Ξύλο και ψέματα η συνταγή της κυβέρνησης για την ασφάλεια |
Αυτοί που ανέχονται καταλήψεις και μολότοφ δεν ανέχονται την επιβολή της τάξης |
|
Μια υπέρβαση στη χρήση βίας από την Αστυνομία θα μπορούσε να θεωρηθεί εξαίρεση. Αλλά, όταν κάθε μέρα εμφανίζονται σκηνές βαρβαρότητας, άνθρωποι να ξεγυμνώνονται ταπεινωτικά εν μέση οδώ από ματατζήδες, σπασμένα κεφάλια, σεξουαλικές απειλές από όργανα της τάξης, τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του κυρίου Χρυσοχοΐδη. Όταν, επίσης, δεκάδες διανοούμενοι και άνθρωποι των τεχνών υπογράφουν κείμενο διαμαρτυρίας, 30 και κάτι ευρωβουλευτές παρεμβαίνουν για να σταματήσει αυτό το γαϊτανάκι αστυνομικής βίας, ο ίδιος ο κ. Αλιβιζάτος, που ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη τον όρισε επικεφαλής της Επιτροπής ελέγχου της αστυνομικής βίας, διαμαρτύρεται δημόσια, τότε η μυρωδιά του σάπιου έχει αρχίσει να απλώνεται στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Τα τελευταία γεγονότα, με την κατάληψη της κατάληψης ενός κτηρίου στο Κουκάκι, αποτελούν μια απόδειξη ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν παίρνει υπόψη τις διαμαρτυρίες για καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και κλιμακώνει την αστυνομική βία. Πλαστικές σφαίρες –ή μπάλες, δεν έχει διαφορά–, αναίτια σύλληψη γνωστού σκηνοθέτη και των δύο υιών του, γυναίκα δεμένη πισθάγκωνα και με κουκούλα τύπου Γκουαντάναμο στο κεφάλι, προκαλούν ανατριχίλα, με τα ανήσυχα ερωτήματα να πληθαίνουν. Πού θα οδηγήσει αυτό το όργιο αστυνομικής βίας; Πώς είναι δυνατό μια δημοκρατική κυβέρνηση να ενθαρρύνει, να ανέχεται, να προκαλεί τέτοιου είδους εικόνες; Βοηθάει κάτι τέτοιο τη δημόσια τάξη; Αισθάνεται πιο ασφαλής ο πολίτης, όταν ακόμα και γείτονες μιας κατάληψης κακοποιούνται βάναυσα και συλλαμβάνονται; Το χειρότερο είναι ότι ο αρμόδιος υπουργός, η κυβέρνηση και φυσικά η αστυνομία, μετά από κάθε επίδειξη βαρβαρότητας, απλώς ψεύδονται. Ο κ. Χρυσοχοΐδης τα βλέπει όλα εντελώς φυσιολογικά και συνταγματικά. Οι κακοποιημένοι είναι ψεύτες, οι δεκάδες μάρτυρες είναι ψεύτες, όσοι καταγγέλλουν την αστυνομική βία είναι ψεύτες. Μόνο οι αστυνομικοί και η κυβέρνηση λένε την αλήθεια. Και η αλήθεια τους είναι πως, ό,τι κι αν βλέπουμε σε φωτογραφίες και βίντεο, ό,τι κι αν ακούμε, δεν τρέχει τίποτα. Η αστυνομία προσπαθεί να πατάξει την εγκληματικότητα, που επί ΣΥΡΙΖΑ άνθισε, και πέραν τούτου ουδέν. Το πολύ-πολύ, ένας γνωστός για το θράσος του υπουργός, να καταδεχτεί να δηλώσει ότι χωρίς βία δεν υπάρχει δημοκρατία.  Πού οδηγούν όλα αυτά το λένε και το ξαναλένε από πολλές πλευρές. Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε άλλη τραγωδία. Ε.Σ.
|
Πάλι τα ίδια και φτου κι απ’ την αρχή. Κάθε φορά που η Αστυνομία οργανώνει και διεξάγει μια επιχείρηση για να καθαρίσει την πρωτεύουσα από τις εστίες της ανομίας, οι γνωστοί καλοθελητές, οι αυτόκλητοι συνήγοροι αναρχικών και παράνομων, και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλουν την αστυνομική βία. Ανέχονται τις καταλήψεις, ανέχονται τις μολότοφ, ανέχονται τους βανδαλισμούς και την καταστροφή περιουσιών, ανέχονται τη βία εναντίον ανεπιθύμητων περαστικών –μέχρι κι ο Βαρουφάκης δέχτηκε επίθεση στα Εξάρχεια επί ΣΥΡΙΖΑ–, αλλά δεν ανέχονται να προσπαθεί να κάνει η αστυνομία τη δουλειά της. Και η δουλειά της αστυνομίας δεν είναι να ραίνει με άνθη όσους εξαπολύουν εναντίον της μολότοφ, πέτρες, ξύλινες πόρτες με φονικά καρφιά. Ούτε να χαϊδεύει τους γείτονες που δίνουν χείρα βοηθείας σε καταληψίες και παράνομους. Είναι να εξασφαλίζει την τάξη και την επιβολή του νόμου –και με τη βία, αν αυτό χρειαστεί. Γιατί, αν δεν το κάνει, αν οι διάφορες συμμορίες εξακολουθήσουν ανενόχλητες να κάνουν ό,τι τους καπνίσει, εις βάρος των φιλήσυχων πολιτών, τότε θα γίνουμε ζούγκλα. Τόσο απλά. Προφανώς σε μια επιχείρηση, όταν υπάρχουν συγκρούσεις και κίνδυνοι ζωής για πολίτες και αστυνομικούς, είναι πιθανό να υπάρξουν υπερβολές και υπερβάσεις. Αυτό, όμως, καμιά σχέση δεν έχει με όσα κυκλοφορούν, σε φωτογραφίες και βίντεο άγνωστης και ύποπτης προέλευσης, για να εμφανίσουν την αστυνομία ως τάγμα θανάτου και δολοφόνων. Δεν είναι έτσι η Ελληνική Αστυνομία. Δεν είναι έτσι η μεγάλη, η συντριπτική πλειοψηφία των αστυνομικών. Και δεν είναι βέβαια αυτή η πρόθεση της κυβέρνησης και όσων έχουν επιφορτιστεί τη δημόσια τάξη, σε μια δύσκολη περίοδο, μετά από χρόνια ανοχής του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε είδους παρανομίες. Η ΝΔ του κυρίου Μητσοτάκη είχε προτάξει το θέμα της ασφάλειας, και της μηδενικής ανοχής στην ανομία, στις προεκλογικές της εξαγγελίες. Ψηφίστηκε από την πλειοψηφία του λαού για να κάνει ακριβώς αυτό που δεσμεύτηκε και προσπαθεί να κάνει. Θα το κάνει, είναι δημοκρατικό της καθήκον, αντιμετωπίζοντας αυστηρά κάθε αστυνομική υπερβολή, αλλά αντιμετωπίζοντας επίσης χωρίς καμιά ταλάντευση και διάθεση συμβιβασμού τη βαρβαρότητα της παρανομίας, όποια μορφή κι αν παίρνει, όση συμπαράσταση κι αν βρίσκει στους αριστερούς συντρόφους της ανομίας και της εγκληματικότητας. Ε.Κ. |
