρέψει παρόμοια σκάνδαλα στο μάλλον. Αυτή είναι η πολιτικά σοβαρή και υπεύθυνη στάση μετά την αποκάλυψη του Κατάρ Gate. Τα υπόλοιπα είναι απλώς απόπειρα εκμετάλλευσής του.

Ε.Κ.

Ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, είχε καταγγείλει εδώ και καιρό την «περίεργη» διαφήμιση του Κατάρ, ιδίως του εργασιακού καθεστώτος του, από την Εύα Καϊλή, αλλά μιλούσε δυστυχώς σε ώτα μη ακουόντων. Κι αυτό γιατί το σκάνδαλο Καϊλή δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου και με όσα γίνονται στο Στρασβούργο, αλλά και στις Βρυξέλλες, τα αντανακλαστικά του Ευρωκοινοβουλίου και της Κομισιόν έχουν από καιρό αμβλυνθεί.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτήν τη στιγμή στις Βρυξέλλες δραστηριοποιούνται νομίμως λόμπι παντός είδους: πολυεθνικών, κρατών, τραπεζών και funds. Υπολογίζεται ότι 30.000 άνθρωποι απασχολούνται σε αυτόν τον «κλάδο», που στόχο έχει να επηρεάζει τις αποφάσεις της Ευρώπης στην κατεύθυνση που συμφέρει την πελατεία του. Ένα παράδειγμα: Ο πρώην «πρωθυπουργός» της Ευρώπης, Μανουέλ Μπαρόζο, που ήταν από τους αυτουργούς των μνημονίων σε βάρος της Ελλάδας, είναι σήμερα στέλεχος και λομπίστας μεγάλης τράπεζας στις Βρυξέλλες. Από το σημείο μιας τέτοιας «νομιμότητας», μέχρι το σημείο του χρηματισμού και της διαφθοράς, μία Καϊλή δρόμος.

Το χρήμα ρέει, τα λόμπι ανθούν, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν έχει πρόβλημα να «τιμωρεί» χώρες όπως η Ελλάδα και να επιβραβεύει χώρες όπως το Κατάρ. Υπάρχει καμιά αμφιβολία γιατί, με όλα αυτά, η εικόνα της Ευρώπης είναι για εκατομμύρια πολίτες εικόνα στήριξης του πλούτου εις βάρος της πλειονότητας; Που γίνεται εικόνα διαφθοράς μετά το Κατάρ Gate;

Ο καβγάς ανάμεσα στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, για το ποιος θα χρεωθεί τον μουτζούρη της Καϊλή, δεν είναι παρά μια ανούσια ιστορία μπροστά στις διαστάσεις του σκανδάλου. Αν κανείς θέλει να θίξει την εσωτερική διάστασή του, θα πρέπει να σταθεί στους κύκλους και στα συμφέροντα που στήριξαν την Εύα Καϊλή, μόνο και μόνο γιατί αυτή είχε μια σχεδόν υστερική αντισύριζα στάση. Στα ΜΜΕ, που τη θεοποίησαν ακριβώς για τη στάση της αυτή. Στο φλερτ της με τη ΝΔ και τις θέσεις της, που αντιμετώπισε υποτονικά η ηγεσία του κόμματός της. Και κυρίως στην τεράστια αντίθεση ανάμεσα στη στάση των βελγικών αρχών και τη στάση των ελληνικών απέναντι στα σκάνδαλα. Η Καϊλή βρέθηκε σε χρόνο μηδέν με χειροπέδες, ενώ στη χώρα μας απειλούνται και διώκονται οι δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν σκάνδαλα και οι αρχές συγκαλύπτουν αντί να φωτίζουν. Οι Μένουμε Ευρώπη ας το σκεφτούν μετά το σκάνδαλο μιας από τις ηγερίες τους.

Ε.Σ.