Πανδημία: Η κυβέρνηση κάνει ο,τι μπορεί. Εμείς; |
Ο κορωνοϊός προελαύνει και η κυβέρνηση καθησυχάζει |
|
Είναι εντυπωσιακή η ψυχραιμία με την οποία η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει την έξαρση της πανδημίας. Θα περίμενε κανείς ότι με πάνω από 6.000 κρούσματα τη μέρα θα υπάρχει ανάσχεση της καθημερινής δραστηριότητας, παράλυση των πόλεων, στοπ στην οικονομική δραστηριότητα. Οι Έλληνες όμως δείχνουν μια αναπάντεχη ωριμότητα, όσο κι αν αυτό ενοχλεί κάποιους στην αριστερή αντιπολίτευση, που πιστεύουν στο ρητό του Μάο «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση». Τα γήπεδα γεμίζουν από φιλάθλους, οι καφετέριες από πελάτες, και ακόμα και τα νυχτερινά κέντρα από κόσμο που θέλει να ξεσκάσει. Γιατί αυτό; Πρώτον, γιατί οι άνθρωποι έχουν χωνέψει ότι η πανδημία δεν είναι δρόμος εκατό μέτρων, αλλά μαραθώνιος, και άρα δεν γίνεται όπως τον πρώτο καιρό να κλείσουν όλα για να φύγει ο ιός. Και δεύτερον, γιατί στο ερώτημα αν γίνεται αυτό που πρέπει από την κυβέρνηση και την επιστήμη, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, η απάντηση της μεγάλης πλειοψηφίας είναι «ναι». Υπάρχει ένα μείζον πρόβλημα εντούτοις, που δεν μπορεί να κρυφτεί: Ένας μεγάλος αριθμός ατόμων τραβούν την ψυχραιμία ως το σημείο της άγνοιας και της περιφρόνησης ακόμα των μέτρων υγιεινής. Συνωστίζονται, δεν κρατούν αποστάσεις, και πάρα πολλοί για τη σοβαρότητα της ασθένειας αρνούνται να εμβολιαστούν. Βάζοντας έτσι σε κίνδυνο χωρίς κανένα λόγο τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και τους γύρω τους. Έτσι, εκ των πραγμάτων, ένα από τα βασικά ζητήματα που απασχολούν την κυβέρνηση και τους αρμόδιους είναι να πείσουν τον ανεμβολίαστο πληθυσμό, που φοβάται το εμβόλιο, να εμβολιαστεί.  Φυσικά αυτό δεν είναι το μόνο. Παρά το γεγονός ότι η πίεση στα νοσοκομεία και τις ΜΕΘ δεν έχει φτάσει στα περσινά επίπεδα, το υπουργείο έχει φροντίσει να προχωρήσει σε συμβάσεις με μεγάλες κλινικές, ούτως ώστε να μην παρατηρηθούν φαινόμενα ασθενών που δεν έχουν τη δέουσα περίθαλψη. Και επίσης, με τις τελευταίες αποφάσεις, το Μαξίμου και το υπουργείο Υγείας, που παρακολουθούν από κοντά την πορεία της πανδημίας και συσκέπτονται καθημερινά, αποφάσισαν μια σειρά από μέτρα για πιο ασφαλείς συνθήκες στην αγορά και στην εστίαση, και για ελεγχόμενη πρόσβαση των ανεμβολίαστων σε διάφορες δραστηριότητες. Κι αυτό όχι ως τιμωρία, αλλά ως προστασία, αφού θα μπορούν να μπαίνουν οπουδήποτε, έχοντας όμως κάνει στον χρόνο που προβλέπεται rapid ή μοριακό τεστ, με δικά τους έξοδα. Δεν είναι προφανώς μια εύκολη συνθήκη. Αλλά η Ελλάδα θα ξεπεράσει τα δύσκολα, αν όλοι δείξουν υπομονή και, κυρίως, υπευθυνότητα. Ε.Κ. |
«Δεν έχουμε χάσει τον έλεγχο της πανδημίας», δήλωσε πριν από λίγα 24ωρα ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό κανάλι. Κι αυτός ο τρόπος με τον οποίο οι υπεύθυνοι αντιμετωπίζουν το κύμα της πανδημίας, προκαλεί σοβαρές ανησυχίες. Γιατί, όταν ο πρωθυπουργός θεωρεί εντός στόχου τους πενήντα νεκρούς τη μέρα, το SOS στις ΜΕΘ, τους 6.000 ανθρώπους που ασθενούν καθημερινά, και στην ουσία επιμένει ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί, τότε υπάρχει βάσιμος λόγος η κοινωνία να φοβάται. Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν κάνει ό,τι θα μπορούσε να κάνει. Ο συνωστισμός στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, οι 30 μαθητές ανά τάξη και ο τεράστιος σε σχέση με τη σοβαρότητα της πανδημίας αριθμός των ανεμβολίαστων, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Ούτε και επανάπαυσης, όπως αυτή που όπως φαίνεται διακατέχει την ηγεσία της χώρας. Το γεγονός μάλιστα ότι στις εκκλησίες συνωστίζονται κάθε Κυριακή χιλιάδες ανεμβολίαστοι πιστοί, πολλοί από αυτούς σε προχωρημένη ηλικία, κάνει την απαισιοδοξία βεβαιότητα. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση δείχνει όχι απλώς να έχει χάσει τον έλεγχο, αλλά να έχει ρίξει λευκή πετσέτα. Φαίνεται ότι υπολογίζουν πιο πολύ από την πανδημία το κομματικό τους συμφέρον και τα συμφέροντα των φίλων και της εκλογικής τους πελατείας. Αλλιώς, γιατί για παράδειγμα, ενώ επιβάλλουν αυστηρά μέτρα για την είσοδο ενός πελάτη σε ένα μικρό κατάστημα, εξαιρούν τα σούπερ μάρκετ, τα πολυκαταστήματα και τις εκκλησίες, ενώ δεν κάνουν τίποτα για λεωφορεία και μετρό, σχολεία, πανεπιστήμια και μαζικούς χώρους εργασίας; Μπορούμε, ύστερα, να θεωρούμε ότι δεν χάσαμε τον έλεγχο, όταν εκατομμύρια πολίτες είναι ανεμβολίαστοι; Δεν υπάρχει καμιά ευθύνη που νιώθουν μεγαλύτερο φόβο για το εμβόλιο, παρά για τον κορωνοϊό; Καμιά ευθύνη για τη σχεδόν περιφρονητική απαξίωση της επιστημονικής επιτροπής, τον διορισμό ενός δικηγόρου άσχετου με το αντικείμενο και με μισάνθρωπες απόψεις στο υπουργείο Υγείας; Καμιά ευθύνη για όσα μας έφτασαν ως εδώ, ενώ ο κ. Μητσοτάκης καρατόμησε πριν από λίγο καιρό ΟΛΟΥΣ τους αρμόδιους για την πανδημία και έβαλε στη θέση τους άλλους; Θα πρέπει να φοβόμαστε τον κορωνοϊό, να τηρούμε τα μέτρα, να εμβολιαστούμε, και να πείσουμε και τους άλλους να εμβολιαστούν. Θα πρέπει όμως να φοβόμαστε και τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτήν τη δύσκολη κατάσταση. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια. Ε.Σ. |
