Τα παιχνίδια με τον κορωνοϊό βλάπτουν σοβαρά την υγεία |
Ανησυχητικά σημάδια στη στάση της κυβέρνησης |
|
Από τη μεριά της πολιτείας και των ΜΜΕ, γίνονται συντονισμένες προσπάθειες να εμπεδώσει ο πολίτης μια αλήθεια: Ότι ο κορωνοϊός εξακολουθεί και μετά το lockdown να είναι παρών παντού. Στις καφετέριες, στα μπαράκια, στις πλαζ, στα πάρτι που κάνουμε στον κήπο του σπιτιού μας, στα καταστήματα. Παντού! Έτοιμος κάθε στιγμή να εισβάλει στον οργανισμό εκείνου που τον αντιμετωπίζει χωρίς μέτρα προφύλαξης, χωρίς μάσκα και, κυρίως, χωρίς το απλούστερο: την απόσταση από τον φίλο, τον σύντροφο, τον συνδαιτημόνα ή και τον άγνωστο. Από την άλλη μεριά, το άνοιγμα των συνόρων, απαραίτητο για να μην καταστραφεί τελείως φέτος ο τουρισμός, να διατηρηθούν θέσεις εργασίας και να μη βάλουν λουκέτο χιλιάδες επιχειρήσεις, ενέχει κινδύνους. Κι αυτό φαίνεται από την καταγραφή των κρουσμάτων, πολλά από τα οποία έχουν τον χαρακτηρισμό «εισαγόμενα». Μας έρχονται, δηλαδή, από το εξωτερικό και οι φορείς τους είναι είτε ασυμπτωματικοί ασθενείς, είτε και ασθενείς που έχουν ήπια συμπτώματα και προτιμούν να τα αγνοήσουν, παρά να χάσουν τις διακοπές τους. Στις συνθήκες αυτές, η πολιτική «βλέποντας και κάνοντας» που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση, με τις οδηγίες πάντα των ειδικών της υγείας, είναι η μόνη που αρμόζει. Tα μέτρα που παίρνει κάθε μέρα και κάθε βδομάδα εξαρτώνται από τα κρούσματα που εμφανίζονται και από την πηγή τους. Στον Προμαχώνα, για παράδειγμα, στα βόρεια σύνορα της χώρας, διεξάγονταν για μερικές μέρες δειγματοληπτικά τεστ. Όταν διαπιστώθηκε ότι ο αριθμός των φορέων που έμπαιναν στη χώρα ήταν σημαντικός, επιβλήθηκαν υποχρεωτικά τεστ. Κανένας τουρίστας δεν περνάει στη χώρα, αν δεν έχει το αποτέλεσμα του τεστ που έχει γίνει μερικές ώρες πριν. Το ίδιο αναμένεται να ισχύσει και για τουρίστες από άλλες χώρες, κυρίως από χώρες υψηλού κινδύνου, όπως οι ΗΠΑ, η Σουηδία και η Μεγάλη Βρετανία.  Η προσπάθεια της αντιπολίτευσης να κάνει πολιτικά παιχνίδια με τον κορωνοϊό και τον κίνδυνο νέας πανδημίας μόνο αμηχανία και ανευθυνότητα προδίδει. Το ΕΣΥ έχει ενισχυθεί, οι ΜΕΘ είναι περισσότερες και στα σύνορα λαμβάνονται όλα τα μέτρα για την ασφάλεια τόσο των Ελλήνων, όσο και των ξένων επισκεπτών. Από ένα σημείο και πέρα, όμως, ένα είναι το πιο κρίσιμο: Να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η μάχη με τον κορωνοϊό δεν είναι μόνο της κυβέρνησης, αλλά του καθενός μας. Ε.Κ.
|
Προφανώς και ο κορωνοϊός είναι παρών και απειλεί την υγεία και τη ζωή όλων μας. Και από την άποψη αυτή δεν δικαιολογείται καμιά χαλάρωση ούτε στα μέτρα ατομικής υγιεινής, ούτε στα μέτρα που έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά μας σε χώρους πολυκοσμίας, όπως η εστίαση και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Έχει κρίσιμη σημασία, συνεπώς, η στάση του κάθε πολίτη. Έχει, όμως, επίσης κρίσιμη σημασία, ίσως μεγαλύτερη σήμερα από χθες, η εικόνα της κυβέρνησης και τα μέτρα που παίρνει για να μειώσει τον κίνδυνο μιας νέας πανδημίας. Να ελέγξει, δηλαδή, τη μετάδοση του ιού, έτσι που και η οικονομία να λειτουργεί, αλλά και το ΕΣΥ να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα κρούσματα. Υπάρχουν μερικά ανησυχητικά σημάδια στη στάση της κυβέρνησης, που δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα. Όχι γιατί μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να θεωρεί τον κορωνοϊό ευκαιρία για αντιπολίτευση, αλλά γιατί μόνο αν επισημανθούν οι αβλεψίες, η έλλειψη οργάνωσης και τα λάθη είναι δυνατόν να δοθεί με επιτυχία η νέα φάση της μάχης κατά της πανδημίας. Η κυβέρνηση, για παράδειγμα, άνοιξε τα σύνορα του Προμαχώνα, επιβάλλοντας μόνο κάποιους δειγματοληπτικούς, στην ουσία τυπικούς, ελέγχους, όταν ήταν γνωστό ότι στις βαλκανικές χώρες υπήρχε έξαρση της πανδημίας. Στην αρχή, ο υπουργός Τουρισμού μιλούσε για υγειονομικό διαβατήριο, ύστερα όμως, μπροστά στον φόβο της οικονομικής κρίσης, τα μέτρα χαλάρωσαν επικίνδυνα. Με αποτέλεσμα να έχουμε τον τελευταίο καιρό πολλά εισαγόμενα κρούσματα, που οδήγησαν σε αυστηρότερα μέτρα – εκ των υστέρων και κατόπιν εορτής. Η εντύπωση, επίσης, που υπάρχει, όσον αφορά τους τουρίστες από «επικίνδυνες» χώρες της Δύσης είναι ότι τα μεγάλα διεθνή τουριστικά πρακτορεία επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες, που λαμβάνουν ελάχιστα υπόψη τον υγειονομικό κίνδυνο. Υπάρχουν ύστερα μερικά ακατανόητα πράγματα. Γιατί, ας πούμε, καταργήθηκε η ανάγκη της μάσκας στους πελάτες των μεγάλων καταστημάτων, που είναι έτσι κι αλλιώς χώροι συνωστισμού; Γιατί, επίσης, από την πλευρά της πολιτείας καλλιεργήθηκε για αρκετές εβδομάδες η εντύπωση ότι περίπου νικήσαμε τον κορωνοϊό; Τι καταλαβαίνει κανείς όταν βλέπει τον πρωθυπουργό να έχει πάρει αγκαλιά ένα βρέφος, χωρίς να παίρνει κανένα μέτρο ασφαλείας; Γενικά, το θέμα είναι να προσέχουμε για να έχουμε. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους πολίτες, αλλά αφορά κυρίως την κυβέρνηση. Ε.Σ.
|
