Αντιθέσεις: Οικονομία

Από την άμυνα για την υγεία στην επίθεση προς την πρόοδο

Με το σχέδιο Μητσοτάκη γυρίζουμε στο 2010-2014

Γέφυρα ανάμεσα στην επιτυχή αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης και στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης χαρακτήρισε το πρόγραμμα της κυβέρνησης για την εργασία, τις επιχειρήσεις και τον τουρισμό ο πρωθυπουργός, στο διάγγελμά του την περασμένη Τετάρτη. «Με την ίδια ωριμότητα και πειθαρχία καλούμαστε να μετατρέψουμε τους μήνες που έρχονται σε μία γέφυρα, η οποία από την άμυνα για την υγεία θα μας περάσει στην επίθεση προς την πρόοδο», είπε χαρακτηριστικά.

Τι μας περιμένει, λοιπόν, τους επόμενους μήνες; Η κυβέρνηση δεν το κρύβει ότι μας περιμένουν δύσκολες μέρες. Δοκιμασία για τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις μικρομεσαίες, αλλά και δοκιμασία για τους εργαζόμενους. Με βέβαιη τη βαθιά ύφεση και την άνοδο της ανεργίας. Ωστόσο, μπορούμε να είμαστε κάπως αισιόδοξοι. Πρώτον, γιατί με την πανδημία δείξαμε ότι μπορούμε με ενότητα και πειθαρχία να ανταποκριθούμε στα δύσκολα. Δεύτερον, γιατί η κυβέρνηση έχει σχέδιο, αλλά και τα οικονομικά μέσα, να στηρίξει τους πιο ευάλωτους. Και τρίτον, γιατί η Ευρώπη αφυπνίζεται και, όπως όλα δείχνουν, θα παράσχει βοήθεια στις οικονομίες που δοκιμάζονται.

Διότι, 24 δισεκατομμύρια στην οικονομία δεν είναι και λίγα. Κυρίως όταν κατευθύνονται εκεί που υπάρχει ανάγκη, και όχι, όπως σε άλλες περιπτώσεις, σε εκείνους που δεν τα χρειάζονται. Στήριξη της εργασίας, μείωση φόρων και στήριξη της επιχειρηματικότητας είναι οι τρεις πυλώνες της άμυνας στην κρίση και εν συνεχεία στην έφοδο προς την ανάπτυξη το 2021.

Το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ της κυβέρνησης επιδοτεί την εργασία, τις μικρομεσαίες, αλλά και τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, μειώνει τον ΦΠΑ στην εστίαση, όπως και το ενοίκιο της επαγγελματικής στέγης και απαλλάσσει πολλές επιχειρήσεις από την αγωνία να αποπληρώσουν χρέη, στο διάστημα που η κρίση θα χτυπάει την ελληνική οικονομία. Η ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ ενισχύει τη συνοχή της κοινωνίας, προστατεύοντας τις θέσεις απασχόλησης. Ανακουφίζει τα νοικοκυριά, μειώνοντας τα καθημερινά τους έξοδα. Διευκολύνει τον κόσμο της αγοράς, ώστε να κινητοποιηθεί ξανά. Με άλλα λόγια, και αυτή η δέσμη μέτρων έχει κοινωνική σφραγίδα και αναπτυξιακή υπογραφή, ενώ το ευνοϊκό αυτό καθεστώς επεκτείνεται όχι μόνο για τον Μάιο, αλλά και για τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, για τους κλάδους που πλήττονται περισσότερο.

Είναι φανερό σε κάθε καλόπιστο ότι η κυβέρνηση διαθέτει και σχέδιο και τα μέσα για την εκπλήρωσή του. Εξαρτάται τώρα από τον καθένα πόσο γρήγορα και με πόσες απώλειες θα μπούμε στον δρόμο της ανάπτυξης.

Ε.Κ.

 

 

Μετά από δύο μήνες ανυπαρξίας, που στοίχισαν ακριβά στην ελληνική οικονομία, ο κ. Μητσοτάκης εμφάνισε επιτέλους στο διάγγελμα της περασμένης Τετάρτης το περιβόητο σχέδιό του για την επόμενη μέρα. Ένα σχέδιο που στόλισε με εθνικές παραινέσεις και αισιόδοξες ενέσεις, αλλά που στην ουσία του είναι βαθιά νεοφιλελεύθερο. Βασίζεται σε 20% μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, εκ περιτροπής εργασία, ή αλλιώς απολύσεις για τους εργαζόμενους και «ανοσία αγέλης» για τις επιχειρήσεις, με σκοπό την επιβίωση των ισχυρών και την καταστροφή των μικρομεσαίων.

Είναι εντυπωσιακή η επιμονή της ΝΔ σε σχέδια και πολιτικές που δοκιμάστηκαν την περίοδο 2010-2014 και οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά στη φτώχεια και την απόγνωση, την κοινωνία στο χείλος της καταστροφής και την οικονομία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Και προφανώς η επιμονή αυτή έχει βαθιές κοινωνικές και ιδεολογικές ρίζες, δεν είναι απλά αποτέλεσμα άγνοιας.

Ως προς τις επιχειρήσεις, απουσιάζει η άμεση ενίσχυση των μικρομεσαίων, που πλήττονται περισσότερο, το ύψος της επιστρεπτέας προκαταβολής είναι απολύτως ανεπαρκές, ενώ τα προγράμματα εγγυοδοσίας, έτσι όπως εφαρμόζονται από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφήνουν εκτός τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων. Από την άλλη μεριά, η μείωση προκαταβολής φόρου δεν προσδιορίζεται πόσους και ποιους θα αφορά, η μείωση του ΦΠΑ δεν θα έχει κανένα νόημα αν δεν υπάρχει τζίρος, ενώ για τον τουρισμό δεν υπήρξε κανένα μέτρο επιδότησης της εσωτερικής ζήτησης.

Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τις εργασιακές σχέσεις. Μονιμοποιείται η αναστολή των συμβάσεων εργασίας, εκβιάζονται οι εργαζόμενοι σε εκ περιτροπής εργασία ή απόλυση, επεκτείνεται επ’ αόριστον η αναστολή των συμβάσεων εργασίας και επί της ουσίας μειώνονται 20% οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, με την πλήρη ευελιξία ως προς τα ωράρια και τις συμβάσεις.

Πρέπει να συμφωνήσει ωστόσο κανείς με τον πρωθυπουργό, που είπε στο διάγγελμά του ότι με την πανδημία κατέρρευσαν στερεότυπα του παρελθόντος. Ξέχασε όμως να προσθέσει ότι το πρώτο στερεότυπο που κατέρρευσε είναι οι ιδεοληψίες περί αυτορρύθμισης της αγοράς και δαιμονοποίησης της κρατικής παρέμβασης. Ιδεοληψίες που απ’ ό,τι φαίνεται εξακολουθούν να κυριαρχούν στην κυβέρνησή του, με καταστροφικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία. Κανείς δεν είναι σε θέση να συμμεριστεί την αισιοδοξία του για ορμητική ανάπτυξη το 2021. Θυμόμαστε όλοι, εξάλλου, την ορμητική ανάπτυξη για το 2011, που έταζαν οι αυτουργοί του πρώτου μνημονίου το 2010.

Ε.Σ.