Η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε σε μομφή για τον ίδιο |
Μία πρόταση σήμα κινδύνου για την ελληνική κοινωνία |
|
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας προχώρησε σε πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, ενώ ήταν σίγουρο ότι κάτι τέτοιο απλώς θα έδειχνε και θα ενίσχυε τη συσπείρωση της πλειοψηφίας, γύρω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Προφανώς για να ξεφύγει από τον κλοιό της φθοράς για το πρόσωπο και το κόμμα του. Για να κερδίσει, επίσης, κάποια ανάπαυλα από τις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και την αμφισβήτηση στο πρόσωπό του. Και για να υποχρεώσει τον πρωθυπουργό σε θέση απολογίας και άμυνας. Αν όλα αυτά απασχόλησαν δημοσιογράφους και αναλυτές, εκείνο που θα πρέπει να απασχολήσει τους πολίτες είναι η ελαφρότητα του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του, ελαφρότητα που αναδείχτηκε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο στη διάρκεια της τριήμερης συζήτησης. Μια πρόταση δυσπιστίας που υποβλήθηκε με αφορμή τις -μεγάλες όντως- αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού κατά τη διάρκεια της τελευταίας χιονόπτωσης, κατέληξε με τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αναλώσει το μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του όχι σ’ αυτό, αλλά στο «σκάνδαλο Φουρθιώτη». Στις συνομιλίες και τα μηνύματα μεταξύ του υπόδικου τηλεοπτικού αστέρα και υπουργών της κυβέρνησης, που δήθεν στοιχειοθετούν σχέσεις του Μαξίμου με τη νύχτα, με κυκλώματα και λοιπά. Για να αποδειχθεί ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει κανένα πρόβλημα να υιοθετεί ακόμα και τις μαρτυρίες ενός ατόμου που ο ίδιος χαρακτηρίζει με τον χειρότερο τρόπο, αρκεί αυτό να στρέφεται κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Παρεμπιπτόντως, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε στη Βουλή μια εικόνα καταστροφής, αποτυχίας στην πανδημία, ακρίβειας, ανασφάλειας και αντιδημοκρατικών μέτρων. Εικόνα που βρίσκεται στη φαντασία του, ή στον πυρήνα της προπαγάνδας του, η οποία επιχειρεί συστηματικά να δυσφημήσει, να κατεδαφίσει και τελικά να εκθέσει την κυβέρνηση, αγνοώντας ότι οι πολίτες δεν σχηματίζουν την εικόνα της πραγματικότητας από την οποιαδήποτε προπαγάνδα, αλλά από τις εμπειρίες της ζωής τους, από τη σοβαρή ενημέρωση που προσφέρουν τα έγκυρα ΜΜΕ και, σε κάθε περίπτωση, από τα συγκεκριμένα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση για να μειώσει τις επιπτώσεις από εισαγόμενα μεγάλα προβλήματα, όπως η πανδημία και η ακρίβεια. Διότι και το τελευταίο παιδί ξέρει ότι για τίποτε από αυτά δεν είναι υπεύθυνος ο πρωθυπουργός, μια και είναι διεθνή προβλήματα, που φτάνουν και μέχρι την Ελλάδα. Πράξη πολιτικής επιπολαιότητας και μειωμένης κοινωνικής ευαισθησίας αποδείχτηκε τελικά η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος καίγεται και ο ΣΥΡΙΖΑ χτενίζεται. Κατάφεραν έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του να αυξήσουν με αυτήν τη δυσπιστία της ελληνικής κοινωνίας απέναντί τους.  Ε.Κ. |
Οι ανοησίες (εσωκομματικές τριβές, αμφισβήτηση Τσίπρα κ.λπ.), που είχαν σκοπό να ευτελίσουν την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση, δεν μπορούν να αναιρέσουν ότι αυτή προσπάθησε να φέρει και έφερε στη Βουλή την πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κοινωνία. Το φιάσκο του επιτελικού κράτους στον τελευταία χιονιά, που έρχεται μετά το φιάσκο με τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, τη δραματική αποτυχία στην αντιμετώπιση της πανδημίας και την ακρίβεια που πλήττει εκατομμύρια νοικοκυριά. Μπορεί να λέγεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας ξύπνησε ένα πρωί στραβά κι αποφάσισε να κάνει πρόταση δυσπιστίας, ή μομφής, προς την κυβέρνηση. Η πραγματικότητα όμως δεν ωραιοποιείται, ούτε αλλάζει, με κάτι τέτοια φληναφήματα. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη σε νεκρούς ανά εκατομμύριο και στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως. Είναι στην κορυφή όλης της Ευρώπης, με πληθωρισμό 5,1%, που τρέχει σύμφωνα με την Κομισιόν προς το 6%. Η τιμή του ηλεκτρικού, των καυσίμων, των ειδών πρώτης ανάγκης, παγώνουν και εξαθλιώνουν οικογένειες και εξοντώνουν επιχειρήσεις. Ο τελευταίος χιονιάς έθαψε κάτω από το χιόνι τη συστηματικά καλλιεργημένη από μεγάλα ΜΜΕ και την κυβέρνηση εικόνα του επιτελικού κράτους. Και η χώρα μας ανεβαίνει συνεχώς στη λίστα των χωρών στις οποίες η διαφθορά έχει γίνει κανονικότητα. Αν αφήσουμε στην άκρη την κάθε είδους προπαγάνδα, κυβερνητική ή αντιπολιτευτική, και δούμε κατάματα την αλήθεια, διαπιστώνουμε ότι η χώρα μας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Από ορισμένες απόψεις, δραματική. Και επειδή η κυβέρνηση δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν δείχνει να καταλαβαίνει, και επιμένει στις ίδιες πολιτικές που μας οδήγησαν πριν από λίγα χρόνια στη χρεοκοπία και στα μνημόνια, η πρόταση μομφής ήταν ένα σήμα κινδύνου για την ελληνική κοινωνία. Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν υποχρεωθεί σύντομα να προσφύγει σε εκλογές, έτσι που η δημοκρατία να δώσει τη λύση, η Ελλάδα θα πληρώσει πανάκριβο τίμημα. Και είναι ένα ζήτημα αν το αντέχει μετά από τα τόσο δύσκολα τελευταία χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει εδώ και κάποιο καιρό ότι η προσφυγή στις κάλπες είναι ζωτική ανάγκη για τη χώρα. Αν κάθε μέρα που περνάει θρηνούμε περίπου 100 νεκρούς, βλέπουμε την κοινωνική πλειοψηφία να βυθίζεται στην ανέχεια και τα σκάνδαλα να διαδέχονται το ένα το άλλο, τότε είναι καιρός να δώσει τη λύση η δημοκρατία. Η πρόταση δυσπιστίας ήταν ένα θεσμικό, συνταγματικό, δημοκρατικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Ε.Σ. |
