Αντιθέσεις: Υποκλοπές

Τι περιμένουν από την PEGA όσοι την έφεραν στην Ελλάδα;

Υποκλοπές: Ως πότε θα κρύβεται ο κ. Μητσοτάκης;

Η επιτροπή PEGA έχει συγκροτηθεί από το Ευρωκοινοβούλιο για να εξετάζει προβλήματα παράνομων υποκλοπών στα κράτη-μέλη. Και, ως γνωστόν, την επίσκεψή της στην Αθήνα, που ολοκληρώνεται σήμερα, προκάλεσε η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη και οι καταγγελίες για παρακολούθηση του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη και του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστου Σπίρτζη. Προφανώς, η επιτροπή θα κάνει τη δουλειά της. Από μέρους του πρωθυπουργού, θα συνομιλήσει με τα μέλη της ο Γιώργος Γεραπετρίτης, τα οποία θα έχουν συναντήσεις με μια σειρά από αρμόδιους, καθώς και με τα πρόσωπα που φέρονται ως στόχοι υποκλοπής. Τα όποια συμπεράσματα, η επιτροπή αναμένεται να τα ανακοινώσει σε συνέντευξη Τύπου σήμερα το πρωί.

Τι ακριβώς επιδιώκουν, όμως, όσοι ανέδειξαν κάποιες αστοχίες της ΕΥΠ σε διεθνές ζήτημα; Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και της λεγόμενης δημοκρατικής αντιπολίτευσης, που έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να εμφανίσουν την Ελλάδα ως χώρα στην οποία κακοποιείται το κράτος δικαίου; Και τα κόμματα, που, με τις διασυνδέσεις τους με διεθνή μέσα ενημέρωσης, έκαναν «την τρίχα τριχιά» για το ζήτημα αυτό; Τι ακριβώς περιμένουν ότι μπορεί να κάνει η PEGA;

Ο πρωθυπουργός αναγνώρισε την αστοχία της παρακολούθησης Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ και υποχρέωσε σε παραίτηση τόσο τον διοικητή της, Παν. Κοντολέοντα, όσο και τον ανηψιό του, Γρ. Δημητριάδη. Η Υπηρεσία Πληροφοριών αναδιαρθρώθηκε και οι δυνατότητες ελέγχου της από τη Δικαιοσύνη και τη Βουλή διευρύνθηκαν. Άρα, είναι λογικό να υποθέτει κανείς ότι αυτό που επιδιώκουν όσοι βρίσκονται πίσω από την επίσκεψη της PEGA στην Αθήνα είναι ο θόρυβος και, μέσω του θορύβου, η φθορά της κυβέρνησης.

Σε μια στιγμή, όμως, που η διεθνής κατάσταση είναι ρευστή και οι σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία βρίσκονται σε επικίνδυνο σημείο, θα έπρεπε να το σκεφτούν δύο φορές εκείνοι που μουτζουρώνουν τη διεθνή εικόνα της χώρας. Που με υπονοούμενα ή ευθείες καταγγελίες εμφανίζουν την κυβέρνηση να μη σέβεται τους ευρωπαϊκούς κανόνες και να παρακολουθεί αρχηγούς κομμάτων, πολιτικούς και δημοσιογράφους. Διότι, δεν είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη «κατηγορούμενη», είναι η Ελλάδα. Και δεν αδυνατίζει η διεθνής θέση της κυβέρνησης, αδυνατίζει η διεθνής θέση και η επιρροή της Ελλάδας.

Δυστυχώς, ο έγκριτος δημοσιογράφος, Νίκος Χατζηνικολάου, είχε δίκιο όταν καλούσε κάποιους να θέτουν το εθνικό πάνω από το κομματικό. Αλλά, ποιος να τον ακούσει στον ΣΥΡΙΖΑ του λαϊκισμού;

Ε.Κ.

Τα γεγονότα «φωνάζουν» και κανένα απόρρητο δεν μπορεί να τα φιμώσει.

Πρώτον, ο πρωθυπουργός πήρε από την πρώτη μέρα του στο Μαξίμου την ευθύνη για την ΕΥΠ και η ΕΥΠ παρακολουθούσε δημοσιογράφους και πολιτικούς. Χρειάζεται μεγάλη δόση αφέλειας, ή φαρισαϊσμού, για να πιστέψει κανείς ότι για τις παρακολουθήσεις αυτές είναι υπεύθυνος ο διοικητής της ΕΥΠ και ο ανηψιός του κ. Μητσοτάκη, και ο ίδιος δεν είχε ιδέα.

Δεύτερον, η κυβέρνηση έσπευσε μετά τις αποκαλύψεις να αλλάξει τον νόμο που επέτρεπε στην Ανεξάρτητη Αρχή να ενημερώνει τους παρακολουθούμενους, όταν η παρακολούθηση είχε ολοκληρωθεί. Παράλληλα, στον έλεγχο της Βουλής, κρύφτηκε πίσω από το αντισυνταγματικό «απόρρητο». Για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει αυτό, σήμερα, ο Νίκος Ανδρουλάκης, όχι μόνο δεν ξέρει, αλλά και δεν δικαιούται να μάθει για ποιον λόγο τον παρακολουθούσαν.

Τρίτον, οι ανατριχιαστικές αποκαλύψεις από εφημερίδα φιλική προς την κυβέρνηση, ότι θύματα υποκλοπής ήταν ακόμα και υπουργοί και επιχειρηματίες, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το εύρος του παρακρατικού δικτύου που δρούσε για λογαριασμό όχι της ΝΔ, ούτε της κυβέρνησης, αλλά του Μεγάρου Μαξίμου.

Η επιτροπή PEGA, που βρίσκεται στην Αθήνα, θα εξετάσει όσες πτυχές αυτού του πρωτοφανούς σκανδάλου μπορεί. Η ίδια η επίσκεψή της, όμως, όπως και τα δημοσιεύματα των πιο έγκυρων ΜΜΕ του εξωτερικού, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για την τεράστια ζημιά που έχει υποστεί η διεθνής εικόνα της χώρας, η οποία οφείλεται στα έργα και τις παρανομίες ενός καθεστώτος, που υπονομεύει τη Δημοκρατία στο εσωτερικό και διασύρει τη χώρα στο εξωτερικό.

Το να επικαλούνται εθνικές προτεραιότητες για να συγκαλύψουν παρακρατικά δίκτυα είναι μια όχι μόνο αμήχανη, αλλά και εθνικά απαράδεκτη πρακτική. Με μια τέτοια λογική, όλα μπορούν να κρυφτούν κάτω από το χαλί, επειδή η διεθνής κατάσταση είναι δύσκολη, ο Ερντογάν είναι επικίνδυνος κ.λπ. Το επόμενο βήμα θα ήταν «ένας λοχίας» για να μας σώσει!

Η αλήθεια είναι ότι σε μια ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα, υπό το βάρος όχι καταγγελιών, αλλά αποδείξεων για περιφρόνηση και κακοποίηση του κράτους δικαίου, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί. Ο κ. Μητσοτάκης, βέβαια, προτιμά να κρύβεται πίσω από το απόρρητο και τους συνεργάτες του. Το ίδιο κάνει και με την επιτροπή της PEGA, στην οποία στέλνει τον κ. Γεραπετρίτη. Κάποια στιγμή, όμως, η αλήθεια θα λάμψει.

Ε.Σ.