Αντιθέσεις: Παρακολουθήσεις ΕΥΠ

Μια απαράδεκτη πράξη της ΕΥΠ που απαιτεί μέτρα αλλά και σύνεση

Το δίκτυο είχε άκρες στο Μαξίμου αλλά… δεν ήξερε ο πρωθυπουργός!

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η υπόθεση της παρακολούθησης από την ΕΥΠ του Νίκου Ανδρουλάκη, που αποκαλύφθηκε πρόσφατα, βαρύνει την κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός το παραδέχτηκε στη δημόσια δήλωσή του από την τηλεόραση την περασμένη Δευτέρα και εξήγησε ότι αυτή ήταν η αιτία για την παραίτηση-αποπομπή του διοικητή της ΕΥΠ Κοντολέοντος και του πολιτικά υπεύθυνου από την πλευρά του Μαξίμου Δημητριάδη. Η κυβέρνηση δηλαδή, ανεξάρτητα από το ποιοι και πώς έχουν την ευθύνη για αυτή την ατυχή ενέργεια, ανέλαβε, όπως έπρεπε να κάνει, την πολιτική ευθύνη.

Δεν αρκέστηκε όμως στην ευθύνη των λόγων ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Σε μια έμπρακτη έκφραση αυτοκριτικής για τη δράση της ΕΥΠ, αφού επισήμανε της αδυναμίες και τις δυσλειτουργίες της, εξήγγειλε μέτρα για τον πιο αποτελεσματικό της έλεγχο από τη Βουλή, καθώς και για την προστασία του πολίτη από αυθαίρετες παρεμβολές στην επικοινωνία του και στα προσωπικά του δεδομένα.

Αυτά είναι τα δεδομένα μέχρι σήμερα. Στην τηλεοπτική του εμφάνιση, ωστόσο, ο πρωθυπουργός έθιξε το ζήτημα ότι δεν είναι εθνικά ωφέλιμο να μηδενίζουμε το έργο της ΕΥΠ, η οποία αποτελεί διαχρονικά έναν από τους πυλώνες της εθνικής μας ασφάλειας. Κανένα κράτος στην Ευρώπη και στον κόσμο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία εξωτερικές, αλλά και εσωτερικές απειλές, χωρίς μια δραστήρια και αποτελεσματική υπηρεσία πληροφοριών.

Το άλλο ζήτημα, επίσης σοβαρό, είναι ότι δεν μπορούμε να οδηγούμε την πολιτική αντιπαράθεση στα όρια της υπονόμευσης της εικόνας της χώρας. Όταν παρουσιάζεται ο εκλεγμένος πρωθυπουργός ως αυτουργός παρακολουθήσεων πολιτικών του αντιπάλων και η Ελλάδα ως μια χώρα στην οποία λειτουργεί παρακράτος, δεν γίνεται σεβαστό το κράτος δικαίου και καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και αυτό μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία, στις σχέσεις με την Ευρώπη, ακόμα και στην εκταμίευση των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Και να δίνει όπλα στους εχθρούς της πατρίδας.

Προφανώς μια τέτοιου είδους υπόθεση θα πρέπει να ερευνηθεί σε βάθος και να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που ανήκουν. Αυτή, όπως έκανε σαφές ο πρωθυπουργός, είναι η πρόθεση της κυβέρνησης. Αλλά πρόκειται για μία δύσκολη διαδικασία, η οποία θα πρέπει να γίνει με όρους εθνικής ευθύνης και σοβαρότητας απ’ όλες τις πλευρές. Με σεβασμό στον χαρακτήρα της ΕΥΠ, που απαιτεί διακριτικότητα, αλλά και στο κράτος δικαίου, που δεν αναγνωρίζει λαϊκά δικαστήρια και καταδίκες… διαδικτύου.

Ε.Κ.

Ο κ. Μητσοτάκης βγήκε την περασμένη Δευτέρα στην τηλεόραση όχι για να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, αλλά για να αθωώσει τον εαυτό του. Υποστήριξε πως, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος με ειδικό νόμο ανέλαβε την ευθύνη για την ΕΥΠ, ο ίδιος άλλαξε τον νόμο για να διορίσει τον κ. Κοντολέοντα διοικητή της και ο ίδιος έδωσε «αντ’ αυτού» την αρμοδιότητα της ΕΥΠ στον διευθυντή του Μαξίμου και ανηψιό του, κ. Δημητριάδη, εντούτοις δεν έχει καμιά ευθύνη. Αποπέμπονται οι άλλοι δύο, αλλά ο ίδιος δεν αισθάνεται την ανάγκη να πει έστω μια συγγνώμη, με το επιχείρημα ότι «δεν γνώριζε».

Το θέμα όμως δεν είναι μόνο η παρακολούθηση Ανδρουλάκη. Είναι και οι παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, όπως του Θ. Κουκάκη, που έκανε ρεπορτάζ για κάποιο τραπεζικό σκάνδαλο. Είναι και οι παρακολουθήσεις χιλιάδων δημόσιων προσώπων και πολιτών, που αποκαλύπτουν τα στοιχεία της ανεξάρτητης αρχής. Είναι και ότι οι πλησιέστεροι υπουργοί στον πρωθυπουργό, Πιερρακάκης, Γεραπετρίτης και Οικονόμου, ψεύδονταν για μεγάλο διάστημα για τις υποκλοπές. Είναι και ότι με νυχτερινή τροπολογία απαγορεύτηκε στην Αρχή Διασφάλισης Προσωπικών Δεδομένων να δίνει στοιχεία στους «στόχους» που παρακολουθεί η ΕΥΠ. Είναι και ότι η Google επιμένει ότι ελληνικές κρατικές υπηρεσίες έχουν προμηθευτεί το λογισμικό παρακολουθήσεων Predator, που η κυβέρνηση αρνείται. Και με το οποίο συνεχίζονταν παράνομα οι παρακολουθήσεις που η ΕΥΠ ξεκινούσε «νόμιμα».

Όλα αυτά δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι δεν πρόκειται για κάποια ελλιπή πράξη της ΕΥΠ και του διοικητή της. Πρόκειται για δίκτυο παρακολουθήσεων εντός και εκτός ΕΥΠ, διασυνδεμένο με το μέγαρο Μαξίμου και εν γνώσει του πρωθυπουργού. Είναι πιο εύκολο να πιστέψει κανείς ότι αύριο ο ήλιος θα βγει από τη δύση, παρά ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε πολιτικά πρόσωπα χωρίς να το γνωρίζει ο πρωθυπουργός-προϊστάμενός της.

Το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα όχι απλώς αρρυθμίας της ΕΥΠ, αλλά δημοκρατίας, ασφάλειας, δικαιωμάτων. Που το επιβεβαιώνει η συνέχεια με τις διαρροές εις βάρος του Ν. Ανδρουλάκη, αλλά και ανυποψίαστων κρατών, όπως η Ουκρανία και η Αρμενία, που δήθεν ζήτησαν την παρακολούθησή του. Κι αυτό απαιτεί το λιγότερο κάθαρση, τομές σε βάθος, δημοκρατική διαχείριση του ευαίσθητου τομέα της Υπηρεσίας Πληροφοριών. Και το πολιτικό ζήτημα που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι κάτι τέτοιο δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα το κάνει ο «ένοχος» πρωθυπουργός.

Ε.Σ.