Σημαντικός σύμμαχος της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων έχει καταστεί η βιοτεχνολογία, η οποία συμβάλλει, μεταξύ άλλων, στη μείωση του κόστους, στη βελτίωση της ποιότητας, στην ανάπτυξη μη ενεργοβόρων και φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών, στη βελτίωση της διατροφικής τους αξίας, καθώς και στη μείωση του όγκου των εγκαταστάσεων και του κόστους κατασκευής.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ομάδα Βιοτεχνολογίας Τροφίμων του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών, η οποία ειδικεύεται στην τεχνολογία ζυμώσεων (τρόφιμα και βιοκαύσιμα), τη βιοτεχνολογική αξιοποίηση αγροβιομηχανικών απορριμμάτων προς προϊόντα προστιθέμενης αξίας και τον σχεδιασμό διεργασιών σε βιομηχανική κλίμακα έχει προχωρήσει σε σημαντικά επιτεύγματα. Μεταξύ αυτών είναι η απομόνωση μικροοργανισμών ανθεκτικών σε ακραίες συνθήκες, η ανάπτυξη προωθητών της αλκοολικής ζύμωσης και στερεών φορέων κατάλληλων για ακινητοποίηση κυττάρων, η παραγωγή νέων καλλιεργειών έναρξης και νέων τροφίμων με προβιοτικές και άλλες λειτουργικές ιδιότητες, η ανάπτυξη τεχνολογίας της φυσικής μεικτής καλλιέργειας κεφίρ και η αξιοποίηση του ρυπογόνου τυρογάλακτος.
Μία από τις καινοτομίες που παρουσιάστηκαν πρόσφατα στην έκθεση μεταφοράς τεχνογνωσίας Patras IQ 2017 είναι η παραγωγή οίνου στο ψυγείο του καταναλωτή. Η καινοτομία αφορά την παραγωγή οίνου στο ψυγείο του καταναλωτή καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Επιτυγχάνεται μέσω κυκλοφορίας στο σούπερ μάρκετ συσκευασίας που περιέχει σκόνη ακινητοποιημένων κυττάρων σακχαρομυκήτων σε Nano-tubular cellulose από πριονίδι ξύλου ή/και συσκευασίας που περιέχει την παραπάνω σκόνη σε μείγμα με ξηρανθέν γλεύκος σταφυλιού. Το περιεχόμενο της πρώτης συσκευασίας διαλύεται σε γλεύκος, ενώ της δεύτερης σε νερό βρύσης και ζυμώνονται στο ψυγείο του καταναλωτή. Η πρωτοτυπία της καινοτομίας σε παγκόσμια κλίμακα είναι προφανής.
Ακόμα μία καινοτομία αποτελεί η ψυχρή παστερίωση, η οποία αφορά μία λεπτομερή έρευνα για την ανάπτυξη μιας τεχνικής για ψυχρή παστερίωση υγρών τροφίμων και νερού Nano-tubular cellulose (TC) σε πακτωμένη στήλη. Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε υάλινος βιοαντιδραστήρας στον οποίο εισήχθη το φίλτρο της σωληνωτής κυτταρίνης και το σύστημα χρησιμοποιήθηκε για την ψυχρή παστερίωση υγρών τροφίμων. Τον βιοαντιδραστήρα με την πακτωμένη στήλη σωληνωτής κυτταρίνης διαπερνούσε επιμολυσμένο υγρό τρόφιμο. Το χαμηλό κόστος και η αφθονία της σωληνωτής κυτταρίνης μπορούν να δώσουν μια εναλλακτική λύση στις ήδη υπάρχουσες τεχνολογίες για μικροβιακή σταθεροποίηση των υγρών τροφίμων πριν από την εμφιάλωση.
