Αντιθέσεις: Οργανωμένο Έγκλημα

Το οργανωμένο κράτος θα νικήσει το οργανωμένο έγκλημα

Ο επικοινωνιακός πόλεμος δεν πτοεί τους νονούς του εγκλήματος

Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο αντιθέσεις και το έγκλημα, οργανωμένο ή μη, είναι σύμφυτο με αυτόν. Όσα μέτρα και να ληφθούν, όση αστυνόμευση και να υπάρξει, η καθημερινότητα στις αναπτυγμένες, αλλά και στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, δεν θα είναι απαλλαγμένη από εγκληματικές πράξεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μια χώρα και ένα κράτος θα πρέπει μοιρολατρικά να υποκλίνονται στη δύσκολη πραγματικότητα. Γιατί το έγκλημα, το οργανωμένο ιδιαίτερα, αν δεν αντιμετωπιστεί αποφασιστικά, μπορεί να διαλύσει όλο τον κοινωνικό ιστό και να οδηγήσει σε κατάσταση χάους.

Η Ελλάδα είναι από τις πιο ασφαλείς χώρες στην Ευρώπη, αλλά η «ασθένεια» του εγκλήματος δεν την έχει αφήσει ανέγγιχτη. Από τα εγκλήματα πάθους, εκδίκησης και οικονομικών διαφορών, που κάποτε χαρακτήριζαν το αστυνομικό δελτίο, εδώ και κάποιες δεκαετίες έχουμε περάσει στη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, που διαθέτει υλικά μέσα, όπλα, χρήμα, διασυνδέσεις και στρατούς. Και είναι έτσι σε θέση να παίζει ένα φονικό «κρυφτούλι» με τις δυνάμεις της τάξης.

Τους τελευταίους μήνες, άγριες δολοφονίες εν μέση οδώ και μέρα μεσημέρι, με πιο απεχθή τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, προκάλεσαν ένα κύμα ανησυχίας στην κοινωνία, το οποίο αντί να κατευνάσει ενίσχυσε η στάση του συνόλου της αντιπολίτευσης, και κυρίως η στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση, το κράτος και οι αρχές, όμως, έκαναν και κάνουν ό,τι πρέπει να κάνουν. Αφενός ερευνούν κάθε υπόθεση και γρήγορα θα προκύψουν στοιχεία και θα αποκαλυφθούν οι ένοχοι για μια σειρά από δολοφονίες, αφετέρου αντιμετωπίζουν με όρους ενημέρωσης του πολίτη και κινητοποίησης της αστυνομίας -για παράδειγμα, πιο πυκνές και στοχευμένες περιπολίες- την κατά το δυνατόν πρόληψη. Και δεν πρέπει κανείς να έχει αμφιβολία ότι το οργανωμένο κράτος θα νικήσει το οργανωμένο έγκλημα.

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη μίλησε δημόσια για πόλεμο, μετά τις δύο τελευταίες δολοφονίες, και έστειλε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τα περαιτέρω μια ογκώδη έκθεση, με ονόματα και διευθύνσεις, που αφορά νονούς της νύχτας και του οργανωμένου εγκλήματος. Από την άλλη, δεσμεύτηκε απέναντι στους πολίτες και στον πρωθυπουργό ότι κανένα έγκλημα δεν θα μείνει ανεξιχνίαστο, όσο κόπο και χρόνο κι αν χρειαστεί η διαλεύκανσή του.

Είναι κρίμα, ένα τόσο κρίσιμο θέμα, η αντιπολίτευση να το αντιμετωπίζει σαν ευκαιρία για να πλήξει την κυβέρνηση. Όταν η κοινωνία, ο πολίτης, ακόμα και η δημοκρατία δοκιμάζονται, τότε απαιτείται ενότητα και όχι ανούσιες αντιπαραθέσεις.

Ε.Κ.

Τα γεγονότα είναι επίφοβα και πεισματάρικα και καμιά κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορεί να τα κρύψει ή να τα διαστρεβλώσει.

Πρώτον, τον τελευταίο καιρό, μια σειρά από δολοφονίες μέρα μεσημέρι και σε πολυσύχναστα σημεία αφενός ανησύχησαν σοβαρά την κοινωνία, αφετέρου έδειξαν με τον πιο αιματηρό τρόπο ότι το οργανωμένο έγκλημα ανθεί, αποθρασύνεται και προκαλεί. Σε τέτοιον μάλιστα βαθμό, ώστε να διατυπώνονται από πολλές πλευρές υποψίες για τις σχέσεις του με τις κορυφές του κράτους, με θεσμούς, ακόμα και με θύλακες διαφθοράς μέσα στην ίδια την αστυνομία.

Δεύτερον, το κόμμα της ΝΔ, και ο πρωθυπουργός προσωπικά, έχουν τεράστιες ευθύνες για τη σημερινή εικόνα της χώρας. Κατ’ αρχάς, γιατί ως αντιπολίτευση έκαναν ακραία σπέκουλα στην εγκληματικότητα, μικρή και μεγάλη, ακόμα και στην καθημερινή παραβατικότητα, σε διαδηλώσεις ή σε ακτιβισμούς. Είναι αυτοί που κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δένει τα χέρια της αστυνομίας και παρουσίαζαν τη χώρα σαν ξέφραγο αμπέλι. Και ύστερα, ως κυβέρνηση, έστρεψαν όλο το βάρος της αστυνόμευσης σε καταλήψεις, πανεπιστήμια, θέατρα, πλατείες και δρόμους. Βάφτισαν δημόσια τάξη την καταστολή, αλλά αποδείχτηκαν άοπλοι και απροετοίμαστοι για την «επέλαση» του οργανωμένου εγκλήματος.

Τρίτο, ακόμα και σήμερα, με το αίμα να βάφει τους δρόμους της πρωτεύουσας, εξακολουθούν να διαχειρίζονται ένα τόσο σοβαρό θέμα με όρους επικοινωνίας. Για παράδειγμα, αμέσως μετά τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, ο πρωθυπουργός, σε μια κίνηση που υποτιμούσε τη νοημοσύνη των πολιτών, κάλεσε τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να διαλευκάνει γρήγορα την υπόθεση. Λες και υπήρχε περίπτωση η αστυνομία να δείξει αμέλεια, ή ανεμελιά, όταν έχει να αντιμετωπίσει την άγρια δολοφονία ενός δημοσιογράφου μπροστά στο σπίτι του. Άλλο παράδειγμα: Μετά τις τελευταίες δύο δολοφονίες σε δύο μέρες, ο υπουργός παρέδωσε στον Άρειο Πάγο ογκώδη φάκελο -έτσι ειπώθηκε- με ονόματα και διευθύνσεις που αφορούν το οργανωμένο έγκλημα. Φάκελο, αντί για ενόχους και στοιχεία! Λες και ο Άρειος Πάγος είναι σε θέση να υποκαταστήσει την αστυνομία στο έργο της διαλεύκανσης ενός εγκλήματος και της συλλογής αποδείξεων για τους ενόχους.

Οι πολίτες, συνεπώς, έχουν δύο σοβαρούς λόγους για να προβληματίζονται, ακόμα και να ανησυχούν. Ο ένας είναι το οργανωμένο έγκλημα, που τελευταία έχει αποθρασυνθεί. Ο άλλος είναι η επικοινωνιακή ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει μια κρίσιμη κατάσταση η κυβέρνηση. Έταξε ασφάλεια και ζούμε καθημερινές δολοφονίες. Θα έπρεπε τουλάχιστον να μιλούν λιγότερο και να πράττουν περισσότερα.

Ε.Σ.