Αντιθέσεις: Εκλογές

Η σταθερότητα προϋπόθεση για τη λύση των προβλημάτων

Η κυβέρνηση των αποτυχιών πρέπει να φύγει πριν να είναι αργά

Είναι αλήθεια ότι μας περιμένει ένα δύσκολο φθινόπωρο και ένας ακόμα πιο δύσκολος χειμώνας. Με το καλοκαίρι, μετά τον Δεκαπενταύγουστο, να οδεύει προς το τέλος του, η απαίτηση της αντιπολίτευσης για πρόωρες εκλογές επανέρχεται και η πίεση προς την κυβέρνηση εντείνεται με αφορμή και τα λάθη της ΕΥΠ που δημιούργησαν δικαιολογημένο θόρυβο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε έναν βαθμό και οι άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, με πιο «προσεκτικό» το ΠΑΣΟΚ, επικαλούνται τα προβλήματα της οικονομίας, της πανδημίας, της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας, για να ζητήσουν αλλαγή της κυβέρνησης.

Στην πραγματικότητα, τα προβλήματα που επικαλούνται, διογκώνοντας με ακραίο τρόπο τις επιπτώσεις τους στη ζωή των περισσότερων νοικοκυριών, είναι προβλήματα που καμιά κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να λύσει από τη ρίζα τους, καθώς οι αιτίες τους ανάγονται στη διεθνή κατάσταση, στον πόλεμο, στις γεωστρατηγικές ανακατατάξεις κ.λπ. Όσο κακόπιστος κι αν είναι κανείς, παραδείγματος χάρη, δύσκολα θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η πανδημία, ή η ενεργειακή κρίση, έχει να κάνει με κάποιες πολιτικές της ελληνικής κυβέρνησης και όχι με διεθνείς αιτίες.

Υπάρχει βέβαια το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι «πολλαπλασιαστής» των κρίσεων, αλλά αυτό αντίκειται στην πραγματικότητα, όπως κι αν τη δει κανείς. Πανδημία, ακρίβεια, προβλήματα τιμών στο ρεύμα και τα καύσιμα, αντιμετωπίζονται με συγκεκριμένους πρακτικούς τρόπους από την κυβέρνηση. Επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων για την τόνωση της οικονομίας, που υπέστη πλήγματα λόγω πανδημίας, μέτρα για τον τουρισμό και μια σειρά επιδόματα θέρμανσης, ρεύματος και κίνησης βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, το γεγονός ότι αυτές οι ενισχύσεις στηρίζουν τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, χωρίς να γονατίζουν την οικονομία της χώρας, αποτελεί έναν άθλο που αναγνωρίζει μεν η Ευρώπη, αλλά όχι και η αντιπολίτευση στην Ελλάδα.

Τι θα πρόσφεραν οι εκλογές σε αυτές τις συνθήκες; Πολύ περισσότερο διπλές εκλογές, αφού οι πρώτες υποχρεωτικά θα γίνουν με την απλή αναλογική του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι εντελώς απίθανο να επιτρέψουν τον σχηματισμό κυβέρνησης; Αβεβαιότητα, μεγάλη περίοδο οικονομικής δυσπραγίας και στο τέλος μια νέα κυβέρνηση της ΝΔ, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Συνεπώς, εκείνο που χρειάζεται τη στιγμή αυτή είναι σοβαρότητα, ενίσχυση της λειτουργίας των θεσμών, μέτρα για την κοινωνική πλειοψηφία και κυρίως ψυχραιμία. Οι πρόωρες εκλογές δεν θα ήταν μέρος της λύσης, αλλά παράγοντας επιδείνωσης των προβλημάτων.

Ε.Κ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης, υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη συσσωρεύει κάθε μέρα που περνάει ζημιές στη χώρα και πρέπει να φύγει πριν οδηγηθούμε σε νέες τραγωδίες. Δεν αγνοεί φυσικά τις διεθνείς αιτίες των κρίσεων και τον παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό χαρακτήρα τους. Αλλά όταν η Ελλάδα είναι πρώτη σε νεκρούς στην Ευρώπη και από τις πρώτες στον κόσμο με την πανδημία, πρώτη στον πληθωρισμό ανάμεσα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, πρώτη στο κόστος κατοικίας και από τις τελευταίες στον βασικό μισθό και στις αμοιβές, προφανώς υπάρχει θέμα με την κυβερνητική πολιτική, που δεν μπορεί να κρύβεται επ’ αόριστον πίσω από υπαρκτά διεθνή προβλήματα.

Τελευταία στις μεγάλες αποτυχίες της κυβέρνησης ήρθε να προστεθεί και η προβληματική σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους θεσμούς και τη Δημοκρατία. Οι παρακολουθήσεις δημοσιογράφων και πολιτικών που αποκαλύφθηκαν αποτελούν ένα σκάνδαλο που δεν έχει να κάνει με κάποια πρόσωπα, ή κάποιες «ελλιπείς» ενέργειες, όπως ισχυρίζεται η προπαγάνδα της κυβέρνησης. Έχει να κάνει με έναν μηχανισμό παρακρατικού τύπου, που η βάση του βρίσκεται στο μέγαρο Μαξίμου και οι άκρες του εκτείνονται μέχρι την ΕΥΠ, κρατικές υπηρεσίες, θολές εταιρείες, και φτάνει στα τηλέφωνα χιλιάδων ανθρώπων. Κι αυτό υπονομεύει το αίσθημα ασφάλειας του καθενός, καθώς κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής, αν υποψιάζεται ότι τα προσωπικά του δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον του.

Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που έχει από καιρό χάσει την κοινωνική νομιμοποίηση, καθώς η πολιτική της κόστισε χιλιάδες ζωές που θα μπορούσαν να σωθούν, αλλά και επιδείνωση όλων των κοινωνικών δεικτών, τώρα έχασε και τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Μια κυβέρνηση που οι κορυφές της είναι μπλεγμένες σε ένα συγκλονιστικό σκάνδαλο παρακολουθήσεων δεν μπορεί να σταθεί, γιατί δεν είναι σε θέση πια να εγγυηθεί ούτε τις στοιχειώδες ελευθερίες και δικαιώματα.

Ο πρωθυπουργός θα υποχρεωθεί πολύ σύντομα, παρά τα όσα ακόμα λέει, να προσφύγει στις κάλπες. Γιατί καμιά πολιτική εξουσία, στις δημοκρατίες τουλάχιστον, δεν ασκείται χωρίς να έχει τη λαϊκή δημοκρατική νομιμοποίηση. Ο ίδιος υπόσχεται θεσμικές αλλαγές, ενώ είναι υπόλογος για βάναυσες θεσμικές εκτροπές, ο κ. Πλεύρης εισάγει νέο σύστημα μετρήσεως των νεκρών, η κα Κεραμέως κακοποιεί την ανώτατη Παιδεία, οι περισσότεροι υπουργοί συμπεριφέρονται σαν μέλη κυβέρνησης σε αποδρομή. Αυτό προφανώς δεν μπορεί να συνεχιστεί και ο δρόμος της κάθαρσης είναι ο δρόμος της αλλαγής. Με δημοκρατικό προαπαιτούμενο τη λαϊκή ετυμηγορία.

Ε.Σ.