Θετικά για τη ΝΔ τα αποτελέσματα στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης |
Η πρώτη σοβαρή ήττα της ΝΔ μετά από 4 χρόνια αλαζονείας |
|
Αν κάποιος είναι αντικειμενικός και νηφάλιος, βλέπει και ξέρει ότι ο απολογισμός μετά και τη δεύτερη Κυριακή των δημοτικών εκλογών μόνο αρνητικός δεν είναι για τη Νέα Δημοκρατία. Κι αυτό, γιατί την πρώτη Κυριακή οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι που υποστήριξε «πήραν» τις επτά από τις δεκατρείς περιφέρειες και ήταν πλειοψηφία σε εκατοντάδες δήμους. Στην αναμέτρηση, δηλαδή, με πιο σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, στην οποία όλα τα κόμματα στήριξαν αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς, το κυβερνητικό κόμμα κατάφερε να επικρατήσει με χαρακτηριστική άνεση, με ποσοστό περίπου ίδιο, ή και λίγο μεγαλύτερο, από εκείνο των εθνικών εκλογών. Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι οι φυσικές καταστροφές, όπως οι φωτιές και οι πλημμύρες, έδωσαν την αφορμή στην αντιπολίτευση για μια σκληρή μετωπική επίθεση στην κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε το βράδυ της Κυριακής του δεύτερου γύρου ότι η συγκεκριμένη δεν είναι «μια καλή μέρα» για τη ΝΔ, εξαιτίας του γεγονότος ότι τόσο στον δήμο της Αθήνας, όσο και στην περιφέρεια της Θεσσαλίας, επικράτησαν οι συνδυασμοί της αντιπολίτευσης, τους οποίους στήριξαν όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα μικρότερα κόμματα, ενώ σε μια σειρά από περιφέρειες, με εξαίρεση την Πελοπόννησο, επικράτησαν οι «αντάρτες» της ΝΔ, δηλαδή υποψήφιοι που προέρχονταν από τη ΝΔ, αλλά δεν είχαν το λεγόμενο χρίσμα. Είναι αντικυβερνητική η ψήφος στην Αθήνα και στη Θεσσαλία; Είναι πολύ περισσότερο ψήφος κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη προσωπικά, όπως κατά κόρον γράφτηκε; Αυτό δεν ευσταθεί σε καμιά περίπτωση. Προφανώς, η ήττα τόσο του Κ. Μπακογιάννη, όσο και του Κ. Αγοραστού, έχει να κάνει με τα πρόσωπα και το έργο των υποψηφίων, πράγμα που παραδέχτηκαν και οι ίδιοι, μιλώντας για το αρνητικό αποτέλεσμα. Ακόμα και στις περιπτώσεις αυτές, όμως, που οι υποψήφιοι της ΝΔ πλήρωσαν, ο μεν το λάθος με τον «Μεγάλο Περίπατο», ο δε την οργή για τις πλημμύρες, οι συνδυασμοί τους πρώτευσαν με σχετική άνεση στον πρώτο γύρο.  Όχι μόνο δεν έχασε στις εκλογές για την αυτοδιοίκηση η ΝΔ, όπως γράφτηκε, αλλά επιβεβαίωσε την κυριαρχία της στο πολιτικό σκηνικό. Όταν ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα παίρνει στον πρώτο γύρο 14%, ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ 13% και ο υποψήφιος της ΝΔ πάνω από 41%, είναι γελοίο να μιλάει κανείς για ήττα της ΝΔ. Και ακόμα πιο γελοίο να ανταγωνίζονται το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ για την οικειοποίηση μιας νίκης που δεν υπήρξε παρά μόνο στη φαντασία και στην προπαγάνδα τους. Ε.Κ. |
Τα πράγματα είναι περισσότερο από σαφή. Η εκλογή Αγγελούδη στη Θεσσαλονίκη, Κουρέτα στη Θεσσαλία και Μπακογιάννη στην πρωτεύουσα αποτελεί ήττα της ΝΔ και προσωπικά του πρωθυπουργού. Κι αυτό γιατί όχι μόνο η ΝΔ στήριξε με κάθε μέσο τους υποψηφίους της στις εμβληματικές αυτές περιοχές, όχι μόνο κινητοποίησε όλες τις δυνάμεις της για να αναδειχτεί νικήτρια, αλλά κατέφυγε και σε εκβιασμούς και απειλές ότι σε περίπτωση που εκλεγούν πρόσωπα της αντιπολίτευσης, θα υπάρξει πρόβλημα στη χρηματοδότηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε, μετά τα αποτελέσματα, να αποδοκιμάσει τους εκβιασμούς και τις απειλές Αυγενάκη και Άδωνι ως κρούσματα αλαζονείας. Ο ίδιος, όμως, σιώπησε όταν σημειώνονταν αυτά τα κρούσματα. Πήγε προσωπικά στη Θεσσαλία για να στηρίξει τον εκλεκτό του, Κ. Αγοραστό, και, σε κοινή του εμφάνιση με τον Κ. Μπακογιάννη, προεξόφλησε τη νίκη του τελευταίου στην Αθήνα. Στην περίπτωση Μπακογιάννη, μάλιστα, η προσωπική ήττα του Κ. Μητσοτάκη και της οικογένειας πήρε χαρακτήρα πολιτικής ταπείνωσης. Κι αυτό γιατί ο Κ. Μπακογιάννης αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό δείγμα νεποτισμού και οικογενειοκρατίας του καθεστώτος Μητσοτάκη. Ο ανιψιός του πρωθυπουργού, παρά τη σκανδαλώδη στήριξη, απέτυχε να εκλεγεί για δεύτερη φορά δήμαρχος Αθήνας, και αν αυτό δεν αποτελεί ήττα του τελευταίου, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Το νόημά της χάνει και η αλήθεια βέβαια, όταν ο Κ. Μητσοτάκης υποστηρίζει μετά τις εκλογές ότι για το αρνητικό αποτέλεσμα στη Θεσσαλία και στην Αθήνα ευθύνονται οι δύο υποψήφιοι, ενώ λίγες μέρες πριν διαφήμιζε με τα πιο υμνητικά λόγια τα πρόσωπα και το έργο τους. Αυτό που μένει, τελικά, από τη διαχείριση της πολιτικής ήττας είναι η προσπάθεια του πρωθυπουργού να αποσείσει τις δικές του ευθύνες και τις ευθύνες της πολιτικής του και να τις φορτώσει στους υποψηφίους, δίνοντας ένα δείγμα καθεστωτικού πολιτικού ήθους. Σε κάθε περίπτωση, και ό,τι κι αν λέγεται, η ήττα της ΝΔ τη δεύτερη Κυριακή των εκλογών έχει καταγραφεί. Δεν γκρεμίστηκε προφανώς η κυριαρχία της, αλλά άνοιξε μια ρωγμή, όπως έχει ειπωθεί χαρακτηριστικά. Και αποδείχτηκε πως όταν τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης συναινούν στα στοιχειώδη, τότε ανοίγει ο δρόμος για την ανατροπή των συσχετισμών, όσο αρνητικοί και αν εμφανίζονται. Κι αυτό σίγουρα θα παίξει τον ρόλο του το ερχόμενο χρονικό διάστημα, στις επερχόμενες κοινωνικές και πολιτικές αναμετρήσεις. Εάν, φυσικά, ληφθεί υπόψη και δεν επικρατήσει η μικροκομματική αλαζονεία. Ε.Σ. |
