Η ακρίβεια Πούτιν δεν προσφέρεται για λαϊκισμούς και δημαγωγία
|
Η απεργία της Τετάρτης έδιεξε ότι δεν πάει άλλο
|
|
Προφανώς και οι εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα να απεργούν, όπως έγινε την περασμένη Τετάρτη, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες δουλειάς και καλύτερες αμοιβές. Προφανώς, επίσης, όπως παραδέχτηκε ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του πριν από λίγες ημέρες, καθώς και όπως βλέπει και βιώνει κάθε πολίτης, στη χώρα υπάρχει θέμα ακρίβειας. Τόσο στο ρεύμα και στα καύσιμα, όσο και στα είδη πρώτης ανάγκης. Πολλές οικογένειες δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα στις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί. Και η κυβέρνηση έχει προειδοποιήσει σε όλους τους τόνους ότι έρχεται δύσκολος χειμώνας. Αυτή η αλήθεια δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Εκείνο όμως που όχι απλώς επιδέχεται αμφισβήτησης, αλλά και ενοχοποιεί τα κίνητρα όσων το διακινούν, είναι το αφήγημα ότι η δύσκολη αυτή κατάσταση οφείλεται στις πολιτικές της κυβέρνησης, και ότι η ακρίβεια είναι ακρίβεια Μητσοτάκη. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να διαπιστώσει ότι είχαν άδικο όσοι στις απεργιακές διαδηλώσεις της Τετάρτης κατηγορούσαν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό για την ακρίβεια. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι κυρώσεις της Ευρώπης, οι δυσκολίες στις συγκοινωνίες και στις μεταφορές, έχουν προκαλέσει το ίδιο πρόβλημα σε όλο τον κόσμο. Άρα, η ακρίβεια που ζούμε δεν είναι ακρίβεια Μητσοτάκη, όπως λέγεται από τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά ακρίβεια Πούτιν.  Αντίθετα, οι πολιτικές για την αντιμετώπισή της, είναι πολιτικές Μητσοτάκη. Οι επιχορηγήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος, το ενισχυμένο επίδομα θέρμανσης, η ενίσχυση που θα δοθεί στις γιορτές στους πιο ευάλωτους, η αύξηση των συντάξεων και η αύξηση του βασικού μισθού τον νέο χρόνο, όπως και το καλάθι του νοικοκυριού που ήδη ισχύει εδώ και μερικές μέρες, το αποδεικνύουν. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι επιτρέπουν τα δημόσια οικονομικά για να ανακουφίσει τα νοικοκυριά, ιδίως τα πιο ευάλωτα, από τις συνέπειες της εισαγόμενης ακρίβειας. Και, στο πεδίο αυτών των ενισχύσεων, η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε καλύτερη θέση από πολλές πιο πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες. Συνεπώς, το να χτίζει κανείς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιπολιτευτικές στρατηγικές, αποδίδοντας στην κυβέρνηση την ευθύνη της ακρίβειας, αλλά υποβαθμίζοντας ή υποτιμώντας τα μέτρα ενίσχυσης της κοινωνίας, είναι μια πολιτικά και κοινωνικά απαράδεκτη ενέργεια. Η ακρίβεια είναι μια δοκιμασία για όλους και σαν τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, με πνεύμα αλληλεγγύης από όλους. Δεν είναι ευκαιρία ούτε για επιθέσεις στην κυβέρνηση, ούτε για την αποκόμιση κομματικού κέρδους από τη «χασούρα» της κοινωνίας. Ε.Κ. |
Η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία της περασμένης Τετάρτης και στις απεργιακές διαδηλώσεις δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία: Ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων και της κοινωνίας έχει καταλάβει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει σοβαρές ευθύνες για το δράμα που ζουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και νοικοκυριά. Για το γεγονός ότι ο μισθός δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών ούτε του μισού μήνα. Προφανώς, ούτε οι απεργοί, ούτε όσοι απαιτούν μέτρα προστασίας, δεν είναι τόσο αφελείς, ώστε να μη βλέπουν την επίδραση του πολέμου και των κυρώσεων στη ζωή τους. Αυτή όμως η αλήθεια είναι μισή. Η άλλη μισή είναι οι επιπτώσεις από τις απαράδεκτα άδικες και προνομιακές για τους λίγους πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τα επίσημα στοιχεία, τα οποία η κυβερνητική προπαγάνδα αποφεύγει και να αναφέρει, είναι όμως αμείλικτα. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες σε πληθωρισμό χώρες της Ευρώπης, ενώ είναι από τις τελευταίες στις αμοιβές. Είμαστε πρωταθλητές στην τιμή του ρεύματος για τους καταναλωτές και ταυτόχρονα πρωταθλητές στα κέρδη των παρόχων ενέργειας. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, που τα χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη έχει διευρυνθεί δραματικά, ζει στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από αυτά. Αυτά δεν οφείλονται ούτε στον πόλεμο, ούτε στις κυρώσεις. Δεν έκλεισε τους λιγνίτες άρον-άρον, ούτε ξεπούλησε τη ΔΕΗ εν μέσω ενεργειακής κρίσης ο Πούτιν. Δεν κατάργησε το οκτάωρο, ούτε διέλυσε ουσιαστικά την Επιθεώρηση Εργασίας ο Λαβρόφ. Δεν κρατάει κανένας από αυτούς αμείωτο τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα και τον ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, ούτε κοροϊδεύει τον κόσμο με καλάθια νοικοκυριού και υποτιθέμενη φορολογία στα υπερκέρδη των παρόχων, από τους οποίους ούτε ένα ευρώ δεν έχει εισπραχθεί. Αυτά είναι έργα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και αποτέλεσμα των πολιτικών της. Υπάρχουν βέβαια οι διάφορες ενισχύσεις, που δίνονται δίκην φιλανθρωπίας, σε ευάλωτους. Αυτές όμως, πρώτον, σε καμιά περίπτωση δεν απαντούν σε μια κατάσταση που οι ειδικοί προβλέπουν ότι δεν θα τερματιστεί άμεσα και, δεύτερον, ένα μεγάλο μέρος τους, όπως οι επιδοτήσεις των λογαριασμών του ρεύματος, δεν είναι παρά διοχέτευση χρημάτων από τα δημόσια ταμεία στις τσέπες των κερδοσκόπων. Οι συνθήκες απαιτούν αλλαγή πολιτικής, όχι φιλανθρωπίες. Και αλλαγή πολιτικής, όπως έγινε σαφές και στην κινητοποίηση της Τετάρτης, σημαίνει αλλαγή της κυβέρνησης. Διαφορετικά, στην Ελλάδα, θα βαθαίνει το δράμα μιας κρίσης, που τη γεννάει μεν η διεθνής κατάσταση, αλλά την πολλαπλασιάζει η πολιτική Μητσοτάκη. Ε.Σ. |
