Ελαιόλαδο: Μειωμένη παραγωγή και εμπόδια από τις προσβολές

Μειωμένη παραγωγή, ζητήματα από τους εχθρούς της ελιάς, οι οποίοι έχουν προκύψει από τις καιρικές συνθήκες που επικράτησαν, αλλά και δυσκολίες στην εύρεση εργατικών χεριών, τα οποία παραμένουν ακριβά, είναι συνοπτικά η εικόνα που αποτυπώνεται σε διάφορα ελαιοπαραγωγικά κέντρα της χώρας, καθώς εξελίσσεται η συγκομιδή, με τις τιμές να κρατούν στο επίπεδο των 5 ευρώ.

Η χειρότερη χρονιά των τελευταίων δεκαετιών για τη Δυτική Μεσσηνία

Η περιοχή της Δυτικής Μεσσηνίας φαίνεται ότι διανύει τη «δυσκολότερη χρονιά των τελευταίων δεκαετιών», όπως τη χαρακτηρίζει ο πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών «Νηλέας», Γιώργος Κόκκινος, με τη μικρή παραγωγή, αλλά και τα ζητήματα από το γλοιοσπόριο και τον δάκο να αιτιολογούν αυτή την εικόνα.

«Από τις τελευταίες πέντε ελαιοκομικές χρονιές, καλή ήταν μόνο το 2022», σημειώνει, εκτιμώντας ότι η φετινή χρονιά μπορεί να κινηθεί στο ήμισυ μιας καλής σοδειάς για την περιοχή. «Ίσως πολλά χωράφια να μη συγκομιστούν», προσθέτει, καθώς η διαδικασία εξελίσσεται αργά λόγω της έλλειψης εργατικών χεριών, με τη συγκομιδή να εκτιμάται ότι έχει φτάσει περίπου στη μέση. «Χαμηλή προσφορά εργατών, σημαίνει υψηλές τιμές», εξηγεί, αφού το μεροκάματο κυμαίνεται από 50 έως 70 ευρώ – ίσως και περισσότερο, ανάλογα με την περίπτωση.

Σε επίπεδο τιμών, η περιοχή φαίνεται ότι κινείται σε ένα επίπεδο κοντά στα
5 ευρώ/κιλό λαδιού. «Θα δείξει σε λίγο καιρό τι γίνεται και στις άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες», επισημαίνει, συμπληρώνοντας ότι μάλλον δεν υπάρχει ελπίδα για καλύτερες τιμές, αλλά περισσότερο φόβος μήπως υποχωρήσουν περαιτέρω.

Μειωμένες ποσότητες και στη Λακωνία

Το 50%-55% μιας καλής παραγωγής υπολογίζεται ότι προέκυψε φέτος και για τους παραγωγούς του Συνεταιρισμού Αγ. Αποστόλων στη Λακωνία. «Από τους 2.000 τόνους μίας καλής χρονιάς, φέτος είμαστε στους 1.200. Πέρυσι ήμασταν στους 1.350 τόνους», εξηγεί ο πρόεδρος της οργάνωσης, Παναγιώτης Μπατσάκης, μιλώντας για μειωμένη παραγωγή και στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά και ζητήματα από δάκο και γλοιοσπόριο.

Η τιμή κατά τον ίδιο είναι της τάξεως των 5,20 ευρώ αυτή την περίοδο, ωστόσο δεν έχουν μείνει, ακόμη, μεγάλες ποσότητες προς διάθεση από τον συνεταιρισμό, που ανοίγει συνήθως την αυλαία της ελαιοκομικής περιόδου.

Συνεχίζεται το σερί των κακών παραγωγικά ετών για τη Σητεία

Τιμές της τάξεως των 5-5,20 ευρώ ακούγονται και στην περιοχή της Σητείας, χωρίς όμως να υπάρχουν ακόμη επαρκείς ποσότητες ώστε να καταγραφούν πράξεις, αφού η συλλογή βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, ξεκινώντας από λιγότερο φορτωμένες ελιές.

«Οι παραγωγοί περιμένουν μήπως βρέξει αυτές τις ημέρες για να ξεκινήσουν και στις βεντέμες», σημειώνει ο Μανώλης Μαυροματάκης, πρόεδρος στην Ένωση Σητείας, υπογραμμίζοντας την απουσία βροχοπτώσεων και κατά το φετινό φθινόπωρο για την περιοχή, η οποία διανύει την τρίτη συνεχή χρονιά μειωμένης παραγωγής, με κύρια αιτία τις ζημιές που έχει αφήσει η ανομβρία.

«Η περσινή χρονιά μάς έδωσε γύρω στους 4.800 τόνους ελαιολάδου, η προπέρσινη περίπου 3.500. Φέτος, υπολογίζαμε ότι η ανθοφορία θα ξεκινούσε πολύ καλύτερα, όχι βέβαια σε επίπεδα μεγάλα, αλλά στο μισό περίπου μιας μέσης παραγωγής», αναφέρει, υπενθυμίζοντας ότι η καλή παραγωγή για την περιοχή ανέρχεται στους 16.000 τόνους. Πρόκειται για απώλειες που δεν έχουν αποζημιωθεί έως τώρα, παρά τις προσπάθειες των τοπικών φορέων, οι οποίοι έχουν καταθέσει αίτημα αποζημιώσεων τρεις –τουλάχιστον– φορές στο ΥΠΑΑΤ, όπως αναφέρει ο κ. Μαυροματάκης.

Και φέτος, όμως, η καρπόδεση δεν εξελίχθηκε καλά, με αποτέλεσμα η εκτιμώμενη, πλέον, παραγωγή ίσως να βρεθεί και κάτω από τους 3.000 τόνους προϊόντος, όπως εξηγεί· κατάσταση που αποδίδεται στην ανομβρία, η οποία πλήττει την περιοχή τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, πρόκειται για απώλειες που δεν αποζημιώνονται, σημειώνει, υπογραμμίζοντας το ζήτημα των καθυστερήσεων στην τροποποίηση του Κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να ενταχθούν και οι ζημιές στο προανθικό στάδιο.

Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει, η εισφορά των παραγωγών στον Οργανισμό έχει αυξηθεί κατά την τελευταία διετία κατά περίπου 30%, χωρίς να υπάρχει κάποια ανταποδοτικότητα ουσιαστικά για τους παραγωγούς.