Αντιθέσεις: Μήδεια

Μάχη με τον καιρό μάχη και με την προπαγάνδα

Στο έλεος της «ΜΗΔΕΙΑΣ» οι εργαζόμενοι και η χώρα

Το πολικό ψύχος που διαπέρασε τη χώρα απ’ άκρη σε άκρη και χτύπησε αλύπητα την Αττική ήταν πρωτοφανές σε ένταση και αυτό είναι κάτι που οι πολίτες δεν χρειάζονται καμία μελέτη ή έρευνα για να αντιληφθούν. Αρκούσε να κοιτάξουν έξω από το παράθυρό τους. Ο βαρύς χιονιάς οδήγησε σε αποκλεισμούς, διακοπές ρεύματος, πτώσεις δέντρων και δυστυχώς ακόμα και στην απώλεια ανθρώπινων ζωών. Ο κρατικός μηχανισμός έπεσε από την πρώτη στιγμή στα χαρακώματα, σε μια μάχη που μαίνεται ακόμα και σήμερα, καθώς μπορεί η ηλεκτροδότηση της Αθήνας και της Αττικής να έχει επανέλθει σχεδόν ολοκληρωτικά, υπάρχουν ακόμα όμως μερικές περιοχές «στο σκοτάδι», στις οποίες καταβάλλονται όλες οι δυνατές προσπάθειες για την άμεση αποκατάσταση των βλαβών.

Μέσα σε αυτή την πρωτοφανή θεομηνία, η κυβέρνηση κράτησε τον έλεγχο και την κοινωνία στα πόδια της, με στοχευμένες επεμβάσεις που είχαν ως κύριο γνώμονα την υγεία των πολιτών. Το κλείσιμο της Εθνικής Οδού, για παράδειγμα, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από την αντιπολίτευση ως «απόδειξη ενοχής» για την αποτελεσματικότητα του μηχανισμού, ενώ στην πραγματικότητα μάλλον έσωσε πολλές ανθρώπινες ζωές.

Όχι, το σύστημα δεν παρέλυσε, ούτε γονάτισε στο έλεος του καιρού. Οι πάνω από 40.000 έλεγχοι που πραγματοποίησε η ΕΛΑΣ για παραβίαση των μέτρων κατά της πανδημίας την περασμένη Τρίτη, τη δυσκολότερη μέρα από άποψη θερμοκρασίας και καιρικών συνθηκών, είναι ίσως η πιο τρανή απόδειξη ότι ο μηχανισμός ήταν όχι σε παράλυση, αλλά σε πλήρη ετοιμότητα και κινητικότητα.

Όπως σε πλήρη ετοιμότητα φάνηκε πως ήταν και η μηχανή προπαγάνδας της αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, δεν είδε ούτε τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του ΔΕΔΔΗΕ, ούτε τα αμέτρητα περάσματα των εκχιονιστικών από σχεδόν όλους τους δρόμους της πόλης, ούτε τη μεγαλύτερη χιονόπτωση της τελευταίας 12ετίας (τουλάχιστον). Το μόνο που είδε ήταν τους πολίτες που έχασαν τη ζωή τους και τις περιοχές που έμειναν χωρίς ρεύμα. Και πάνω σε αυτά, πατώντας δηλαδή κυριολεκτικά επί πτωμάτων, ξεκίνησε τη γνωστή του ρητορική περί απραγίας, αναλγησίας και ανικανότητας των κυβερνώντων να διαχειριστούν τον καιρό. Μόνο που ξεχνάνε τι έγινε όταν κλήθηκαν εκείνοι, ως κυβέρνηση, να διαχειριστούν τον καιρό, πριν από μερικά χρόνια. Εκείνοι το ξεχνάνε, οι πολίτες όμως δεν θα το ξεχάσουν ποτέ.

Ε.Κ.

Για πολλοστή μέρα, χιλιάδες νοικοκυριά παραμένουν χωρίς ρεύμα και θέρμανση, την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει ενοχλημένος «από το πινγκ πονγκ ευθυνών», ενώ ο ίδιος αποποιείται κάθε ευθύνης για το τι συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει στη χώρα. Την επομένη της θεομηνίας, όλα τα μεγάλα ΜΜΕ έπαιζαν τη γνωστή φιλοκυβερνητική συγχορδία, πως ο κρατικός μηχανισμός είχε δουλέψει άψογα και τα όποια προβλήματα εμφανίστηκαν ως «ασήμαντες λεπτομέρειες».

Για τη Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, η διακοπή ηλεκτροδότησης για τρεις μέρες στη Βορειοανατολική Αττική είναι ασήμαντη λεπτομέρεια. Η διακοπή -για πρώτη φορά στην ιστορία της- ολόκληρης της γραμμής του ηλεκτρικού είναι ασήμαντη λεπτομέρεια. Το κόψιμο της χώρας στα δύο, με το κλείσιμο της Εθνικής Οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, είναι ασήμαντη λεπτομέρεια. Η κήρυξη έκτακτης ανάγκης στη Σκιάθο, που δεν είχε ρεύμα για 30 ώρες, επίσης ασήμαντη λεπτομέρεια. Τι ήταν σημαντικό, λοιπόν, για τον πρωθυπουργό; Να καταφέρει να πιει τον καφέ του στο Da Capo, σε μία ακόμα «στιγμή ανεμελιάς», στις οποίες μας έχει πλέον συνηθίσει;

Το χάος που δημιουργήθηκε, μόνο ανέμελο δεν ήταν. Και το ότι η περιφέρεια έριξε τις ευθύνες στον ΔΕΔΔΗΕ με την πρώτη ευκαιρία δείχνει πόσο «καυτό» είναι το μπαλάκι που πετάνε από εδώ κι από εκεί. Κατηγορούν τον ΔΕΔΔΗΕ, οι ίδιοι που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να ιδιωτικοποιηθεί και τον υπονομεύουν σε κάθε ευκαιρία.

Η καταγγελία του προέδρου των τεχνικών της ΔΕΗ, ότι αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη προσωπικού, μιλάει από μόνη της και όμως έπεσε στο κενό, γιατί δεν βολεύει το αφήγημα που η κυβέρνηση θέλει να περάσει προς τα έξω. Όπως στο κενό έπεσε και η επιστολή των εργαζομένων της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, στις 12 Φεβρουαρίου, που προειδοποιούσε για το μέγεθος της κακοκαιρίας και ζητούσε αυξημένη ετοιμότητα στις μονάδες και στα συνεργεία.

Στο ίδιο έργο θεατές, οι Έλληνες βλέπουν τη μία κρίση μετά την άλλη να χτυπάνε την κοινωνία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να σφυρίζει ανέμελος, λες και είναι απλός παρατηρητής των όσων συμβαίνουν και όχι ο πρωθυπουργός της χώρας. Το επιτελικό κράτος που ο ίδιος επεδίωξε και ανέδειξε, έχει αποτύχει, και η αποτυχία αυτή φέρει την υπογραφή του.

Ε.Σ.