Ελληνική απάντηση σε Ολλανδικό «αστείο» |
Τι έδειξε για την Ελλάδα η αντιμετώπιση της Ολλανδής |
|
Ένα και μόνο ζήτημα υπάρχει σε σχέση με τη θρασύτατη επίθεση της Ολλανδής δημοσιογράφου, γνωστών αντιλήψεων και πρακτικών, στον Έλληνα πρωθυπουργό, μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου. Κι αυτό δεν είναι παρά η στάση της αντιπολίτευσης, που έσπευσε να πάρει το μέρος της Ολλανδής, παρά το γεγονός ότι όσα ξεστόμισε θίγουν όχι μόνο την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά το σύνολο των Ελλήνων και την Ελλάδα. Τι είπε η Ολλανδή; Ότι ο πρωθυπουργός λέει ψέματα όταν υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο. Όταν λέει ότι η Ελλάδα προστατεύει τα σύνορα της Ευρώπης, αλλά σέβεται και το διεθνές δίκαιο στην αντιμετώπιση αυτών των κυνηγημένων και δυστυχισμένων ανθρώπων. Όταν δείχνει τις νέες δομές φιλοξενίας παράνομων μεταναστών, που καμιά σχέση δεν έχουν με τους άθλιους καταυλισμούς τύπου Μόρια, που άφησε πίσω της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είναι φυσικά δικαίωμά της να πιστεύει ό,τι θέλει, σε αντίθεση με την αλήθεια και τα γεγονότα. Είναι ακόμα δικαίωμά της να επιτίθεται φραστικά στον κ. Μητσοτάκη και να αποχωρεί ελεύθερη από το Μέγαρο Μαξίμου, και όχι με χειροπέδες, όπως θα συνέβαινε αν έκανε τέτοιου είδους «ερώτηση» σε άλλον ηγέτη, στον Ερντογάν για παράδειγμα. Αλλά δεν είναι δικαίωμα του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης να τοποθετούνται με κριτήρια μικροκομματικά απέναντι σε ένα εθνικό θέμα όπως το μεταναστευτικό. Να δέχονται όσα η ξένη δημοσιογράφος καταλογίζει στην Ελλάδα, αθωώνοντας την Τουρκία, που στέλνει χιλιάδες παράνομους μετανάστες κάθε μήνα στα ελληνικά νησιά. Και να καταγγέλλουν μάλιστα τον Έλληνα πρωθυπουργό για την αυστηρή και υπερήφανη απάντηση που έδωσε στη δημοσιογράφο.  Ο έγκριτος και υπεράνω υποψίας για σχέσεις με την κυβέρνηση δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου έκανε το πιο εύστοχο σχόλιο: «Η φιλότουρκη Ολλανδή δημοσιογράφος πήρε αποστομωτική απάντηση από τον Έλληνα πρωθυπουργό στα χυδαία ψέματά της. Και είναι απαράδεκτοι όσοι για να τον αντιπολιτευθούν και να αποκομίσουν κομματικά οφέλη υιοθετούν την άθλια τουρκική προπαγάνδα σε βάρος της χώρας μας! Ντροπή!». Δεν πρόκειται φυσικά να συγκινηθεί ο κ. Τσίπρας από το καυστικό αυτό σχόλιο, που αφορά πρωτίστως τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε από το κύμα οργής κατά της Ολλανδής στο διαδίκτυο και στα μεγάλα ΜΜΕ της χώρας μας, που κάλυψαν με αντικειμενικότητα την υπόθεση αυτή. Η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιβεβαιώνει αυτό που και ο κ. Μητσοτάκης πρόσφατα είπε, μιλώντας στους βουλευτές του: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διστάζει να μετέρχεται ρόλο εθνικού σαμποτέρ, αν αυτό πιστεύει ότι εξυπηρετεί το κομματικό του συμφέρον. E.K. |
