Ο ελεύθερος κόσμος στόχος των πυραύλων του Πούτιν |
Αυτός είναι πόλεμος ζωής και θανάτου για την Ρωσία |
|
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί μια πράξη που παραβιάζει βάναυσα το διεθνές δίκαιο και απειλεί να καταργήσει την κυριαρχία μιας χώρας μέλους του ΟΗΕ. Αυτή είναι η κατηγορηματική άποψη όλης της διεθνούς κοινότητας, με ελάχιστες εξαιρέσεις δορυφόρων της Ρωσίας. Μια άποψη μάλιστα που για τις ΗΠΑ και την ΕΕ δεν μένει στο επίπεδο των διαπιστώσεων, αλλά έχει περάσει στο επίπεδο της στήριξης στην πράξη. Οι βαρύτατες κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας, ο αποκλεισμός της όχι μόνο από το τραπεζικό σύστημα και τις οικονομικές συναλλαγές, αλλά και από το χώρο του πολιτισμού και του αθλητισμού, όπως και η βοήθεια σε ανθρωπιστικό και πολεμικό υλικό είναι μια πρωτοφανής διεθνής αντίδραση σε τέτοιου είδους παραβιάσεις. Τι επικαλείται ο Πούτιν για να δικαιολογήσει τον πόλεμο που ξεκίνησε; Την ασφάλεια της Ρωσίας, που δήθεν απειλείται από το γεγονός ότι η Ουκρανία, με απόφαση της κυβέρνησης και του λαού της, έχει αναπτύξει στενές σχέσεις με το ΝΑΤΟ και έχει εκφράσει τη βούληση να γίνει μέλος του Οργανισμού αυτού, όπως και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, δηλαδή, δηλώνει δημόσια ότι αυτός θέλει να καθορίζει την εξωτερική πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις μιας χώρας, επειδή αυτή έτυχε να συνορεύει με τη δική του. Η Ρωσία απειλείται από την Ουκρανία, ισχυρίζεται, τη στιγμή που έγινε φανερό με τον χειρότερο τρόπο ποιος απειλείται από ποιον. Στην ουσία όμως, πέρα από τα προσχήματα που η Ρωσία επικαλείται, μοναδικό κίνητρο αυτής της αιματηρής εισβολής δεν είναι παρά η απόπειρα του Πούτιν να αλλάξει τον χάρτη της Ευρώπης. Να αναθεωρήσει με τη βία τα σύνορα, να επεκτείνει τη Ρωσία, να καταστήσει την Ουκρανία επαρχία της, ή χώρα υπό κηδεμονία με τυπική μόνο ανεξαρτησία.  Η αντίσταση του ουκρανικού λαού και στρατού, με τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας, δείχνει πέρα από διακηρύξεις και λόγια ότι μια τέτοιου είδους πρόθεση είναι απαράδεκτη και δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να γίνει πραγματικότητα. Η Ρωσία βρίσκεται σε δύσκολη θέση τόσο στα μέτωπα του πολέμου, όσο και από οικονομικής άποψης, καθώς οι κυρώσεις έχουν ήδη αρχίσει να σφίγγουν τον κλοιό γύρω της, κάτι που οδηγεί τον Πούτιν να γενικεύει τις πολεμικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα εκατόμβες νεκρών και τεράστιες υλικές καταστροφές, αλλά και να απειλεί ακόμα και με πυρηνικό πόλεμο την ανθρωπότητα. Από την άποψη αυτή, η σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας είναι μια σύγκρουση που αφορά όχι μόνο τις δυο χώρες, αλλά όλο τον ελεύθερο κόσμο. Ε.Κ. |
Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν μια ευκαιρία για τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, τις ΗΠΑ ιδιαίτερα, να ακολουθήσουν έναν δρόμο ειρήνης, να βάλουν τέλος στον ψυχρό πόλεμο και να οικοδομήσουν με τη συμμετοχή της Ρωσίας ένα καθεστώς παγκόσμιας ασφάλειας. Αντί για αυτό, και παρά τις ρητές δεσμεύσεις τους τη δεκαετία του ‘90, οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ αποφάσισαν να «περικυκλώσουν» συστηματικά τη Ρωσία, να την αποκόψουν από τις διεθνείς εξελίξεις και να επιβάλουν το δικό τους status quo στην Ευρώπη. Η εισβολή στη Γιουγκοσλαβία και ο κατακερματισμός της, όπως και η εισδοχή στο ΝΑΤΟ της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας, της Βόρειας Μακεδονίας, της Αλβανίας, των τριών βαλτικών χωρών, της Πολωνίας και της Τσεχοσλοβακίας, παρά τις αντίθετες δεσμεύσεις των Αμερικανών και Δυτικών ηγετών, δεν άφηνε καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις τους. Ποιος είναι ο στόχος αυτής της πολεμικής συμμαχίας, που χτίστηκε σιγά-σιγά γύρω από τη Ρωσία; Ποιος ήταν ο αντίπαλός τους, όταν έφτασαν μάλιστα να επιχειρήσουν να εντάξουν στο ΝΑΤΟ ακόμα και τη Γεωργία, στην οποία οι Αμερικανοί διατηρούν αυτήν τη στιγμή στρατιωτική βάση με τεράστιο προσωπικό; Για τη Ρωσία, ο στόχος αυτής της προσπάθειας ήταν φανερός. Να την καταστήσουν μια χώρα-παρία, απομονωμένη από τις διεθνείς εξελίξεις και χωρίς τη δυνατότητα να παρεμβαίνει σε αυτές. Οι πόλεμοι στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη, που ξεκίνησαν με διάφορα προσχήματα οι ΗΠΑ, έδειξαν τις προθέσεις τους. Και οι συνεχείς προειδοποιήσεις της Ρωσίας για αυτοσυγκράτηση και διάλογο δεν εισακούστηκαν από τον επίδοξο παγκόσμιο «σερίφη». Οι ίδιες προειδοποιήσεις αγνοήθηκαν και σε σχέση με την Ουκρανία, η οποία βρίσκεται γεωγραφικά στο «υπογάστριο» της Ρωσίας. Νατοϊκά όπλα, κοινές ασκήσεις Ουκρανίας-ΝΑΤΟ ανακοινώσεις για ένταξη της τελευταίας, όλα ενδεικτικά των προθέσεών τους. Αφού ανέτρεψαν το 2014 τον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας, έδωσαν χώρο και ρόλο στην άκρα Δεξιά και τους νεοναζί και αποφάσισαν να μετατρέψουν την Ουκρανία σε ένοπλη αιχμή του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας. Και από τη στιγμή που ο Μπάιντεν και το ΝΑΤΟ έκλεισαν τα αφτιά στις ρωσικές προειδοποιήσεις, άνοιξαν τον δρόμο στον πόλεμο. Η Ρωσία δεν μπορούσε να δεχτεί το ΝΑΤΟ στην αυλή της, όπως οι ΗΠΑ έφτασαν το 1962 τον κόσμο στο χείλος του πολέμου, όταν σοβιετικοί πύραυλοι επιχειρήθηκε να δοθούν στην Κούβα, στη δική τους δηλαδή αυλή. Αυτός ο πόλεμος είναι ένα πόλεμος υπαρξιακός για τη Ρωσία και αυτό θα πρέπει να το βάλουν καλά στο μυαλό τους όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να τη γονατίσουν και να την ταπεινώσουν. Ε.Σ. |
