Αντιθέσεις: Νομοσχέδιο για την παιδεία

ΝΔ και Κεραμέως θεμελιώνουν το σύγχρονο πανεπιστήμιο

Πανεπιστήμιο ΑΕ ή δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά της πλειοψηφίας;

Η αντιπαράθεση τις τελευταίες μέρες στη Βουλή, που τελείωσε με την ψήφιση χτες, Πέμπτη, από την κυβερνητική πλειοψηφία του νομοσχεδίου Κεραμέως για τα πανεπιστήμια, ανέδειξε τις βαθιές διαφορές που χωρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, με τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κι αυτό, γιατί το ζήτημα που κρινόταν και έγινε αντικείμενο συζήτησης ήταν το τι είδους πανεπιστήμια θέλουμε και αξίζουν στους νέους και στην Ελλάδα, με τι είδους διοικητικές και μορφωτικές δομές και τι είδους κίνητρα για να μπορούν να σταθούν στον διεθνή ανταγωνισμό, όπως επίσης και το μεγάλο θέμα της σύνδεσης της ανώτατης εκπαίδευσης με την εργασία και τη διαδικασία της παραγωγής.

Η κυβέρνηση επιμένει και το νομοσχέδιο, που έγινε νόμος του κράτους, προβλέπει ένα ποιοτικό πανεπιστήμιο, που θα διοικείται με σφιχτές και αποτελεσματικές δομές ανώνυμης εταιρείας και θα αξιολογείται συστηματικά. Θα χρηματοδοτείται σε πολύ μικρό βαθμό από το Δημόσιο και σε πολύ μεγαλύτερο από τα δικά του έσοδα, όπως δίδακτρα των μεταπτυχιακών, μελέτες, αλλά και σπόνσορες, στους οποίους δίνονται κίνητρα για να κατευθύνουν κονδύλια προς την ανώτατη εκπαίδευση. Ένα πανεπιστήμιο δηλαδή που θα βλέπει το μέλλον και τις νέες συνθήκες που έχουν διεθνώς διαμορφωθεί

Στον αντίποδα, ο ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε υπέρ ενός άκαμπτου κρατικού πανεπιστημίου, που αγνοεί όχι μόνο την αγορά, αλλά και τις νέες τεχνικές μάνατζμεντ που έχουν διαμορφωθεί σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Με διοικητικές δομές αποκλειστικά σχεδόν από το κράτος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια ταμεία. Με κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, έτσι που να εισέρχονται στα ΑΕΙ φοιτητές με βαθμό 3 και 4. Και άντρο ανομίας, αφού η αξιωματική αντιπολίτευση θέλει, απαιτεί και προαναγγέλλει -εφόσον γινόταν κυβέρνηση- την κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και την επιστροφή σε πρακτικές που όλοι γνωρίσαμε στο παρελθόν.

Η αντιπαράθεση αυτή αποκάλυψε πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ΚΚΕ, αλλά και το Μέρα25, αρνούνται να απαγκιστρωθούν από μια αντίληψη για την ανώτατη Παιδεία, που είναι ακριβή, παρωχημένη και εντελώς αναποτελεσματική, γιατί παράγει λειψά μορφωμένους πτυχιούχους, που προορίζονται μάλλον για την ανεργία παρά για την αγορά εργασίας. Όπως και να έχει, όμως, οι απόψεις αυτές ηττήθηκαν στη Βουλή, όπως είχαν ηττηθεί προηγουμένως και στην κοινωνία. Και ένας νέος δρόμος άνοιξε για τα ΑΕΙ της χώρας μας.

Ε.Κ

Είναι αλήθεια αυτό που ειπώθηκε στη Βουλή, ότι η αντιπαράθεση για τα ελληνικά πανεπιστήμια, που η κυβέρνηση επιχειρεί να «μεταρρυθμίσει» με όρους ελεύθερης αγοράς και δομές ανώνυμης εταιρείας, είναι μια αντιπαράθεση με ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Μια αντιπαράθεση για το πώς ο καθένας αντιλαμβάνεται τον ρόλο του Δημοσίου στη ζωή του πολίτη.

Είναι απλό. Η ΝΔ του κυρίου Μητσοτάκη είναι αντίθετη στον δημόσιο χαρακτήρα της ανώτατης Παιδείας, για λόγους ιδεοληψίας και εξυπηρέτησης συμφερόντων. Αυτήν τη δογματική προσήλωση στο ξήλωμα κάθε δημόσιας δομής, που εξυπηρετεί την κοινωνία των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων, την είδαμε στην αντιμετώπιση του ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας, στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ εν μέσω ενεργειακής κρίσης -ενώ η Γαλλία του Μακρόν εθνικοποίησε την αντίστοιχη ιδιωτική ΔΕΗ- και στην αντιμετώπιση των καρτέλ της αισχροκέρδειας εν μέσω εκτίναξης του πληθωρισμού.

Σε όλες τις περιπτώσεις, για παράδειγμα της ΔΕΗ, ή των νοσοκομείων, η προσπάθεια κατάργησης του δημόσιου χαρακτήρα τους ξεκίνησε και συνοδεύεται από ένα μπαράζ δυσφήμησης των υπηρεσιών που προσφέρουν. Για τα πανεπιστήμια, αυτό πήρε μορφή επιδημίας απόκρυψης, διαστρέβλωσης και ψέματος. Τα πανεπιστήμιά μας παρουσιάζονται ως τριτοκοσμικά και άντρα ανομίας, ενώ πολλά από αυτά ανήκουν στο 3% των καλύτερων πανεπιστημίων στον κόσμο και τα περισσότερα στο 8% των καλύτερων παγκοσμίως.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση αποστερεί τα πανεπιστήμια από πόρους, προσλαμβάνει αστυνομικούς αντί για καθηγητές, αφήνει τους πανεπιστημιακούς σε συνθήκες εργασιακής επισφάλειας και κακοπληρωμένης εργασίας, ενώ παραδίδει την ανώτατη εκπαίδευση σε ομάδες συμφερόντων, που δεν έχουν καμιά σχέση με τη μόρφωση των παιδιών της πλειοψηφίας και στέλνει με τον «κόφτη» της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής δεκάδες χιλιάδες παιδιά να πληθύνουν την πελατεία των κολεγίων.

Ακόμα κι όταν μιλάει για σύνδεση των ΑΕΙ με την εργασιακή διαδικασία, αυτό που εννοεί είναι να κατεβάσει τα πτυχία και τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από αυτά στις συνθήκες ζούγκλας που επικρατούν στην αγορά εργασίας. Φτηνό, ημιμαθές προσωπικό στην υπηρεσία των ελίτ που μόνιμη απαίτησή τους, είτε ως ΣΕΒ, είτε ως ομάδες επιχειρήσεων, είναι ακριβώς αυτή.

Χαρακτηριστικό: Όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα, όλες οι σύγκλητοι των πανεπιστημιακών, όλες οι φοιτητικές παρατάξεις -ακόμα και η ΔΑΠ!- έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο, που έγινε νόμος του κράτους. Ένας νόμος που φυσικά ποτέ δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, όπως κάθε νόμος που προσπαθεί να επιβληθεί χωρίς τη θέληση των άμεσα ενδιαφερομένων και της κοινωνίας.

Ε.Σ.