Εμφανίστηκε οργισμένος και προσβεβλημένος ο κ. Μητσοτάκης, με την ερώτηση της Ολλανδής δημοσιογράφου Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ, που τον κατηγόρησε πρόσωπο με πρόσωπο ότι λέει ψέματα και ότι η κυβέρνησή του διαπράττει βάρβαρες επαναπροωθήσεις μεταναστών. Αλλά αν και υποτίθεται ότι προσβλήθηκε, επέμεινε στο ψέμα, και επιτέθηκε στη δημοσιογράφο, όπως και δεκάδες ΜΜΕ της λίστας Πέτσα, που ρίχτηκαν να δυσφημήσουν την Ολλανδή, αντί να διερευνήσουν όσα αυτή κατήγγειλε μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, εκθέτοντας έτσι τη χώρα σε όλη την Ευρώπη. Η αλήθεια, όμως, που κρύβεται στην Ελλάδα, είναι πασίγνωστη και τεκμηριωμένη στην Ευρώπη. Η ίδια η Κομισιόν έθεσε τις επαναπροωθήσεις ως μέγα θέμα πριν από έναν μήνα. Ευρωβουλευτές της επιτροπής LIBE πριν από λίγες μέρες έπεσαν πάνω σε σκηνικό επαναπροώθησης στο νέο ΚΥΤ Σάμου. Το γερμανικό περιοδικό Spiegel, το πρακτορείο Reuters, η Διεθνής Αμνηστία, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, οι πάντες εκτός από τον κ. Μητσοτάκη και την πλειονότητα των ελληνικών ΜΜΕ έχουν καταγγείλει επαναπροωθήσεις. Και το λιμενικό αφαιρεί τα κινητά για να μη διαρρεύσουν τυχόν σκηνές από παράνομα pushbacks ή άλλες βίαιες πράξεις. Επομένως, ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Εδώ όμως, εκτός από τη διαχείριση του μεταναστευτικού με παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αναδύεται και ένα άλλο, πολύ σοβαρό πρόβλημα: Το πρόβλημα της πληροφόρησης στην Ελλάδα. Διότι, θα μπορούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να καταγγείλει ή, εν πάση περιπτώσει, να δείξει ως υπεύθυνους τους υποκριτές Ευρωπαίους. Αλλά δεν το έκανε. Προτίμησε να επιτεθεί στη δημοσιογράφο, δίνοντας επί της ουσίας «γραμμή» στα υποτακτικά μέσα ενημέρωσης να την κατασυκοφαντήσουν με λάσπη, όπως «πράκτορας της Τουρκίας», «γεροντοκόρη», «έκρυβε Αφγανό στο σπίτι της» και άλλα της ίδιας ποιότητας και έμπνευσης. Κανονική δολοφονία χαρακτήρα, με το ανάλογο σεξιστικό αλατοπίπερο και προσθήκες βλακώδους εθνικισμού, μια και οι ίδιοι που κραύγαζαν «Γερούν γερά», όταν η Ίνγκεμποργκ τα έβαζε με την ίδια της την πατρίδα για να υπερασπιστεί την Ελλάδα, τώρα ελεεινολογούν τους Ολλανδούς! Η κατρακύλα της χώρας στο θέμα της ενημέρωσης, που αποκαλύφθηκε σε όλο της το βάθος με την ιστορία αυτή, καταγράφεται στους δείκτες ελευθερίας του Τύπου, που δημοσιοποιούνται τακτικά από τις πιο έγκυρες διεθνείς δημοσιογραφικές ενώσεις. Το γεγονός ότι επώνυμοι δημοσιογράφοι και μεγάλα ΜΜΕ έπαιξαν το παιχνίδι του Μαξίμου, κρύβοντας την πραγματική κατάσταση στη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος και διασύροντας τη δημοσιογράφο από την Ολλανδία, αποδεικνύει ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της ενημέρωσης. Κι αυτό αποτελεί πρόβλημα και απόστημα όχι για τη δημοκρατία στην Ολλανδία, αλλά για τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Ε.Σ. |
