Ο παγκόσμιος χειμώνας απαιτεί σταθερότητα
|
Σταθερότητα ναι, αλλά πώς με τις πολιτικές Μητσοτάκη;
|
|
Ένας από τους πιο δύσκολους χειμώνες τις τελευταίες δεκαετίες θα είναι αυτός που έρχεται. Δεν είναι τυχαίο, ούτε κάποιου είδους προεκλογικό τρικ, ότι ο Κ. Μητσοτάκης προειδοποίησε χωρίς μισόλογα τους Έλληνες, όπως εξάλλου έκαναν και όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης στις χώρες τους και φυσικά η ΕΕ. Η ενεργειακή κρίση, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η επιμονή της πανδημίας δεν αφήνουν περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Η Ελλάδα, η Ευρώπη, ο κόσμος έχουν εισέλθει σε μια θολή και επικίνδυνη περίοδο. Η χώρα μας αντιμετωπίζει ένα επιπλέον πρόβλημα. Τις απειλές και την προκλητική στάση της Τουρκίας, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για εφησυχασμό. Το τελευταίο επεισόδιο σε αυτό το… τουρκικό σίριαλ, οι κατηγορίες του Ερντογάν για μετατροπή του Αιγαίου σε «νεκροταφείο» από την Ελλάδα, βεβαιώνει ότι ο Τούρκος ηγέτης θα επιμείνει σε αυτή την τακτική, μεταξύ άλλων και επειδή βρίσκεται προ εκλογών. Τι θα πρέπει να εξασφαλίσει με κάθε θυσία η Ελλάδα σε αυτές τις συνθήκες; Ο πρωθυπουργός το είπε με μία μόνο λέξη στη ΔΕΘ: Σταθερότητα. Στην κοινωνία, στην οικονομία και βέβαια στη διακυβέρνηση. Κι αυτό δεν είναι όσο απλό φαίνεται ή ακούγεται. Η εξασφάλιση της σταθερότητας δεν εξαρτάται μόνο από την κυβέρνηση, αλλά και από την αντιπολίτευση, τις κοινωνικές οργανώσεις, τον κάθε πολίτη. Πολύ περισσότερο που η Ελλάδα, σε αντίθεση με την Τουρκία ή τη Ρωσία, δεν είναι αυταρχικό καθεστώς, αλλά δημοκρατικό. Μια ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών της και το κράτος δικαίου. Πράγμα που σημαίνει ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εισέλθει σε κάποια «κατάσταση πολιορκίας» με περιορισμό της δημοκρατίας.  Κατάσταση πολιορκίας όμως, με όσα προαναφέρθηκαν, υφίσταται εκ των πραγμάτων. Κι αν είναι αδιανόητο αυτό να οδηγήσει σε περιστολή των ελευθεριών, είναι εξίσου αδιανόητο να μην αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών εσωτερικές πολιτικές δυνάμεις. Να εμφανίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης την Ελλάδα ως χώρα που δεν σέβεται το κράτος δικαίου και είναι υπό καθεστώς αυταρχισμού. Να στιγματίζουν έτσι τη διεθνή εικόνα της χώρας και να αποδυναμώνουν τη διεθνή της θέση. Ή να ζητούν εκλογές εν μέσω μιας τέτοιας κρίσης. Η ανάγκη της σταθερότητας γεννά την ανάγκη της αυτοσυγκράτησης και της σύνεσης. Από όλους. Για να μη γίνουν οι υπαρκτές διαφορές θηλιά στον λαιμό της χώρας. Ε.Κ. |
Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που να μην καταλαβαίνει ότι σε συνθήκες όπως οι σημερινές, με φορτισμένη επικίνδυνα τη διεθνή ατμόσφαιρα, την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια, την πανδημία και τον πάντα επιθετικό Ερντογάν, αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι σταθερότητα. Μόνο που η σταθερότητα δεν εξασφαλίζεται με ευχές. Έχει να κάνει με συγκεκριμένες πολιτικές, που ενώνουν αντί να διχάζουν, καλλιεργούν θετικό δημοκρατικό κλίμα, καθιστούν τη Δικαιοσύνη θεμέλιο της κοινωνίας, της οικονομίας και της πολιτικής. Διαφορετικά, όσες εκκλήσεις κι αν κάνει κανείς, η αστάθεια σε όλα τα επίπεδα θα μαστίζει τη χώρα. Το πραγματικό ερώτημα συνεπώς σήμερα δεν είναι αν χρειάζεται σταθερότητα, αλλά πώς αυτή μπορεί να εξασφαλιστεί. Κι εδώ ακριβώς, στην απάντηση σε αυτό το ερώτημα, βρίσκονται οι βαθιές διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση και τον Κ. Μητσοτάκη. Ας αναρωτηθεί κανείς, αν συντείνει στη σταθερότητα: Η επιδότηση της αισχροκέρδειας των παρόχων ενέργειας, που μεταφέρει όλα τα βάρη της ενεργειακής κρίσης στα νοικοκυριά και τους φορολογούμενους πολίτες. Οι χρυσοί μισθοί και τα μπόνους των γαλάζιων παιδιών στην ιδιωτικοποιημένη εν μέσω κρίσης ΔΕΗ, που έχει μετεξελιχθεί από επιχείρηση κοινής ωφέλειας σε επιχείρηση-πρωταγωνιστή του ράλι της ακρίβειας στο ρεύμα. Η στάση πρόθυμου συμμάχου της Ελλάδας, που κατέστησε τη χώρα μας από παράγοντα ειρήνης μέρος του πολέμου στην Ουκρανία. Με την αποστολή όπλων στο καθεστώς Ζελένσκι και δηλώσεις, όπως αυτές της Ντόρας Μπακογιάννη, ότι συμμετέχουμε στον πόλεμο. Κι αυτό την ίδια στιγμή που ο Ερντογάν δεν συμμετέχει στις κυρώσεις και εμφανίζεται ως μεσολαβητής και ειρηνοποιός μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Η άρνηση της κυβέρνησης να επιβάλει μέτρα στην πηγή της ακρίβειας, όπως η κρατικοποίηση της ΔΕΗ, το πλαφόν στις τιμές κ.λπ. που εφαρμόζουν άλλες χώρες της ΕΕ. Και βέβαια το παρακρατικό κύκλωμα παρακολουθήσεων πολιτικών και δημοσιογράφων που αποκαλύφθηκε πρόσφατα και έκανε την Ελλάδα περίγελο της Ευρώπης και του κόσμου. Αν όλα αυτά αποτελούν θεμέλιο σταθερότητας τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι ότι Ε.Σ. |
