Τον πετροβολούν επειδή είναι αποτελεσματικός και μαχητικός |
Ο Άδωνις είναι φωτογραφία του πολιτικού ήθους της ΝΔ |
|
Το γεγονός ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης αποτελεί αγαπημένο στόχο της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι φυσικά τυχαίο, oύτε αποτέλεσμα μόνο της πολιτικής της αμηχανίας, μπροστά στα αποτελέσματα της πολιτικής Μητσοτάκη. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο υπουργός Ανάπτυξης το συνηθίζει να μιλάει έξω από τα δόντια, χωρίς εκείνες τις φραστικές ευγένειες, που συχνά κρύβουν την αλήθεια. Και με το γεγονός φυσικά ότι το υπουργείο που ο πρωθυπουργός του έχει αναθέσει είναι από τα πιο δραστήρια και παραγωγικά, τόσο στην προσέλκυση επενδύσεων, όσο και στη στήριξη της ελληνικής επιχειρηματικότητας, μικρομεσαίας, αλλά και μεγαλύτερης. Σε τι κυρίως επικεντρώνεται η πολεμική κατά του Άδωνι Γεωργιάδη; Όχι σε όσα πράττει, αλλά σε όσα κατά καιρούς λέει. Ακόμα και σε πράγματα που έχουν ειπωθεί στο μακρινό παρελθόν, τα οποία ανασύρονται σήμερα για τις ανάγκες της προπαγάνδας. Λες και οι πολιτικοί, όπως και όλοι οι άνθρωποι εξάλλου, παραμένουν ίδιοι και αναλλοίωτοι, και δεν εξελίσσονται μαζί με την πραγματικότητα που αλλάζει. Βεβαίως και υπήρξε στέλεχος και βουλευτής του ΛΑΟΣ ο Άδωνις. Μόνο που όταν έπρεπε να δοθούν λύσεις, και να βγει η Ελλάδα από τα αδιέξοδα, δεν δίστασε να στρατευτεί με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και αργότερα του Κυριάκου Μητσοτάκη, Χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος που μια τέτοια μετακίνηση συνεπάγεται και χωρίς να αλλάξει τις βασικές του αρχές. Την προσήλωσή του στη μεγάλη παράταξη της Δεξιάς, στη δημοκρατία με ασφάλεια, και στην ασφάλεια με δημοκρατία. Και πρωτίστως στη ζωτική -όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και για το μέλλον της Ελλάδας- προστασία και ανάπτυξη της ελεύθερης αγοράς.  Μπορεί ο Άδωνις Γεωργιάδης να έχει πει διάφορες υπερβολές στο μακρινό παρελθόν για τον Αντώνη Σαμαρά, ή και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Τάκης Θεοδωρικάκος να υπήρξε σκληρός κομμουνιστής και γραμματέας της Κομμουνιστικής Νεολαίας. Ο Γιώργος Γεραπετρίτης να υπήρξε σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου και η Λίνα Μενδώνη έμπιστη του Βαγγέλη Βενιζέλου. Το γεγονός όμως ότι σήμερα όλοι αυτοί βρίσκονται στη ΝΔ και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πρέπει όχι να χρεωθεί, αλλά να πιστωθεί τόσο στους ίδιους, όσο και στον πρωθυπουργό. Όταν ένας ηγέτης, σε δύσκολες συνθήκες για τη χώρα, καλεί σε δημοκρατική πανστρατιά, τότε αποτελεί καθήκον και τιμή να τον ακολουθήσουν όσοι βάζουν πάνω απ’ όλα την πατρίδα. Ο Άδωνις Γεωργιάδης αποτελεί, από την άποψη αυτή, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ε.Κ. |
Ο Άδωνις Γεωργιάδης υπουργός Ανάπτυξης! Τι άλλο να πει κανείς για να κατανοήσει την ποιότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Ποιο είναι το έργο του Άδωνι; Το γεγονός ότι ενώ προεκλογικά δεσμευόταν ότι θα προχωρήσει την επένδυση στο Ελληνικό μέσα σε έναν μήνα, δυόμισι χρόνια μετά το μόνο που κατάφερε είναι μια μπουλντόζα για να γυριστεί ένα προπαγανδιστικό βίντεο; Ή το γεγονός ότι περιφέρεται στα σούπερ μάρκετ, που με την ακρίβεια η Ελλάδα αναστενάζει, και δηλώνει ότι οι καταναλωτές είναι τόσο ευχαριστημένοι, ώστε να κάνουν ουρά για να βγουν μια σέλφι μαζί του; Είναι από πολλές απόψεις χαρακτηριστική η περίπτωση Άδωνι για το πολιτικό ήθος της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ένας υπουργός που κάθε μέρα εμφανίζεται στα κανάλια και, για να προσελκύσει την προσοχή, επιδίδεται σε υπερβολές και προσβολές κατά των αντιπάλων του. Που δεν έχει κανένα πρόβλημα να εξαπολύσει οποιοδήποτε πυροτέχνημα κατά του Τσίπρα, αρκεί να το προβάλουν -και να τον προβάλουν- τα φιλικά του ΜΜΕ. Και που ξεμπερδεύει με το ακροδεξιό παρελθόν του με το επιχείρημα ότι τότε ήταν νέος και έλεγε και κάποιες υπερβολές. Ένας τέτοιος υπουργός και αντιπρόεδρος κόμματος μόνο σοβαρότητα για την κυβέρνηση δεν πιστοποιεί. Και το παρελθόν, που δεν είναι και τόσο μακρινό, ασφαλώς και δείχνει κάποια πράγματα για τον χαρακτήρα και το ήθος του. Όταν χαρακτηρίζει κανείς την κυβέρνηση Σαμαρά τη χειρότερη από καταβολής ελληνικού κράτους, και ύστερα γίνεται υπουργός της, δεν είναι και τόσο αθώο όσο εμφανίζεται. Ούτε επίσης είναι αθώο και τιμητικό για την Ελλάδα να υποπίπτει κάποιος σε αντισημιτικά παραπτώματα, να προκαλεί την αυστηρή παρέμβαση των εβραϊκών οργανώσεων, να ζητάει εκ των υστέρων συγγνώμη και να παραμένει υπουργός. Εντέλει, αυτό που προσπαθούν ο ίδιος και οι φίλοι του στα μίντια και στο περιβάλλον του πρωθυπουργού να εμφανίσουν ως «νεανικές τρέλες», αποτελεί την πολιτική ταυτότητα του ανδρός. Η οποία ελάχιστα έχει αλλάξει, αν κρίνουμε από τον τρόπο που και σήμερα μιλάει. Από τις επιθέσεις στη Δικαιοσύνη και στους μάρτυρες, όταν βρέθηκε κατηγορούμενος για εμπλοκή στο σκάνδαλο Νοβάρτις, για παράδειγμα. Προφανώς, ο κ. Μητσοτάκης τον κρατάει στην κυβέρνηση, γιατί έτσι πιστεύει ότι προσελκύει ακροδεξιούς ψηφοφόρους, που διαφορετικά δεν θα ψήφιζαν το κόμμα της ΝΔ. Έτσι όμως κρατάει και ο Άδωνις τον πρωθυπουργό, κι αυτό δεν είναι καλό νέο ούτε για τη δημοκρατία, ούτε για τη σοβαρότητα της κυβέρνησης. Ε.Σ. |
