Φωτιά έχουν πάρει τα αποστακτήρια τσίπουρου στον Νομό Λάρισας και ιδιαίτερα στην επαρχία Τυρνάβου, όπου χτυπά η καρδιά του θεϊκού αυτού ποτού. Στα περίφημα «καζαναριά», οι μετέχοντες στη «μυσταγωγία του καζανιού» παρακολουθούν διά ζώσης τη διαδικασία της απόσταξης, η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι απλή, αλλά αποτελεί μια μυστηριακή γιορτή που καλά κρατεί στις μέρες μας, με το «νερό της φωτιάς» να συνοδεύεται από ψητά, παραδοσιακούς μεζέδες και γλέντι με μουσικά όργανα. Μια γιορτή που τόσο είχε λείψει από τους κατοίκους της υπαίθρου την περίοδο της πανδημίας.
Οι μέρες απόσταξης των στεμφύλων είναι γιορτή, είναι κουλτούρα, είναι μια μυστηριακή διαδικασία. Οικογένειες και παρέες, με τραγούδι και φαγητό, απολαμβάνουν την απόσταξη του τσίπουρου στα καζαναριά, διατηρώντας έτσι ζωντανή μια ιστορική παράδοση εκατοντάδων ετών.
Η ιστορία του τυρναβίτικου τσίπουρου έχει συνδεθεί, άλλωστε, µε την οικονοµική ζωή της πόλης του Τυρνάβου και της ευρύτερης περιοχής εδώ και αρκετούς αιώνες. Στην πόλη, η μυρωδιά που πλανάται στον αέρα είναι μεθυστική και προσκαλεί κατοίκους και επισκέπτες να συμμετάσχουν στο πανηγύρι των αισθήσεων.
Στόχος φέτος όλων των αμβυκούχων αμπελουργών είναι πρωτίστως η ποιότητα στο παραγόμενο προϊόν και, φυσικά, η αναβίωση των παραδοσιακών μαζώξεων. Με γλυκάνισο ή χωρίς, αλλά και παλαιωμένο σε ανοξείδωτες πλέον δεξαμενές και δρύινα βαρέλια, η τεχνολογία έχει αλλάξει τις συνθήκες απόσταξης, χωρίς να αλλοιώνει τα στοιχεία της παράδοσης.
Φέτος, το κλίμα σε όλα τα καζαναριά ήταν γιορτινό, καθώς επιτεύχθηκε –με απόφαση Βεσυρόπουλου– η διατήρηση του καθεστώτος των τεσσάρων διήμερων και για τις οινοποιήσιμες ποικιλίες σταφυλιών, εξέλιξη θετική, ιδιαίτερα τη φετινή χρονιά, που παρατηρείται υπερπαραγωγή στα οινοποιήσιμα σταφύλια, ενώ αυξήθηκε ο χρόνος απόσταξης (καζανιά) από 3 σε 3,5 ώρες, όπως και η τελική ποσότητα του προϊόντος.
