Η επίλυση του μεταναστευτικού απαιτεί σχέδιο και υπευθυνότητα |
Να δούμε ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί στο προσφυγικό |
|
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει κληθεί να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις έκτακτες καταστάσεις που δημιούργησαν τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η πανδημία του κορωνοϊού, αλλά και τις έκτακτες καταστάσεις που δημιούργησε η ολιγωρία του ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη τετραετία και που τώρα αποκαλύπτεται το πραγματικό τους μέγεθος. Διότι το μεταναστευτικό ζήτημα διογκώθηκε εξωπραγματικά όταν η νυν αντιπολίτευση κυβερνούσε, και παρά το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία το διαχειρίζεται με όλα τα δυνατά μέσα και έχει θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο, είναι απολύτως λογικό να υπάρχουν εντάσεις και εύλογες αντιστάσεις από τους τοπικούς φορείς, που θέλουν να προστατέψουν την περιφέρεια ή τον δήμο τους. Παρ’ όλα αυτά, η προσπάθεια επίλυσης αυτού του τόσο μεγάλου προβλήματος πρέπει να είναι συλλογική και με σύμπλευση, ειδάλλως θα δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος, ακριβώς όπως είχε γίνει και στην τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δώσει εντολή το ζήτημα να λήξει όσο το δυνατόν γρηγορότερα και όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, με κάθε πολιτικό κόστος. Και τρανό παράδειγμα αποτέλεσε ο ίδιος, που αποφάσισε την επανίδρυση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, επωμιζόμενος το πολιτικό κόστος και παραδεχόμενος το λάθος που έκανε να το καταργήσει.  Το υπουργείο επανήλθε δριμύτερο, ανανεωμένο και έκτοτε έχει αφοσιωθεί πλήρως στη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος, επιδεικνύοντας εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα, όπως για παράδειγμα στη Μόρια, που κάηκε από τους ασεβείς κατοίκους της και ξαναχτίστηκε εντός 24ώρων, ή στη Φθιώτιδα, που σχεδιάζεται επέκταση και ανανέωση της δομής στις Θερμοπύλες, ώστε να μην αποτελεί υγειονομική βόμβα και κίνδυνο για τους κατοίκους της ιστορικής περιοχής. Η γραμμή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι απλή, και δεν επιδέχεται αντιρρήσεων. Οι όποιες αντιδράσεις προσκρούουν στον ίδιο, ο οποίος όχι μόνο παραμένει αταλάντευτος, αλλά πιέζει και την υπόλοιπη Ευρώπη για να αναλάβει δράση. «Χρειαζόμαστε μία νέα φιλόδοξη, καινούργια πολιτική για τη μετανάστευση και το άσυλο και θα αναμένουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις προτάσεις της Επιτροπής, που φαντάζομαι ότι θα δοθούν στη δημοσιότητα εντός του επόμενου μήνα», ανέφερε στον αντιπρόεδρο της Κομισιόν, Μαργαρίτη Σχοινά, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους. Όσοι λοιπόν, είτε από σκοπιμότητα, είτε από φόβο, έχουν αντιρρήσεις για την πολιτική αυτή, ας περιμένουν να κρίνουν εκ του αποτελέσματος. Ε.Κ. |
Άρχισαν τα όργανα, βγήκαν τα σπαθιά, όπως και να το πει κανείς, το νόημα είναι ότι η Νέα Δημοκρατία έχει αποτύχει παταγωδώς στη διαχείριση του μεταναστευτικού, αλλά και στη διαχείριση της εσωτερικής της ειρήνης, κάνοντας «γαλάζιους» περιφερειάρχες, ακόμα και υπουργούς, να αντιδρούν. Μετά τον περιφερειάρχη Στερεάς, Φάνη Σπανό, που δήλωσε ότι είναι οξύμωρο να μιλάει η κυβέρνηση για αποκλιμάκωση και παράλληλα να ανακοινώνει επέκταση των δομών, σειρά πήρε πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός Οικονομικών και βουλευτής Φθιώτιδας, Χρήστος Σταϊκούρας, που λίγο-πολύ είπε ότι πρόκειται για «λάθος» χειρισμό, και πως αντί να επεκτείνουν τη δομή στις Θερμοπύλες, καλό θα ήταν να την κλείσουν τελείως και να κοιτάξουν πώς θα αναβαθμίσουν την περιοχή. Η περίφημη απαράβατη γραμμή Μητσοτάκη αμφισβητείται πλέον ανοιχτά από τους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι με αυτόν τον τρόπο τάσσονται μαζί με τους θερμοκέφαλους ακροδεξιούς που έκλειναν τον δρόμο στους πρόσφυγες της Λέσβου, ή σε αυτούς που άφησαν νηστικά τα ασυνόδευτα παιδιά στα Καμένα Βούρλα. Ο πρωθυπουργός αυτήν τη στιγμή ισορροπεί -και όχι με επιτυχία- ανάμεσα στις προεκλογικές του υποσχέσεις, που του έφεραν τον κόσμο της άκρας Δεξιάς, και στην πραγματικότητα, η οποία τον αναγκάζει να λάβει αποφάσεις που θα εξοργίσουν την ακροδεξιά μερίδα των ψηφοφόρων του. Το είδαμε με τη Συμφωνία των Πρεσπών πριν από λίγες εβδομάδες, που από προδοτική προεκλογικά έγινε ιστορική και με τη βούλα του υπουργείου Εξωτερικών, το βλέπουμε και με τα Καμένα Βούρλα και τις Θερμοπύλες. Η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε ένα προσφυγικό υπό έλεγχο και το άφησε κυριολεκτικά στην τύχη του, έως ότου αυτό εξελίχθηκε σε ζήτημα εθνικής ασφάλειας, με εξαθλιωμένους και εξοργισμένους πρόσφυγες από τη μία, παραμελημένους και αγανακτισμένους κατοίκους από την άλλη. Και για μία ακόμη φορά, οι εξελίξεις φέρνουν τον πρωθυπουργό ενώπιον ανθρώπων που ο ίδιος τοποθέτησε στη θέση τους, να του πετάνε στα μούτρα τον σχεδιασμό του και να του λένε ότι είναι λάθος. Μένει να δούμε «ποιος, ποιος, ποιος θα φαγωθεί», όπως λέει και το τραγούδι. Διότι αν ο Μητσοτάκης πράγματι έχει το σθένος που υποστηρίζει ότι έχει, τότε δεν θα λογαριάσει εσωκομματικές «πλάτες», συσχετισμούς ή πρόσωπα. Ε.Σ. |
