Αντιθέσεις: Παραπομπή Παππά

Κόλαφος για τον Σύριζα η παραπομπή του Ν. Παππά

Το «κακούργημα» έγινε… παράβαση και ο θησαυρός έγινε… άνθρακες

Η παραπομπή από την ολομέλεια της Βουλής του πρώην υπουργού, Νίκου Παππά, στο ειδικό δικαστήριο, μετά από το πόρισμα της προανακριτικής, αποτέλεσε κόλαφο για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το ήθος και τις έκνομες πράξεις της. Σύμφωνα με τις ενδείξεις που προέκυψαν, ο Νίκος Παππάς, που οργάνωσε τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, μόνο αμερόληπτος και αντικειμενικός φρουρός του δημόσιου συμφέροντος δεν υπήρξε στη συγκεκριμένη ιστορία. Και παρά το γεγονός ότι η κατηγορία αφορά τον ίδιο προσωπικά, και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, είναι φανερό ότι στο κάδρο του κατηγορητηρίου εισέρχεται, αν όχι από ποινική, σίγουρα από πολιτική άποψη, και ο τότε πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Ο οποίος ήταν προφανώς ενήμερος για όλες τις πράξεις του υπουργού του, αν δεν τις είχε αποφασίσει ο ίδιος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται το γεγονός ότι η προανακριτική, που ερεύνησε την υπόθεση, αποφάσισε να μην προτείνει παραπομπή του Παππά και για το -πολύ βαρύτερο, κακουργηματικού χαρακτήρα- αδίκημα της δωροληψίας. Αυτό όμως, ενώ δείχνει την αμεροληψία της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που χωρίς τις απαραίτητες ενδείξεις και αποδείξεις «αθώωσε» τον υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ, δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση και την πολιτική αθωότητα της κυβέρνησης Τσίπρα και του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού. Οι καταθέσεις των μαρτύρων στην προανακριτική δεν άφησαν καμία αμφιβολία ότι υπήρξε προσπάθεια νόθευσης του διαγωνισμού, θολά παιχνίδια με μεγάλη αραβική εταιρεία και ροή χρήματος για να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το δικό του κανάλι. Ενώ οι μαρτυρίες, οι διάλογοι στα κινητά, οι κωδικοί, τα ψευδώνυμα, και οι κινήσεις των πρωταγωνιστών, όσο κι αν κρίθηκε ότι δεν προσφέρουν δικαστικές αποδείξεις, προσφέρουν εντούτοις την πολιτική εικόνα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μια εικόνα που έρχεται σε αντίθεση με την εικόνα νομιμοφροσύνης και εντιμότητας που θέλουν να παρουσιάζουν οι διαφημιστές της «πρώτη φορά Αριστεράς».

Το ειδικό δικαστήριο θα κρίνει αν ο Νίκος Παππάς είναι αθώος ή ένοχος, γιατί η δικαστική διερεύνηση και κρίση δεν είναι στις αρμοδιότητες κανενός άλλου. Αν όμως στην εικόνα που προέκυψε από την προανακριτική προσθέσει κανείς τη σκευωρία της Νοβάρτις, για την οποία επίσης έχει παραπεμφθεί ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Παπαγγελόπουλος, αλλά και η εισαγγελέας που την ερευνούσε, γίνεται αντιληπτό ότι ο σεβασμός στους νόμους και στο Σύνταγμα ελάχιστα ενδιέφερε την κυβέρνηση Τσίπρα μπροστά στην προώθηση των σκοπών της. Και από την άποψη αυτήν, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε δικαστική κρίση και απόφαση, η πρώην κυβέρνηση είναι καταδικασμένη στη συνείδηση των Ελλήνων.

Ε.Κ.

Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που πρέπει να λάβει κανείς υπόψη στην υπόθεση δίωξης του Νίκου Παππά, με πρώτο ότι η προανακριτική, που πρότεινε την παραπομπή του, σε καμία περίπτωση δεν έχει δικαστική αξιοπιστία, αφού την πλειοψηφία της απαρτίζουν βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης. Και δεύτερο, ότι την παραπομπή αποφάσισε η κυβερνητική πλειοψηφία στην ολομέλεια της Βουλής.

Παρ’ όλα αυτά, η ίδια η κυβερνητική πλειοψηφία της προανακριτικής, στο πόρισμά της, δεν τόλμησε να προτείνει την παραπομπή του Νίκου Παππά για το πολύ σοβαρό και κακουργηματικού χαρακτήρα αδίκημα της δωροληψίας και υιοθέτησε μόνο το σχεδόν γελοίο -πλημμεληματικού χαρακτήρα- αδίκημα της παράβασης καθήκοντος. Προφανώς για να σώσει τα προσχήματα, μια και θα ήταν πολλαπλά εκτεθειμένοι, αν δεν διατύπωναν κάποιου είδους κατηγορητήριο. Σε κάθε περίπτωση όμως, άνθρακες ο θησαυρός. Το ίδιο το πόρισμά τους ανατρέπει όλη την προπαγάνδα της ΝΔ περί δήθεν χρηματισμού του υπουργού και «στημένου» διαγωνισμού, με την οποία για χρόνια βομβαρδίζεται η κοινή γνώμη. Αποκαλύπτει όμως τον προσχηματικό και με πολιτικές στοχεύσεις χαρακτήρα μιας δίωξης, της οποίας και το φύλλο συκής -παράβαση καθήκοντος!- θα καταπέσει στη δικαστική αίθουσα.

Τι μένει; Η προσπάθεια της ΝΔ και του κυρίου Μητσοτάκη να «εκδικηθούν», εν ονόματι των γνωστών αγνώστων, που ο Κώστας Καραμανλής χαρακτήρισε «νταβατζήδες», τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Νίκο Παππά, για την προσπάθειά τους να βάλουν τάξη στο εντελώς άναρχο και παράνομο τηλεοπτικό τοπίο. Να υποχρεώσουν τους μιντιάρχες να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη και να πληρώσουν για πρώτη φορά από το 1989 το Δημόσιο, τόσο για τις τηλεοπτικές άδειες, όσο και για τις δημόσιες συχνότητες που χρησιμοποιούν. Ενώ, επίσης, καθορίστηκε ο αριθμός και το καθεστώς των εργαζομένων σε κάθε κανάλι. Πράγματα πρωτοφανή και δυσάρεστα, δηλαδή, για ανθρώπους που είχαν συνηθίσει να περνούν κάτω από το Σύνταγμα και πάνω από τους νόμους.

Μένει επίσης η προσπάθεια της ΝΔ να δυσφημήσει με κάθε κόστος τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά από δύο χρόνια που η θητεία της κυβέρνησης Τσίπρα μπήκε στο μικροσκόπιο, δεν κατάφεραν να βρουν ενδείξεις για τη διασπάθιση ούτε ενός ευρώ, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας χτες στη Βουλή για το θέμα αυτό. Έτσι, κατέφυγαν στη γελοιότητα της παράβασης καθήκοντος, ίσα-ίσα για να «ταΐσουν» μια προπαγάνδα όξυνσης και διχασμού, τη στιγμή ακριβώς που η πανδημία επιβάλλει χαμηλούς τόνους και ενότητα της κοινωνίας.

Ε.Σ.