Τα όπλα στην Ουκρανία συμφέρουν την Ελλάδα |
Η εμπλοκή στην σύγκρουση επικίνδυνη για τη χώρα |
|
Πράττει σωστά η Ελλάδα που, με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, παρέχει κάθε είδους βοήθεια στην Ουκρανία; Ανθρωπιστική, αλλά και αμυντική -σε όπλα; Αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσει κανείς όταν σχολιάζει την «αποκάλυψη» ότι η Ελλάδα έστειλε, εκτός από τα Καλάσνικοφ, και άλλο πολεμικό εξοπλισμό στη χώρα αυτή, που δέχεται επίθεση από τη Ρωσία. Και όταν αναρωτιόμαστε αν η χώρα μας «πράττει σωστά», προφανώς αναρωτιόμαστε αν αυτό βοηθά την Ελλάδα και στηρίζει τη διεθνή της θέση. Ή, όπως υποστηρίζεται από την αντιπολίτευση, και κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, αν η στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία βλάπτει τα εθνικά μας συμφέροντα. Η Ελλάδα πράττει σωστά, απαντά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γιατί δίνει ένα παράδειγμα ηθικής, στηρίζοντας μια χώρα που βρίσκεται υπό ξένη εισβολή. Γιατί, επίσης, στερεώνει έτσι τους δεσμούς της με τους συμμάχους της στην Ευρώπη, πολλοί από τους οποίους κάνουν το ίδιο, στέλνουν δηλαδή στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία. Στερεώνει όμως έτσι, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, τις σχέσεις της με τη μεγάλη δύναμη της Δύσης, τις ΗΠΑ. Το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρόεδρος Μπάιντεν συνεχάρη τον Έλληνα πρωθυπουργό, κατά το πρόσφατο ταξίδι του στην Ουάσιγκτον, για την παροχή βοήθειας στην Ουκρανία, δείχνει τη σημασία που έχουν οι πρωτοβουλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη.  Εκείνο που δεν καταλαβαίνουν, ή αρνούνται να καταλάβουν, όσοι επικρίνουν την ελληνική στάση στο ουκρανικό, είναι ότι η Ελλάδα πράττει ακριβώς αυτό που θα ήθελε να πράξουν οι σύμμαχοί της, αν βρεθεί στη θέση της Ουκρανίας. Πράγμα που ουδείς μπορεί να αποκλείσει εξαιτίας της σταθερά προκλητικής στάσης της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ένας επιθετικός γείτονας είναι πολύ σοβαρός λόγος για να επιδιώκει η χώρα μας όχι απλώς μια σχέση συμφέροντος με τους συμμάχους της, αλλά και μια σχέση εμπιστοσύνης. Να είναι δηλαδή βέβαιοι οι σύμμαχοι, πρώτα-πρώτα η Αμερική, ότι η μικρή Ελλάδα θα συνδράμει με όσες δυνάμεις διαθέτει τη συμμαχική στρατηγική, έστω κι αν κάποιες φορές φαίνεται εκ πρώτης ματιάς ότι αυτό δεν βοηθάει την ίδια. Το παλιότερο παράδειγμα αποστολής ελληνικών στρατευμάτων στην Κορέα, αλλά και τα πιο πρόσφατα, αποστολών στο Αφγανιστάν και αλλού, δείχνουν την αποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής. Αν θέλεις συμμάχους που θα σε βοηθήσουν στα δύσκολα, πρέπει να τους βοηθάς κι εσύ στις δικές τους εμπλοκές. Αυτός ο κανόνας, που εφαρμόζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι κανόνας στήριξης της εθνικής μας ακεραιότητας. Ε.Κ. |
Ήταν τεράστιο λάθος η αποστολή των Καλάσνικοφ στην Ουκρανία από την πλευρά της Ελλάδας. Και απείρως βαρύτερο η αποστολή οπλικών συστημάτων που αποκαλύφθηκε πρόσφατα όχι από τον Έλληνα, αλλά από τον Αμερικανό υπουργό Εθνικής Άμυνας. Κι αυτό διότι, αν τα Καλάσνικοφ δικαιολογήθηκαν ως συμβολική κίνηση, τα οπλικά συστήματα, που έχουν σταλεί κρυφά, πιστοποιούν τη βαθιά εμπλοκή της χώρας μας σε μια πολεμική σύρραξη στη γειτονιά μας. Κι αυτό έχει και θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων. Εξάλλου, κάθε λογικός άνθρωπος αναρωτιέται γιατί η κυβέρνηση το έκρυψε με τόση επιμέλεια, αν όντως πιστεύει ότι κάτι τέτοιο βοηθάει τη χώρα μας. Γιατί το έκανε και το κάνει αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης με προσωπικές του αποφάσεις, παρακάμπτοντας ακόμα και τον υπουργό Εξωτερικών; Προφανώς, όπως έδειξε και το πρόσφατο ταξίδι του στην Ουάσιγκτον, γιατί πιστεύει ότι αν η Ελλάδα είναι πρόθυμη και προβλέψιμη σύμμαχος των ΗΠΑ, τότε οι ΗΠΑ θα διασφαλίσουν και θα εγγυηθούν τα εθνικά μας συμφέροντα. Η ιστορία, όμως, αποδεικνύει με τραγικό τρόπο ότι αυτή είναι μια επικίνδυνη αυταπάτη. Το παράδειγμα της Κύπρου βεβαιώνει του λόγου το ασφαλές. Η Κύπρος σφαγιάστηκε από τους Τούρκους, όταν στην Ελλάδα υπήρχε η πιο πρόθυμη και προβλέψιμη για τη μεγάλη σύμμαχο κυβέρνηση -η χούντα!- χωρίς οι ΗΠΑ να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους. Και δυστυχώς εξακολουθούν να πράττουν το ίδιο, τόσο η Ουάσιγκτον, όσο και η Ευρώπη, που είναι πρόθυμες να βοηθήσουν την Ουκρανία, που δέχεται εισβολή, αλλά κλείνουν τα μάτια μπροστά σε ένα κράτος-μέλος της ΕΕ, που ένα μεγάλο μέρος του κατέχεται από δύναμη εισβολής. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραβίασε και παραβιάζει ένα διαχρονικό δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής: Το δόγμα της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας και γέφυρας ειρήνης στην περιοχή μας. Ένα δόγμα που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις μετά τη μεταπολίτευση και, καλλιεργώντας καλές σχέσεις με τις αραβικές χώρες, το Ισραήλ, τη Ρωσία, και τα κράτη στα βόρεια σύνορά μας, ενίσχυαν τη διεθνή θέση και τον διεθνή ρόλο της Ελλάδας. Η ανατροπή αυτού του δόγματος, και μάλιστα με προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού, θέτει την Ελλάδα σε τροχιά κινδύνου, σε μια εποχή μάλιστα που ο ρόλος της Τουρκίας αναβαθμίζεται. Οι τελευταίες τουρκικές προκλήσεις, με τα τουρκικά αεροπλάνα να φτάνουν μέχρι την Αλεξανδρούπολη, όπως και οι επιθετικές δηλώσεις Ερντογάν, το δείχνουν πολύ καθαρά, για όποιον θέλει να καταλάβει. Ε.Σ. |
