Προϋπολογισμός φιλελευθερισμού και δικαιοσύνης |
Προϋπολογισμός περικοπών για τους μη έχοντες |
|
Μέσα σε συνθήκες ενισχυμένης εποπτείας από την ΕΕ, ο φετινός προϋπολογισμός αποτυπώνει τις δυσκολίες, αλλά και την πρόοδο και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Την προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να συνδυάσει τις φιλελεύθερες αντιλήψεις της με την κοινωνική δικαιοσύνη, στα όρια του εφικτού. «Είμαστε κοντά στην κοινωνία», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, παρεμβαίνοντας στη σχετική συζήτηση στη Βουλή. Και αναφέρθηκε στις μειώσεις φόρων, στις προσπάθειες για να στηριχθούν τα νοικοκυριά στις αυξήσεις των τιμολογίων του ρεύματος, στα μέτρα για τη στήριξη του διαθέσιμου εισοδήματος, στην πορεία της οικονομίας, στα μέτρα στήριξης του διαθέσιμου εισοδήματος και στην επικείμενη αύξηση του κατώτατου μισθού. Με ανάπτυξη κοντά στο 7% το 2021 και πρόβλεψη για κοντά στο 5% το 2022, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης αποδίδει για όλους, και κυρίως για τη μεσαία τάξη, τη μεγάλη δηλαδή πλειονότητα των Ελλήνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη σχετική συζήτηση στη Βουλή η αντιπολίτευση απέφυγε αναφορές σε «φτωχοποίηση, λουκέτα» και «αύξηση της ανεργίας», γιατί όλες αυτές οι αιτιάσεις της προηγούμενης χρονιάς διαψεύστηκαν από την πραγματικότητα.  Υπάρχουν δύο στοιχεία που διαψεύδουν τις Κασσάνδρες. Το ένα είναι η αύξηση των φορολογικών εσόδων, παρά τη μείωση των φόρων, ιδιαίτερα για τα χαμηλά εισοδήματα. Το δεύτερο είναι η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος, που είναι σε θέση να αντισταθμίσει τις πρόσκαιρες ανατιμήσεις στην ενέργεια και στα είδη πρώτης ανάγκης. Υπάρχει επίσης η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2% από τις αρχές του νέου χρόνου και η δέσμευση για ακόμα μεγαλύτερη αύξηση το δεύτερο εξάμηνο του 2022. Φυσικά, μέσα στις δυσκολίες της πανδημίας, η κατάσταση δεν είναι ρόδινη. Ωστόσο, οι πολίτες το τελευταίο διάστημα πήραν ή παίρνουν τρία εκκαθαριστικά. Το εκκαθαριστικό της εφορίας, τον ΕΝΦΙΑ και τη ΔΕΗ, και η συντριπτική πλειονότητα είδε μειωμένα εκκαθαριστικά της εφορίας. Αυτή η κυβέρνηση βοήθησε να μειωθούν σημαντικά οι φόροι. Πράγματι, έχουμε την ενεργειακή κρίση, στην οποία οι πολίτες -όχι τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, που έχουν και το Κοινωνικό Τιμολόγιο- πληρώνουν υψηλότερους λογαριασμούς, παρά τις συνεχείς και διαδοχικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης. Αλλά αν δει κανένας το όποιο εκκαθαριστικό της ΔΕΗ, θα διαπιστώσει ότι έχει γίνει μια σοβαρή παρέμβαση της κυβέρνησης τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο. Και αυτό υπάρχει δέσμευση ότι θα συνεχιστεί, υλοποιώντας την κατεύθυνση του πρωθυπουργού και του προϋπολογισμού: Κοντά στην κοινωνία. Ε.Κ. |
Ο προϋπολογισμός στηρίζεται στη βασική υπόθεση ότι αρχές του 2022 τελειώνουμε με την πανδημία. Εξ αυτού και μόνο του λόγου δεν αντανακλά τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα και τη διορατικότητα, στην οποία αναφέρθηκε ο υπουργός Οικονομικών. Αν, για παράδειγμα, η κυβέρνηση ήταν υπεύθυνη και διορατική, δεν θα προέβλεπε μείωση κατά 820 εκατ. ευρώ της χρηματοδότησης του Κρατικού Προϋπολογισμού προς το υπουργείο Υγείας το 2022, σε μια περίοδο που ακόμα και ο Σωτήρης Τσιόδρας προτείνει σημαντική ενίσχυση του ΕΣΥ και όλοι οι διεθνείς οργανισμοί προβλέπουν ότι η πανδημία έχει ακόμα πολύ δρόμο. Κι επειδή η κυβερνητική προπαγάνδα αναφέρεται στην κοινωνική δικαιοσύνη, καλό είναι να ληφθεί υπόψη ότι: Με τα φτωχά και μεσαία νοικοκυριά να πλήττονται πολύ πιο έντονα απ’ ό,τι σε άλλες χώρες, με τον πληθωρισμό να φτάνει στο 4,8% τον Νοέμβριο, καταγράφοντας ρεκόρ δεκαετίας, με τις δραματικές αυξήσεις σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης, ηλεκτρικό, καύσιμα, τρόφιμα και με την αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού να έχει μειωθεί κατά 10%, στον προϋπολογισμό του 2022 δεν υπάρχει κανένα μέτρο προστασίας από την ακρίβεια. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση κρατάει καθηλωμένο τον κατώτατο μισθό και προβλέπει ψίχουλα -μισό ευρώ την ημέρα- για το 2022, ενώ έχει «τάξει» προεκλογικά αύξησή του στο διπλάσιο της ανάπτυξης κάθε χρόνο. Την ίδια στιγμή, ο προϋπολογισμός του 2022 οικοδομείται στην ήδη τετελεσμένη συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων και τη συνολική απαξίωση της εργασίας: από την κατάργηση του 8ώρου και τις απλήρωτες υπερωρίες, μέχρι το πάγωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την κατάργηση κάθε φραγμού στις απολύσεις και την πρόσφατη κατάργηση της δήλωσης της υπερεργασίας, να εργάζεται δηλαδή ο εργαζόμενος μία ώρα επιπλέον την ημέρα και αυτή να μη δηλώνεται, να μην ελέγχεται, και, άρα, να μην πληρώνεται. Στον προϋπολογισμό προβλέπεται, τέλος, ανάπτυξη 4,5%, όμως έχει ήδη προεξοφληθεί πώς και ποιοι θα σηκώσουν τα βάρη: Μειώνεται κατά 1,7 δισ. η κρατική χρηματοδότηση για κοινωνικές παροχές. Προβλέπεται αύξηση των εσόδων από φόρους κατά 3,5 δισ. και μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος εξ αυτών, 2,3 δισ., από έμμεσους φόρους, κυρίως ΦΠΑ. Αποσύρονται σχεδόν όλα τα μέτρα στήριξης σε εργαζόμενους, επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Προβλέπεται, τέλος, μια βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή των 10 δισ. μέσα σε μία χρονιά, που θα επιβαρύνει νοικοκυριά και πολίτες. Έτσι, ποιους ευνοεί και ποιους όχι μια συντηρητική κυβέρνηση, όπως του κυρίου Μητσοτάκη, γίνεται και με τον προϋπολογισμό φανερό. Ε.Σ. |
