Η πανδημία αποκαλύπτει την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ |
Δικαιώματα και Δημοκρατία δεν μπαίνουν σε καραντίνα |
|
Αποπνέουν υποκρισία οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του. Από τη μία υποτίθεται ότι υπερασπίζονται τη δημόσια υγεία, στηρίζουν τα μέτρα που αποσκοπούν στην προστασία της ζωής των ανθρώπων, αλλά από την άλλη υπερασπίζονται μαζικές εκδηλώσεις, όπως τα συλλαλητήρια για την Παιδεία. Και όχι μόνο υπερασπίζονται τέτοιες εστίες μετάδοσης του ιού, αλλά καλούν και τα μέλη τους να συμμετάσχουν σε αυτές. Πρόκειται για ακόμα μεγαλύτερη υποκρισία, γιατί οι ίδιοι που με τον πιο λαϊκίστικο τρόπο κατήγγειλαν την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ικαρία και το γρήγορο γεύμα στο σπίτι του τοπικού βουλευτή και διακεκριμένου γιατρού, Χριστόδουλου Στεφανάδη, οι ίδιοι υποκινούν κινητοποιήσεις που είναι πολύ πιθανό να κοστίσουν ανθρώπινες ζωές. Αυτού του είδους η πολιτική υποκρισία χαρακτηρίζει όλη τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην πανδημία και στα προβλήματα που αναπόφευκτα αυτή προκαλεί, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Βλέπουν απλούστατα τη δύσκολη κατάσταση ως ευκαιρία για να πλήξουν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Πότε με τη λαϊκίστικη εκμετάλλευση μιας ανέμελης στιγμής στην Πάρνηθα, ή την εκμετάλλευση της επίσκεψής του στην Ικαρία, και πότε με την εκμετάλλευση των αυστηρών μέτρων, που η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να παίρνει.  Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας επιβεβαιώνουν ότι σκοπός τους δεν είναι η αντιμετώπιση μιας πανδημίας που οδηγεί χιλιάδες ανθρώπους στα νοσοκομεία, στις ΜΕΘ, ακόμα και στον θάνατο. Σκοπός τους είναι να αντλήσουν κομματικά οφέλη από μια δραματικά δύσκολη κατάσταση, να φθείρουν την κυβέρνηση, να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη του λαού στον πρωθυπουργό και να εμφανιστούν ως επίδοξοι σωτήρες. Μια τέτοια τακτική, όμως, κοστίζει όχι σε ψήφους, όπως πιθανώς φαντάζονται ορισμένοι, αλλά σε ανθρώπινες ζωές. Κανένα νομοσχέδιο, όπως αυτό για την Παιδεία, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει δικαίωμα να διαφωνεί, αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να στηρίζει διαδηλώσεις που παραβιάζουν προκλητικά κάθε μέτρο προφύλαξης, ενώ έχει υποχρέωση η αστυνομία να αντιμετωπίζει με αυστηρότητα κάθε τέτοια πρόκληση. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια στάση δεν αποδίδει ούτε τα αναμενόμενα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού στηρίζει τον πρωθυπουργό, αλλά και την αντιμετώπιση της πανδημίας από την κυβέρνηση. Η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, με δυο λόγια, και επικίνδυνη είναι, αλλά και ανόητη. Ε.Κ. |
Καθώς απολαμβάνει μια προνομιακή στήριξη από τα περισσότερα μεγάλα ΜΜΕ, η κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη δεν διστάζει να κάνει το μαύρο άσπρο. Στην περίπτωση της Ικαρίας, για παράδειγμα, αφού επέβαλε την απόκρυψη από την ΕΡΤ και τα κανάλια της εικόνας που έδειχνε τη νέα «ανεμελιά» του πρωθυπουργού, έβγαλε από το συρτάρι των fake news τη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με εκπροσώπους της εστίασης στην Πάτρα και τη βάφτισε συνεστίαση, για να εξισώσει ένα κορωνογλέντι με μια πολιτική εκδήλωση. Χειρότερη όμως από αυτήν τη λαθροχειρία είναι η απαράδεκτη και επικίνδυνη προσπάθεια ακρωτηριασμού της δημοκρατίας εν ονόματι της πανδημίας. Το νομοσχέδιο για την Παιδεία είναι μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση. Πρώτα, αποφασίζουν και διατάζουν, εν μέσω πανδημίας, να φέρουν ένα νομοσχέδιο που φέρνει τα πάνω κάτω στην Παιδεία και θεσπίζει ειδικό αστυνομικό σώμα για τα ΑΕΙ. Ύστερα, αγνοούν τις απόψεις σχεδόν όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας, των φοιτητών, των πρυτάνεων, ακόμα και των οργανώσεων των αστυνομικών, που διαφωνούν κάθετα με αυτό. Αγνοούν, μάλιστα, και τις απόψεις επώνυμων στελεχών της δικής τους παράταξης, όπως ο πρώην υπουργός κ. Σουφλιάς, και ο πρώην πρύτανης και ευρωβουλευτής μέχρι τις τελευταίες ευρωεκλογές της ΝΔ, κ. Φορτσάκης. Και τέλος, από τη στιγμή που ο ιδιοτελής αυτός αυταρχισμός προκαλεί εύλογες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις, καταγγέλλουν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι σπάει την καραντίνα και θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Υπάρχουν εδώ δύο ζητήματα. Το ένα είναι η εκμετάλλευση μιας δύσκολης για όλους κατάστασης, για να περάσουν ρυθμίσεις χωρίς τον αναγκαίο διάλογο, με τη Βουλή να λειτουργεί σε καθεστώς περιορισμένων δικαιωμάτων. Το δεύτερο και πιο σοβαρό είναι ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει γενικεύσει αυτή την τακτική εις βάρος όχι μόνο ορισμένων μεγάλων κοινωνικών ομάδων, αλλά και εις βάρος της δημοκρατίας. Διότι, αν κάποιος νόμος επιβάλλεται ενώ υπάρχει γενικευμένη διαφωνία εκείνων τους οποίους αφορά, και εντέλει οι εύλογες διαμαρτυρίες επαφίενται στην κρίση και στο κλομπ της αστυνομίας, τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της δημοκρατίας. Κι αυτό, η δημοκρατία δηλαδή σε καραντίνα, δεν πρόκειται φυσικά να γίνει ανεκτό από τους πολίτες. Μόνο δεινά έχουν επιφέρει στη χώρα οι κατά καιρούς προσπάθειες των κυβερνήσεων της Δεξιάς να περάσουν ρυθμίσεις με εργαλείο την αστυνομική καταστολή. Ε.Σ. |
