Αντιθέσεις: Παπαγγελόπουλος

Ποτέ ξανά η συμμορία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία

Στη συνταγή του «εσωτερικού εχθρού» επιστρέφει η ΝΔ

Τα αποκαλυπτήρια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, από τη στιγμή που με εντολή του λαού έχασε την εξουσία, είναι συγκλονιστικά. Η σκευωρία της Νοβάρτις, για την οποία ήδη παραπέμπεται από την πλειοψηφία της προανακριτικής στο ειδικό δικαστήριο ο πρώην υπουργός, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, η δίωξη της εισαγγελέως Διαφθοράς Τουλουπάκη για συμμετοχή στη σκευωρία, οι διάλογοι του Νίκου Παππά με τον Σάμπη Μιωνή, και τελευταία οι διάλογοι του αρχηγού της Πυροσβεστικής επί ΣΥΡΙΖΑ με τον πραγματογνώμονα που ερευνούσε τις ευθύνες για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία. Επί πρωθυπουργίας Τσίπρα είχε στηθεί και λειτουργούσε ένα παρακράτος, με σκοπό από τη μία να καταδιώξει και να σπιλώσει αντιπάλους της κυβέρνησης και από την άλλη να κουκουλώσει τις ευθύνες για τα αποτελέσματα της πολιτικής και της ανικανότητάς της.

Οι αποκαλύψεις αυτές δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα ποινικά χαρακτηριστικά πολλών από τις πράξεις κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν κυρίως να κάνουν, όπως τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στην τελευταία ολομέλεια της Βουλής, με την περιφρόνηση και το ξεχαρβάλωμα των θεσμών, που υπονόμευαν την ίδια τη δημοκρατία, όπως και τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη. «Ποτέ ξανά» ήταν η παραίνεση του Αντώνη Σαμαρά. Και η παραίνεση αυτή είναι βέβαια, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις και τον αντιθεσμικό κυνισμό που δείχνουν, ότι εκφράζει τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στην υπόθεση της σκευωρίας της Νοβάρτις, κορυφαία στιγμή της δράσης του παρακράτους του ΣΥΡΙΖΑ, με τη ΝΔ συντάχθηκε και το ΚΙΝΑΛ της Φώφης Γεννηματά, αλλά και η μεγάλη πλειονότητα των ΜΜΕ της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να επανέλθει στη διακυβέρνηση για να ολοκληρώσει την καταστροφή που άρχισε το 2015. Οι μαγνητοφωνημένες συνομιλίες, η απόπειρα σπίλωσης και φυλάκισης πολιτικών του αντιπάλων, η ποινική συμπεριφορά στελεχών του, η έλλειψη κάθε σεβασμού στις αρχές και στους θεσμούς της Δημοκρατίας τον έχουν καταστήσει υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο. Και, φυσικά, επειδή το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, θα ήταν αφέλεια να μη συνειδητοποιεί κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο ήξερε τα πάντα, αλλά και καθοδηγούσε τα πάντα, ως επικεφαλής αυτής της ομάδας πολιτικών, που ο Αντώνης Σαμαράς χαρακτήρισε συμμορία.

Ε.Κ.

 

Το πρώτο που πρέπει να προσέξει κανείς, παρακολουθώντας τον πόλεμο της κασέτας που έχει εξαπολυθεί τελευταία κατά του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να μη λερωθεί από τη λάσπη που εκτοξεύει ο ανεμιστήρας. Να δει το θέμα πρώτα-πρώτα πολιτικά. Και να καλέσει τους αυτουργούς της εκστρατείας να απαντήσουν σε μερικά βασικά ερωτήματα.

✱ Γιατί υποκλέπτουν συνομιλία του Παππά το 2016 και την εμφανίζουν το 2020;

✱ Γιατί καταγράφουν κρυφά τον αρχηγό της Πυροσβεστικής το 2018 και εμφανίζουν την καταγραφή, ή το μοντάζ, το 2020;

✱ Γιατί και πώς, ένας κατά ομολογία του πράκτορας της Μοσάντ, που είναι σε πόλεμο με Έλληνα εκδότη, και με τον Παπαγγελόπουλο, βαφτίζεται ξαφνικά αξιόπιστος μάρτυρας; Ενώ οι μάρτυρες της Νοβάρτις, που με βάση τις καταθέσεις τους η εταιρεία δέχτηκε να πληρώσει στο αμερικανικό Δημόσιο πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ, για τις «δουλειές» της στην Ελλάδα βαφτίζονται κουκουλοφόροι και ψεύτες;

✱ Γιατί ο εργολάβος Καλογρίτσας, που η ΝΔ τον κατηγορούσε για απατεώνα και για βοσκοτόπια όταν δινόταν η μάχη της τηλεοπτικής άδειας, τώρα έγινε ξαφνικά αξιόπιστος;

✱ Γιατί και πώς το διεθνές σκάνδαλο της Νοβάρτις, η ουσία του οποίου ήταν ο χρηματισμός πολιτικών και ακριβώς αυτό δέχτηκε η εταιρεία για την Ελλάδα και πλήρωσε αδρά, εδώ σε μας μεταμορφώθηκε σε σκευωρία; Και διώκονται τόσο ο υπουργός που προσπάθησε να το αποκαλύψει, όσο και η εισαγγελέας που το διερευνούσε;

✱ Γιατί ο υπουργός που ερευνάται για το σκάνδαλο, Άδωνις Γεωργιάδης, απειλεί δημόσια την εισαγγελέα που τον ερευνά ότι «θα πάει φυλακή» και, πριν υπάρξει απόφαση αν αυτός θα παραπεμφθεί ή όχι, η εισαγγελέας διώκεται για κακούργημα, και άρα της παίρνουν την υπόθεση;

Πολλά τα αναπάντητα από την πλευρά της σημερινής κυβέρνησης «γιατί». Όπως και αναπάντητο μένει ποιοι μηχανισμοί και με ποιων εντολή παρακολουθούσαν κρυφά τους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ανώτατους κρατικούς λειτουργούς τα χρόνια της διακυβέρνησής του. Ένα είναι το «διότι» που λογικά εξηγεί όλη την επιχείρηση λάσπης. Στριμωγμένη η κυβέρνηση της ΝΔ από την οικονομική κρίση, από την αλυσίδα σκανδάλων που συνοδεύει τη διακυβέρνησή της –βλέπε σκόιλ ελικικού– και από την υποχωρητικότητά της απέναντι στις προκλήσεις της Άγκυρας, προσφεύγει στην παλιά δοκιμασμένη συνταγή της Δεξιάς: Στην κατασκευή του εσωτερικού εχθρού. Αν αυτό υπονομεύει τη δημοκρατία και τη χώρα, λίγο τους ενδιαφέρει. Ο Μπογδανισμός γίνεται το τελευταίο στάδιο του Μητσοτακισμού.

Ε.Σ.