Όταν τα απορρίμματα του ενός γίνονται χρήσιμα υλικά για κάποιον άλλον, τότε αυτό που μπορεί και να προκύψει είναι… έργο τέχνης. Παλιά και φθαρμένα λάστιχα αυτοκινήτων και τρακτέρ, γυάλινα μπουκάλια όλων των ειδών, ξύλα, αλλά και χάλκινα κέρματα του ευρώ και ό,τι άλλο δεν χρειάζεται πια ο κόσμος και θα κατέληγε –στην καλύτερη των περιπτώσεων– στα σκουπίδια είναι ο πολύτιμος θησαυρός ενός βενζινοπώλη από την Ορμύλια Χαλκιδικής.
Ο Γιάννης Βέκης, διαθέτοντας ταλέντο στην κατασκευή και στη χειροτεχνία από προηγούμενο επάγγελμά του, αποφάσισε να αξιοποιήσει τον ελεύθερο χρόνο του δημιουργικά και παραγωγικά, κάνοντας, ταυτόχρονα, πράξη αυτό που πρεσβεύει το μοντέλο της κυκλικής οικονομίας.
«Ο κόσμος στην περιοχή μου ξέρει ότι μαζεύω άχρηστα αντικείμενα και γενικώς ό,τι καταλήγει στα σκουπίδια και για αυτό μου τα φέρνει, προκειμένου να μην καταλήξουν εκεί. Αν και γκρινιάζει η γυναίκα μου, ωστόσο εγώ συνεχίζω να τα μαζεύω και να φτιάχνω έργα που μου αρέσουν», λέει γελώντας ο κ. Βέκης.
Στην υπαίθρια γκαλερί του, δηλαδή στον περιβάλλοντα χώρο του βενζινάδικου όπου στεγάζει τα έργα του ο καλλιτέχνης, μπορεί κανείς να δει, μεταξύ άλλων, έναν μεγάλο ανεμόμυλο 3×2 μέτρων, που αναπαριστά τον διατηρητέο ανεμόμυλο της Ορμύλιας και είναι αξιοθέατο της περιοχής, φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από 2.000 γυάλινα μπουκάλια.
Κροκόδειλοι, σκύλοι, δράκοι, πελαργοί, έντομα και ελέφαντες, γέφυρες, κάστρα και πολλά άλλα αντικείμενα από λάστιχα τρακτέρ και αυτοκινήτων, ξύλα και κέρματα έχουν βρει και αυτά τη δική τους θέση σε αυτή την ιδιότυπη τέχνη του δρόμου.
