Αντιθέσεις: Στέφανος Κασσελάκης

Το… κενό αντί του Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ

Το μεγάλο πρόβλημα της ΝΔ έχει το όνομα του Κασσελάκη

Λάδι-λάδι κι από τηγανίτες τίποτε είναι η παλιά λαϊκή ρήση για όσους είναι όλο λόγια, αλλά χωρίς περιεχόμενο και ουσία. Όπως ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, που διατρέχει ολόκληρη τη χώρα για να στηρίξει -με τα λόγια και πάντα με κάμερες να τον ακολουθούν- τα θύματα της πλημμύρας, της φωτιάς και γενικά της «πολιτικής Μητσοτάκη». Αλλά δεν ξέρει, όπως αποδείχθηκε, ότι η διεθνής κοινότητα, ο ΟΗΕ και φυσικά και η Ελλάδα δεν αναγνωρίζουν κανένα «τουρκικό κρατίδιο» στη Βόρεια Κύπρο.

Ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Νίκος Βούτσης, επισημαίνουν για το «φαινόμενο» Κασσελάκη ότι προτάσσει την επικοινωνία αντί για την πολιτική. Και στη διαπίστωση αυτή συμπλέουν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος χαρακτήρισε τον Κασσελάκη «κενό περιεχομένου», προσθέτοντας καυστικά ότι ο ίδιος ως πρωθυπουργός δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με το κενό.

Ή με τον Μάκη Βορίδη, που τον χαρακτήρισε ακροατή, αφού δεν έχει δικαίωμα να πάρει τον λόγο στη Βουλή, μια και δεν είναι εκλεγμένος βουλευτής. Ή με τον Θάνο Πλεύρη, που τον χαρακτήρισε χειροκροτητή για τον ίδιο λόγο, αλλά και γιατί, όπως είπε και ο πρωθυπουργός, «άλλοι κάνουν κουμάντο» στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοι είναι αυτοί είναι γνωστό: Ο Παύλος Πολάκης της τοξικότητας, ο Νίκος Παππάς του 13-0 και άλλοι παρόμοιας πολιτικής ποιότητας.

Το γιατί ο Στέφανος Κασσελάκης κατάφερε να πείσει την πλειοψηφία των μελών του
ΣΥΡΙΖΑ να τον αναδείξει πρόεδρό του, ενώ είναι στο κόμμα αυτό ελάχιστους μήνες, ζει από παιδί στην Αμερική και μηδενική σχέση και επαφή έχει με την Ελλάδα, είναι θέμα που αφορά όσους τον ψήφισαν. Αλλά την κοινωνία μας και τη χώρα την αφορά ότι επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρέθηκε ένας άνθρωπος με το δικό του βιογραφικό και τις δικές του προδιαγραφές. Γεγονός που δεν τιμά ούτε το πολιτικό σύστημα, ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε και όσους τον στηρίζουν.

Ο πρώην συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Μαραντζίδης, τον χαρακτήρισε ως… τίποτε. Γνωστοί αναλυτές και δημοσιογράφοι, όπως ο Γιάννης Πρετεντέρης, τον θεωρούν ως σύμπτωμα κατάπτωσης του
ΣΥΡΙΖΑ, ενώ άλλοι μιλούν για επικοινωνιακή φούσκα. Πολλά επώνυμα στελέχη με πορεία στην Αριστερά τον χαρακτηρίζουν ως «εισβολέα». Ας μη διαμαρτύρονται, λοιπόν, που
ο Κ. Μητσοτάκης τον ταύτισε με το κενό, γιατί η διαπίστωση αυτή είναι άκρως ευγενική σε σχέση με όσα πολλοί από το δικό του κόμμα του καταμαρτυρούν.

Ε.Κ.

Προφανώς το «κενό» είναι η νέα γραμμή αποδόμησης του Στέφανου Κασσελάκη από το Μαξίμου και τη ΝΔ. Το είπε πρώτος ο Μητσοτάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη και ανέλαβαν να το… εμπλουτίσουν τα ακροδεξιά στελέχη της παράταξης, όπως ο Μάκης Βορίδης και ο Θάνος Πλεύρης. Ο κ. Βορίδης, μάλιστα, έφτασε στο σημείο να αλλάξει κοροϊδευτικά το επώνυμο του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια επίδειξη μάλλον χυδαιότητας, παρά χιούμορ, στη Βουλή. Ενώ τα προπαγανδιστικά τύμπανα της ΝΔ άρχισαν να χτυπούν στον ρυθμό Μητσοτάκη. Κενός, χωρίς περιεχόμενο, χειροκροτητής, υποχείριο του Πολάκη.

Έχει μεγάλο πρόβλημα με τον Κασσελάκη η ΝΔ του Μητσοτάκη. Κι αυτό γιατί ο Κασσελάκης τους παίζει, όπως έχει ειπωθεί και γραφτεί χαρακτηριστικά, «στο δικό τους γήπεδο». Δεν είναι ο κλασικός αριστερός της διαμαρτυρίας και των αγώνων, αλλά έχει προσέλθει στην Αριστερά από τον δικό του δρόμο, με καλές σπουδές στην Αμερική, πέντε γλώσσες, θητεία σε μεγαθήρια του καπιταλισμού και επιτυχημένη επιχειρηματική δραστηριότητα. Εκπροσωπεί την «αριστεία», που έχουν αναδείξει σε μέγιστη αρχή. Και όμως συντάχθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που έκανε «εντύπωση» στον πρωθυπουργό, όπως ομολόγησε. Ο… πολύς Σκέρτσος μάλιστα, στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, τον αποκάλεσε πολιτικό με μορφή Μητσοτάκη και ψυχή Πολάκη (!), προδίδοντας την αμηχανία, αν όχι και τον φόβο τους, μπροστά σε αυτό το φαινόμενο.

Επικοινωνιακός όσο δεν παίρνει, σύγχρονος όσο επίσης δεν παίρνει, ο Κασσελάκης είναι φυσικό να έχει κάνει άνω-κάτω τα επιτελεία της Δεξιάς και όχι μόνο. Όπως δείχνουν τα πράγματα, η «γραμμή» στην οποία κατέληξαν για την ώρα είναι να τον δυσφημήσουν εμφανίζοντάς τον ως άσχετο, κενό, υποχείριο άλλων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ξεσκονίζοντας ταυτόχρονα το παρελθόν του, μήπως εκεί βρουν κάποιες «μελανές σελίδες» για να λασπώσουν την εικόνα του.

Θα τον έχουν μπροστά τους για πολύ καιρό, ωστόσο. Ο γνωστός επικοινωνιολόγος Γιάννης Λούλης έγραψε πριν από λίγες μέρες ότι ο Κασσελάκης ήρθε για να μείνει. Άλλοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ανοίγει με αυτόν ένας δρόμος ανανέωσης όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του πολιτικού συστήματος γενικότερα. Το βέβαιο είναι ότι επιτέλους, με την εκλογή του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε μια εξέλιξη που αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την πολιτική πολλών, νέων ιδιαίτερα, τους οποίους το πολιτικό σύστημα είχε ωθήσει να του γυρίσουν την πλάτη. Κι αυτό είναι ήδη μια θετική προσφορά του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και του κόμματός του.

Ε.Σ.