Τους ενοχλούν τα έργα του, εκμεταλλεύονται τα λόγια του |
Ο Τσίπρας υπεύθυνος για τις ασχήμιες του Πολάκη |
|
Ότι ο Πολάκης ξεπερνάει τα όρια σε κάποιες περιπτώσεις, ιδιαίτερα με τις αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι γεγονός. Όπως γεγονός είναι ότι ενοχλεί και προσβάλλει και κόσμο που συμπαθεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι θυμούνται, για παράδειγμα, την ανάρτησή του για τον ανάπηρο, γιατρό, και ευρωβουλευτή σήμερα Κυμπουρόπουλο, που τόσο έπαιξε προεκλογικά στα κανάλια. Όπως παίζει αυτήν τη στιγμή στο διαδίκτυο και στα ΜΜΕ η ανάρτηση με την οποία βγάζει την Ειρήνη Αγαπηδάκη για το ψυχιατρείο, αντικρούοντας υποτίθεται όσα προσβλητικά για τον ίδιο έγραψε αυτή πριν από αρκετό καιρό. Η ΝΔ διαμαρτύρεται συνεχώς για τη γλώσσα του Πολάκη, αλλά, όπως φαίνεται, επικοινωνιακά μάλλον τη βολεύει. Γιατί; Μα, γιατί αξιοποιεί τα φραστικά του ολισθήματα για να πετάει την μπάλα στην εξέδρα, σε στιγμές στενάχωρες για αυτήν. Όπως τώρα, για παράδειγμα, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε σε δύσκολη θέση για την επιλογή της Αγαπηδάκη στη θέση της συντονίστριας για τα προσφυγόπουλα. Και έγιναν γνωστές οι ακραία δυσφημιστικές και γεμάτες απρέπειες και χαρακτηρισμούς αναρτήσεις της για τον Τσίπρα, τον Πολάκη, και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντί, λοιπόν, να ασχολούμαστε με αυτή την εμπαθή κυρία, στην οποία δόθηκε η αρμοδιότητα να φροντίζει μικρά παιδιά, ασχολούμαστε –υπήρξε και σχετική ανακοίνωση της ΝΔ– με όσα έγραψε ο Πολάκης. Στην πραγματικότητα, εκείνο που δεν μπορεί να χωνέψει η ΝΔ είναι όχι τα λόγια, αλλά τα έργα του Πολάκη. Είναι γεγονός ότι, ως υπουργός Υγείας, χάλασε δουλειές, ξετίναξε φωλιές αρουραίων που λυμαίνονταν το δημόσιο χρήμα, καθάρισε το ΚΕΕΛΠΝΟ και έστειλε στον εισαγγελέα κάποιους διεφθαρμένους. Επίσης, πέταξε έξω από τα νοσοκομεία, όσα πρόλαβε τουλάχιστον, τους εργολάβους καθαριότητας, ενώ ήταν από εκείνους που συνέβαλαν σοβαρά στην αποκάλυψη του σκανδάλου της Νοβάρτις. Έπρεπε, λοιπόν, πάση θυσία να δυσφημιστεί και να εξουδετερωθεί, και ο καλύτερος τρόπος ήταν και είναι να τον κρεμάσουν από τα ίδια του τα λόγια. Γιατί, θα πρέπει να είναι καθαρό. Ένα πράγμα είναι τα λόγια του Πολάκη. Άλλο πράγμα, πολύ πιο σοβαρό, είναι τα έργα εκείνων που… ανατριχιάζουν με τα λόγια του Πολάκη, ελπίζοντας να κατεδαφίσουν όσα έγιναν στην Υγεία επί ΣΥΡΙΖΑ και να συνεχίσουν το πάρτι.  Ε.Σ.
|
Η κατηφόρα του Πολάκη μέχρι το Δαφνί και το Δρομοκαΐτειο, με την επίθεσή του κατά της Ειρήνης Αγαπηδάκη, δεν εντυπωσιάζει. Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι η σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ και σ’ αυτή την περίπτωση, όπως και σε όλες τις προηγούμενες. Ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας απολαμβάνει απόλυτη ασυλία τόσο από το κόμμα, όσο και από τον Τσίπρα. Ακριβώς γι’ αυτό, οι ασχήμιες και οι κακόβουλες επιθέσεις του εναντίον προσώπων που βάζει στο στόχαστρο του πληκτρολογίου του χρεώνονται, και πρέπει να χρεώνονται, στον ΣΥΡΙΖΑ. Και στον Τσίπρα προσωπικά. Αν δεν συμφωνούσαν με αυτές, θα είχαν έως τώρα ψελλίσει έστω μια κουβέντα αποδοκιμασίας. Αλλά όχι. Κι αυτό το «όχι» δεν οφείλεται σε κάποια περίεργη ή ανάρμοστη σχέση. Αν σφυρίζουν κλέφτικα κάθε φορά που ασχημονεί ο Πολάκης, είναι γιατί πιστεύουν ότι αυτό τους βολεύει. Αυτό είναι το επίπεδο της σκέψης και του ήθους ενός πρωθυπουργού, και της ηγεσίας ενός κόμματος, που θέλουν να επανέλθουν στη διακυβέρνηση του τόπου. Και αφήνουν τον υπουργό τους σε ρόλο τρελού του χωριού, να λέει όσα οι ίδιοι θα ήθελαν να πουν, αλλά δεν τα λένε, γιατί καταλαβαίνουν το πολιτικό τους κόστος. Αν ανατρέξουμε στην ιστορία της Αριστεράς, μάλιστα, θα συναντήσουμε «γραφικούς», στο ΠΑΣΟΚ κυρίως, οι οποίοι έπαιζαν στην εποχή τους ακριβώς τον ίδιο ρόλο. Δεν είναι ανόητοι, προφανώς. Αυτό που θέλουν, αφήνοντας τον Πολάκη να βρίζει και να συκοφαντεί τους αντιπάλους τους, είναι να κρατήσουν στον χώρο τους εκείνη τη μικρή, αλλά απαραίτητη για αυτούς μειοψηφία, που έχει τα ίδια μυαλά με τον σπουδαίο υπουργό τους. Που ονειρεύονται ρεβάνς ως παιδιά των ηττημένων του εμφυλίου, θεωρούν τους αντιπάλους τους εχθρούς και υποψηφίους για τροφίμους ψυχιατρείων, σκέφτονται με όρους εμπάθειας και μίσους. Κι αυτή την κατηγορία «αριστερών», που λατρεύει τον Πολάκη και σπεύδει με χιλιάδες like να στηρίζει τις ασχήμιες του, τη θεωρεί προφανώς ο Τσίπρας δική του πελατεία, που φτάνει μέσω του… πολακισμού στο δικό του στρατόπεδο. Για τον σκοπό αυτόν, όλα τα μέσα αγιάζονται. Και ο Πολάκης ανακηρύσσεται ανέγγιχτος, ό,τι κι αν πει και γράψει. Που πάει να πει, απλούστατα, ότι ο Πολάκης δεν είναι παρά φωτογραφία, καθρέφτισμα, φερέφωνο του Τσίπρα. Ε.Κ. |
