Η πανδημία είναι παρούσα, αλλά και η κυβέρνηση σε θέση μάχης
|
Τεράστιο το τίμημα της πρόωρης «λήξης» της πανδημίας από την κυβέρνηση
|
|
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός ποτέ δεν ισχυρίστηκαν ότι η πανδημία έχει τελειώσει και ο κίνδυνος έχει εκλείψει. Και δεν ήταν δυνατόν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο, όταν είναι γνωστό ότι κάθε μέρα νοσούν χιλιάδες άνθρωποι, πολλοί έχουν ανάγκη νοσοκομειακής νοσηλείας, και άλλοι -ευτυχώς λίγοι σε σχέση με τα άλλα κύματα της πανδημίας- νοσηλεύονται σε ΜΕΘ. Αυτό που όντως έκανε η κυβέρνηση ήταν να ανοίξει χώρο για τον τουρισμό, που είναι απαραίτητος για την οικονομία της χώρας και από τον οποίο ζουν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες. Έτσι, χαλάρωσε τα μέτρα στις πτήσεις και στα αεροδρόμια, όπως και στην εστίαση, χωρίς όμως σε καμιά περίπτωση να πάψει να προειδοποιεί για τον κίνδυνο που ελλοχεύει, να καλεί τους πολίτες να τηρούν αποστάσεις και να φορούν μάσκα, ιδιαίτερα σε κλειστούς χώρους, και βέβαια να κάνουν την τέταρτη δόση του εμβολίου, ειδικά οι μεγαλύτερης ηλικίας. Είναι εύλογο μια σειρά από ειδικούς να ζητούν ακόμα πιο αυστηρά μέτρα, καθώς αυτό που τους απασχολεί και πρέπει να τους απασχολεί είναι η υγεία και η ζωή του κάθε ανθρώπου. Το ίδιο δηλαδή που απασχολεί και την κυβέρνηση και είναι πρωταρχικός της στόχος, όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει ο αρμόδιος υπουργός, Θανάσης Πλεύρης. Η κυβέρνηση, όμως, έχει ευθύνη και για τη χώρα, την οικονομία, τον τουρισμό, το εισόδημα εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι, ως εκ τούτου, υποχρεωμένη να συνδυάζει τα μέτρα για την προστασία της ζωής με τις αδήριτες ανάγκες της επιβίωσης. Κι αυτό γιατί μια χώρα κλεισμένη σε διαρκή καραντίνα δεν θα ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει ούτε τις άμεσες ανάγκες των κατοίκων της, αλλά ούτε και τις ανάγκες του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που αποτελεί τον πιο αξιόπιστο αντίπαλο της πανδημίας.  Αυτό ακριβώς υποχρεώνει το υπουργείο σε μια πολιτική που θέλει να συνδυάζει την αποτελεσματικότητα με την ευλυγισία. Τα μέτρα δηλαδή εξελίσσονται και προσαρμόζονται ανάλογα με την πορεία της πανδημίας, τα κρούσματα, τις δυνατότητες του ΕΣΥ. Και παρά το γεγονός ότι έχουμε ακόμα και κρούσματα και θύματα, η γενική εικόνα καμία σχέση δεν έχει με την εικόνα της χώρας και των νοσοκομείων με τις πρώτες περιόδους της πανδημικής κρίσης. Σε μια δύσκολη κατάσταση, που απασχολεί όλο τον κόσμο, η ελληνική κυβέρνηση κάνει το καλύτερο δυνατόν. Και το τελευταίο που η χώρα χρειάζεται σε συνθήκες όπως οι σημερινές είναι η πολιτική του εκμετάλλευση. Ε.Κ |
Το τίμημα της πρόωρης «λήξης» της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, των χειροκροτημάτων για την «επιτυχία» της αντιμετώπισής της και της άρσης εν ονόματι του τουρισμού και της οικονομίας όλων των προληπτικών-περιοριστικών μέτρων είναι βαρύτατο. Η κατάσταση, μάλιστα, προοιωνίζεται ακόμα χειρότερες εξελίξεις με την έλευση του χειμώνα, επιβεβαιώνοντας τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που είχε προειδοποιήσει ότι είναι «ασυγχώρητη επιπολαιότητα» να μιλάμε για το «τέλος της πανδημίας». Τρεις δείκτες επιβεβαιώνουν την πλήρη και με τεράστιο κόστος σε ζωές αποτυχία της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας και τις αρνητικές επιδόσεις της χώρας μας, όχι με βάση τα στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ, ή της αντιπολίτευσης, αλλά τα στοιχεία της Eurostat και του Our World In Data, για τον Ιούνιο. Στην ημερήσια θνησιμότητα η Ελλάδα ήταν πρώτη στην Ευρώπη με 1,13 θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού (με μέσο όρο της ΕΕ 0,75). Στην αθροιστική θνησιμότητα από την αρχή της πανδημίας η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη με 2.895 θανάτους ανά εκατομμύριο, με δεύτερη την Ιταλία και τρίτο το Βέλγιο (μέσος όρος της ΕΕ 2.456). Στην υπερβάλλουσα θνησιμότητα (αύξηση θανάτων σε σύγκριση με την προηγούμενη τετραετία 2016-2019) η Ελλάδα τον Απρίλιο του 2022 ήταν πρώτη στην Ευρώπη με ποσοστό 28,2% (μέσος όρος της ΕΕ 10,4%). Η απογοητευτική αυτή εικόνα έχει να κάνει και με το γεγονός ότι, μετά από περίπου 2,5 χρόνια υγειονομικής κρίσης και υποτιθέμενης στήριξης από την κυβέρνηση, το ΕΣΥ είναι τελείως αποδιοργανωμένο, η κρίση στελέχωσής του έχει επιδεινωθεί, το υγειονομικό προσωπικό είναι σε μόνιμο burn-out και η απογοήτευση έχει γίνει κανονικότητα ανάμεσα σε εκείνους που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή. Η κυβέρνηση, ωστόσο, δεν δείχνει καμία διάθεση να αντιστρέψει αυτό το κλίμα στις δημόσιες δομές υγείας και εξαγγέλλει σχέδια για την είσοδο της ιδιωτικής κερδοσκοπίας στην υγεία, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πιστεύει στο δημόσιο σύστημα υγείας. Το μόνο στο οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη πηγαίνει καλά είναι η πίστη της σε κάθε τι ιδιωτικό και η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας. Η κατάργηση της καθημερινής ενημέρωσης, που βοηθούσε την εγρήγορση της κοινωνίας, η δημιουργική λογιστική των κρουσμάτων και των θανάτων και ο διαρκής αυτοθαυμασμός ότι «πάμε καλά» χαρακτηρίζουν αυτήν τη διαχείριση. Κι εδώ δεν πρόκειται για οποιοδήποτε ψέμα, αλλά για ένα ψέμα που πολλαπλασιάζει τους κινδύνους για όλη την κοινωνία. Ε.Σ. |
