Αντιθέσεις: Κώστας Φραγκούλης

Για την υπόθεση του Ρομά θα μιλήσει η δικαιοσύνη και όχι η προπαγάνδα

Μία επικίνδυνη κυβέρνηση πίσω από την φονική σφαίρα του αστυνομικού

Σε μείζον θέμα για την κοινωνία, αλλά και για την κυβέρνηση, έχει αναχθεί η υπόθεση του θανάσιμου πυροβολισμού του 16χρονου Ρομά από αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ. Από την πρώτη στιγμή η Δικαιοσύνη έχει αναλάβει δράση, ο αστυνομικός τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό και έχει ξεκινήσει προκαταρκτική για να αποσαφηνιστούν τόσο τα αίτια, όσο όμως και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα η τραγική συμπλοκή.

Το αν οι παρανομίες και οι κινήσεις του νεαρού κατά τη διάρκεια της καταδίωξης δικαιολογούν την πράξη του αστυνομικού, λοιπόν, μόνο η Δικαιοσύνη θα το κρίνει. Μια Δικαιοσύνη η οποία επανειλημμένως έχει δείξει ότι δεν «κλείνει» το μάτι σε κανέναν, ούτε επιτρέπει σε εξωγενείς παράγοντες να επηρεάσουν την κρίση της.

Και είναι τουλάχιστον υποκριτικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, από τη μία να προσπαθεί να επηρεάσει τους δικαστές, ασκώντας πίεση και αντλώντας ψήφους, αλλά από την άλλη να υπερψηφίζει την εφάπαξ ενίσχυση των 600 ευρώ στους ένστολους.

Ένα κόμμα που δεν παίρνει στα σοβαρά ούτε τον εαυτό του, ούτε μία υπόθεση ανθρωποκτονίας, ούτε όμως και την τύχη ενός αστυνομικού, είναι ένα κόμμα που δεν μπορεί σοβαρά να διεκδικεί την εξουσία.

Το αν ο πυροβολισμός του νεαρού έγινε με δόλο και επιτηδευμένα ή κατά λάθος, όπως η Αστυνομία άλλωστε υποστηρίζει, δεν αναιρεί τις παραβάσεις του νόμου στις οποίες προέβη ο 16χρονος, ο οποίος μάλιστα τράπηκε σε φυγή. Ούτε αναιρεί το ότι τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν αρχικά πλήρωνε τα 20 ευρώ βενζίνης που έβαλε, ή αν δεν αποφάσιζε να το βάλει στα πόδια, περιφρονώντας τον νόμο και την τάξη.

Πρόκειται για μία πάρα πολύ λεπτή υπόθεση, καθώς μιλάμε για θάνατο ανηλίκου από όργανο της τάξης, και μάλιστα σε μία από τις πιο τεταμένες περιόδους του έτους, αφού χρονικά συμπίπτει με τον πυροβολισμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα το 2008.

Σε καμία λοιπόν των περιπτώσεων η λύση δεν είναι να πέφτει λάδι στη φωτιά. Χρειάζεται υπομονή από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Υπομονή και πίστη στο λειτούργημα που ασκούν οι δικαστές και οι εισαγγελείς, αλλά και στον όρκο που έχουν δώσει. Δεν υπάρχει ούτε χώρος, ούτε χρόνος για λαϊκισμούς.

Ε.Κ.

Με αβάσταχτο πόνο και δάκρυα στα μάτια, συγγενείς και φίλοι του Κώστα Φραγκούλη αποχαιρέτησαν τον 16χρονο στον καταυλισμό «Αγία Σοφία» στη Θεσσαλονίκη πριν από μερικά 24ωρα. Οκτώ μέρες στην εντατική νοσηλεύτηκε ο νεαρός Ρομά, και μέχρι και σήμερα η κυβέρνηση αρνείται όχι μόνο να αναλάβει τις ευθύνες της για τη δολοφονία του, αλλά ακόμα και να πει την αλήθεια.

Πράγματι, ο κρατικός μηχανισμός ενεργοποιήθηκε άμεσα, όπως διατυμπανίζει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Όχι όμως για να βγουν τα γεγονότα στο φως και να κριθεί ο αστυνομικός της ΔΙΑΣ για την πράξη του, αλλά για να ξεκινήσει μία σειρά από ψέματα και ακόμη μία προσπάθεια συγκάλυψης της υπερβάλλουσας -σε θανάσιμο βαθμό- βίας που ασκεί η κρατική καταστολή.

Η δολοφονία του νεαρού Ρομά έρχεται να προστεθεί στη μεγάλη πλέον λίστα αστυνομικής αυθαιρεσίας, προϊόν μιας πολιτικής που από τη μία ενισχύει και προτρέπει την καταστολή απέναντι στους πολίτες και από την άλλη συγκαλύπτει και ρίχνει στα μαλακά ενόχους και υπευθύνους. Το δόγμα της τάξης και της ασφάλειας που ευαγγελίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτό που τελικά προκαλεί τη μεγαλύτερη ανασφάλεια και φόβο στους πολίτες. Διότι, από τη μία, η τιμωρία για 20 ευρώ απλήρωτης βενζίνης είναι σφαίρα στο κεφάλι, αλλά από την άλλη η τιμωρία για υπεξαιρέσεις εκατομμυρίων από τα κρατικά ταμεία ή για βιασμούς ανηλίκων κατά συρροήν, είναι… απλά ανύπαρκτη.

Ο Κώστας Κάλο Φραγκούλης, 16 ετών και πατέρας ενός μωρού, έγινε σύμβολο για όλες τις μειονότητες στην Ελλάδα, που βρίσκονται στο περιθώριο και μονίμως στο στόχαστρο της αλόγιστης βίας της Αστυνομίας. Και η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, καθώς και των πολιτικά υπευθύνων, είναι η μόνη αποδεκτή έκβαση της υπόθεσης για την οικογένεια του Κώστα, αλλά και για τον ελληνικό λαό στο σύνολό του.

Η δολοφονία του δεν πρέπει να γίνει ακόμα μία ευκαιρία για να αναδυθεί ο δομικός ρατσισμός και να αναπαραχθούν τα στερεότυπα που δημιουργούν πανικό στους ανυποψίαστους απέναντι στην ήσσονα εγκληματικότητα, καλύπτοντας έτσι την εγκληματικότητα των μεγάλων, των ημετέρων, των κυβερνητικών και των φίλων τους, αλλά μια ευκαιρία για να αποδοθεί Δικαιοσύνη, που δεν λογαριάζει το χρώμα του δέρματος ή την καταγωγή του θύματος.

Ε.Σ.