Δεν θα υπήρχε ο Πολάκης χωρίς τη στήριξη του Τσίπρα |
Το «σκιάχτρο Πολάκη» άλλοθι για τα έργα Μητσοτάκη |
|
Το τελευταίο «κατόρθωμα» του Παύλου Πολάκη ξεπέρασε κάθε όριο όχι ευπρέπειας, αλλά πολιτικής ευθύνης. Εν μέσω πανδημίας και αναγκαστικών μέτρων προστασίας, αυτός αποφάσισε με τη γνωστή ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης να δώσει το δικό του «επαναστατικό» μήνυμα: Μαζευτείτε χωρίς μάσκες, χωρίς να προσέχετε τον διπλανό σας, και οργανώστε γεύματα, δείπνα και τσιμπούσια. Θα μπορούσε να περάσει χαμηλά το θέμα, αν ο Πολάκης δεν ήταν γιατρός, πρώην υπουργός Υγείας και πολιτικός που συνεχώς δίνει στην κυβέρνηση οδηγίες για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Και, φυσικά, αν δεν είχε βεβαρυμμένο παρελθόν, τη μια καπνίζοντας σε κλειστό χώρο όπου απαγορεύεται, την άλλη βρίζοντας με τον χειρότερο τρόπο δημοσιογράφους και ΜΜΕ, την τρίτη χρησιμοποιώντας ανοίκειους χαρακτηρισμούς για πολιτικούς του αντιπάλους. Σχεδόν καθημερινά, ο Παύλος Πολάκης δίνει ένα ακόμη δείγμα για το πώς καταλαβαίνει τον πολιτικό πολιτισμό, στον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ορκίζεται, την πολιτική αντιπαράθεση, αλλά και την ευθύνη όλων απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Αν υπάρχει όμως ένα θέμα Πολάκη, υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο και πιο σοβαρό θέμα Τσίπρα. Γιατί, όπως έχει δείξει η πράξη, ο Σφακιανός «λεβέντης» έχει την πλήρη στήριξη του αρχηγού του. Όση δυσαρέσκεια κι αν εισπράττει από την κοινωνία ο πρώην υπουργός και όσες διαμαρτυρίες από μεγάλο μέρος του κόμματός του, έχει πάντα ως στήριγμα τον πρώην πρωθυπουργό. Ο οποίος ποτέ, ούτε τώρα με το κάλεσμα για τσιμπούσια, δεν τον αποδοκίμασε, δεν τον ανακάλεσε στην τάξη και φυσικά δεν διανοήθηκε να τον αποβάλει ως ξένο σώμα από το κόμμα του.  Η πολιτική αρρώστια δεν είναι συνεπώς ο Παύλος Πολάκης. Αυτός είναι απλώς ένα ακραίο σύμπτωμα της αρρώστιας του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Η ανευθυνότητα, η ελαφρότητα, ο ακραίος λαϊκισμός, οι χαρακτηρισμοί, η οξύτητα, είναι η ίδια η πεμπτουσία ενός κόμματος, που κάτω από ειδικές συνθήκες κατάφερε να αναρριχηθεί στην εξουσία και σήμερα να έχει δυστυχώς τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Καμία επιείκεια και καμία υποχώρηση δεν χωράει μπροστά στο φαινόμενο αυτό. Ο Παύλος Πολάκης, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει ποτέ πια να επανέλθουν στην εξουσία. Αυτό που τους αξίζει για την πολιτική και τη στάση τους είναι η λαϊκή αποδοκιμασία και η απομόνωση. Ε.Κ. |
Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να αποφύγει τον καταλογισμό ευθυνών για τα αποτελέσματα της πολιτικής της, καταφεύγει στο «σκιάχτρο Πολάκη». Εκμεταλλεύονται φωτογραφίες, αποσπασματικές λέξεις και φράσεις, διαβάλλουν ακόμα και την ιδιότητά του ως χειρουργού για να πλήξουν τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για να αποσπάσουν την προσοχή από τα μεγάλα και κρίσιμα προβλήματα που η πολιτική τους προκαλεί, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό στο ζήτημα της πανδημίας. Ο Παύλος Πολάκης παρακολουθείται συνεχώς από μία κουστωδία κονδυλοφόρων έτοιμη να τον διασύρει σε κάθε του κίνηση. Το γεγονός ότι ο ίδιος, με τον τρόπο που κάποτε μιλάει, καθώς και με τον τρόπο που διαχειρίζεται τη δημοσιότητα, δίνει την τρίχα για να την κάνουν τριχιά στον λαιμό του, δεν αναιρεί την αλήθεια για το σχετικό σίριαλ. Και η αλήθεια είναι ότι τους ενδιαφέρει να σκεπάζουν τις δικές τους αβελτηρίες και τα δικά τους λάθη, πίσω από τον διατεταγμένο θόρυβο για τον Πολάκη. Καλό είναι, από την άλλη, όσοι σπεύδουν να επικρίνουν συμπεριφορές και πρωτοβουλίες του Σφακιανού βουλευτή, κάποτε και δικαίως, να θυμούνται αυτά που οι ορκισμένοι εχθροί του δεν ξεχνούν. Ότι ως αναπληρωτής υπουργός Υγείας συγκρούστηκε μετωπικά με τα τρωκτικά, έβγαλε στην επιφάνεια το καθεστώς των σκανδάλων, αποκάλυψε το όργιο του ΚΕΕΛΠΝΟ, συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκάλυψη του σκανδάλου της Νοβάρτις, πέταξε τους εργολάβους έξω από τα νοσοκομεία και συνέδεσε το όνομά του με το δικαίωμα της περίθαλψης για εκατομμύρια ανασφάλιστους. Ότι αυτός και ο Ανδρέας Ξανθός παρέλαβαν ένα ξεχαρβαλωμένο, κακοποιημένο και διάτρητο από ρεμούλες ΕΣΥ και παρέδωσαν τα νοσοκομεία σε πολύ καλύτερη κατάσταση, ενίσχυσαν το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ίδρυσαν νέα νοσοκομεία, πέτυχαν ακόμα και θετικούς ισολογισμούς εκεί που πριν υπήρχαν ελλειμματικοί εκατοντάδων εκατομμυρίων. Είναι, τέλος, χαρακτηριστικό της πολιτικής δικαιοσύνης της ΝΔ το πώς αντιμετωπίζει τα κακώς κείμενα στο σπίτι της. Ούτε τα σκόιλ ελικικού, ούτε το όργιο απευθείας αναθέσεων και κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, ούτε τα μυστήρια κονδύλια του Μηταράκη, της Νικολάου και των άλλων, ούτε όσα ξεστομίζει ο Άδωνις, δεν ενοχλούν την ευαισθησία της. Την ενοχλεί όμως ο Πολάκης, που κάθε μέρα αποκαλύπτει ένα σκάνδαλο. Έτσι που να γίνεται προφανές ποιον ρόλο επιτελεί το σκιάχτρο του Πολάκη και τι θέλουν να κρύψουν πίσω του. Ε.Σ. |
