Οι συνεργασίες και οι συνενώσεις μπορούν να στηρίξουν αποφασιστικά την εξαγωγική δυναμική των αγροτικών προϊόντων. Αυτό ανέφερε η πρόεδρος του ΠΣΕ, Χρ. Σακελλαρίδη, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «ΥΧ». Σημείωσε πως και από τα τελευταία στατιστικά στοιχεία του οκταμήνου Ιανουαρίου – Αυγούστου επιβεβαιώνεται ότι ο αγροτικός τομέας βγάζει ασπροπρόσωπες τις ελληνικές εξαγωγές και εκτίμησε πως η χρηματοδότηση είναι πρωταρχικό ζητούμενο για τη στήριξη του εξαγωγικού του προσανατολισμού.
Στη δύσκολη συγκυρία που διέρχεται η οικονομία της χώρας τα αγροτικά προϊόντα του τόπου φαίνονται να βγάζουν ασπροπρόσωπες τις ελληνικές εξαγωγές. Πώς αξιολογείτε την εικόνα που αποτυπώνεται στα στοιχεία του πρώτου οκταμήνου του 2016;
Τα αγροτικά προϊόντα πραγματικά είναι μεταξύ εκείνων που βγάζουν ασπροπρόσωπες τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων. Αποτελούν περίπου το 20% του συνόλου των εξαγωγών, που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό. Πραγματικά, έχουν μια δυναμική, αλλά υφίστανται ορισμένες πιέσεις, οι οποίες, προκύπτουν από τα στοιχεία του οκταμήνου του 2016. Για παράδειγμα, το λάδι, που τους προηγούμενους μήνες παρουσίαζε μια μεγάλη αύξηση, τώρα φαίνεται να υπέστη μια πίεση της τάξης του 12% ποσοστιαία.
Εκτιμάτε ότι τυγχάνουν στήριξης αντίστοιχης της εξαγωγικής δυναμικής τους; Τι παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες θα πρέπει να ληφθούν προς αυτή την κατεύθυνση;
Βεβαίως και στον αγροτικό τομέα μπορούν να γίνουν πάρα πολλά παραπάνω απ’ όσα γίνονται ήδη. Οι παρεμβάσεις των συναρμόδιων υπουργείων, της πολιτείας συνολικά είναι σημαντικές. Μεταξύ αυτών, εννοούνται και τα κοινοτικά προγράμματα, όπως είναι το ΕΣΠΑ, τα αγροτικά προγράμματα από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, η ενθάρρυνση συμμετοχής στις εκθέσεις που πραγματοποιούνται στο εξωτερικό και άπτονται της αρμοδιότητας του Enterprise Greece. Το νούμερο ένα πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, είναι η χρηματοδότηση.
Πέραν των παρεμβάσεων σε επίπεδο υπουργείων, φορέων κ.λπ., τι νομίζετε ότι πρέπει να πράξουν οι άνθρωποι του ίδιου του χώρου της πρωτογενούς παραγωγής, προκειμένου να ενισχύσουν την πορεία των προϊόντων τους προς τα ράφια των ξένων αγορών;
Εκτιμώ ότι οι συνενώσεις, τα clusters, θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην ενίσχυση της θέσης του αγροτικού τομέα. Να μην είναι ο καθένας μόνος του, μην μπορώντας να έχει αρκετά μεγάλη παραγωγή. Να κάνουν ομάδες παραγωγών, που θα μπορούσαν να δώσουν τη δυνατότητα συνεργασίας, να πετύχουν οικονομίες κλίμακος και να ανταποκριθούν πιο εύκολα στις μεγάλες αγορές. Όσοι ασχολούμαστε με τις εξαγωγές, γνωρίζουμε ότι χρειάζεται ένα καλό μάρκετινγκ των ξένων αγορών. Απαιτείται μια καλή οργάνωση, τα προϊόντα πρέπει να είναι ανταγωνιστικά προς τα ομοειδή προϊόντα άλλων χωρών – και σε αυτό έρχονται να συμβάλουν οι συνεργασίες, τα clusters εξαγωγικών επιχειρήσεων, που ανέφερα προηγουμένως. Χρειάζεται οπωσδήποτε γνώση των αγορών στις οποίες απευθύνονται, να γνωρίζουν τι προσφέρουν οι ανταγωνιστές μας. Ο ΠΣΕ μπορεί να βοηθήσει πολύ μέσω του help desk (σ.σ. συμβουλευτική υπηρεσία) που διαθέτει. Και βέβαια, θα βοηθούσε πολύ αν το προϊόν είναι branded (σ.σ. επώνυμο). Επίσης, είναι σημαντικό να επιδιωχθεί η ένδειξη ότι πρόκειται για ελληνικής προέλευσης προϊόν, με την ελληνική σημαία επάνω στην ετικέτα.
Με αφορμή αυτήν τη συζήτηση και μια και είστε μια γυναίκα με μακρόχρονη επιτυχημένη πορεία σε έναν δύσκολο ρόλο, αυτό της προέδρου του ΠΣΕ, τι θα είχατε να επισημάνετε σε σχέση με τη δραστηριοποίηση των γυναικών στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων;
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι υπάρχουν συνεταιρισμοί γυναικών αγροτικών προϊόντων, που λειτουργούν με πολύ μεγάλη επιτυχία. Για παράδειγμα, συνεταιρισμοί που κάνουν μαρμελάδες, γλυκά κ.λπ. Θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερους συνεταιρισμούς, οι οποίοι είναι σημαντικό να έχουν και έναν εξαγωγικό προσανατολισμό, πέρα από το να διαθέτουν τα προϊόντα τους σε τοπικό επίπεδο. Αυτό θα βοηθούσε πολύ. Και όλη η συσκευασία, το όνομα, μαζί με την προώθηση, η συμμετοχή σε εκθέσεις αντίστοιχες στο εξωτερικό, είναι παράμετροι οι οποίες συμβάλλουν στη γυναικεία επιχειρηματικότητα. Η πρόκληση είναι μπροστά τους, αρκεί να θελήσουν να ανταποκριθούν. Έχουν ανάγκη, οπωσδήποτε, από ανθρώπους που γνωρίζουν τις εξαγωγές και, ασφαλώς, από χρηματοδοτική στήριξη. Υπάρχουν δυνατότητες και προγράμματα, αρκεί να θελήσουν να βγουν προς τα έξω. Είναι σημαντικό η γυναίκα αγρότισσα να σπάσει στεγανά που ίσως ακόμα έως έναν βαθμό να κρατούν. Να γίνει επιχειρηματίας, να συνεργαστεί με τον επόμενο κρίκο που μπορεί να είναι μια άλλη γυναίκα που μετά τη συγκομιδή και την επεξεργασία ασχολείται με την προώθηση του προϊόντος. Χρειάζεται μια ομαδική δουλειά. Να μην περιοριστούν οι γυναίκες μόνο στον ρόλο που τις κατατάσσει ενδεχομένως η τοπική κοινωνία. Δεν μπορεί οι νέες γυναίκες που μορφώνονται, που πάνε βήματα μπροστά, να περιοριστούν στον ρόλο του μαζέματος της ελιάς που μπορεί να έκανε η προηγούμενη γενιά. Αρκεί οι γυναίκες να βάλουν έναν στόχο. Από τη στιγμή που θα τον βάλουν, θα τον πετύχουν και όχι η καθεμιά μόνη της, αλλά όλες μαζί, με συνεργασίες.
