Η γεωργική τεχνική που… συνεργάζεται με τη φύση

Απλή, φιλική προς το περιβάλλον και φθηνή σε κόστος

Η γεωργική τεχνική που αφήνει τη φύση να εκπληρώσει μόνη το έργο της

Η φυσική καλλιέργεια είναι μια γεωργική μέθοδος που διαφέρει από όλες τις γνωστές επιστημονικές τεχνικές. Προσεγγίζει και σχεδιάζει με φυσικό τρόπο ένα αειφόρο παραγωγικό αγροτικό σύστημα πάνω στις αρχές και στις θεωρίες που εμπνεύστηκε ο Ιάπωνας φυτοπαθολόγος Μασανόμπου Φουκουόκα.

Ονόμασε τη μέθοδό του «να μην κάνεις τίποτα» και ουσιαστικά πραγματοποιείται ελάχιστη αγροτική εργασία, δεν χρησιμοποιούνται μηχανήματα, ούτε χημικές ουσίες, το έδαφος δεν οργώνεται και δεν ξεβοτανίζεται. Βασικός στόχος του φυσικού καλλιεργητή είναι να έρθει σε αρμονία με τη φύση, να δημιουργήσει γόνιμο έδαφος και, τέλος, να πετύχει την οικονομική του αυτάρκεια. Από τη στιγμή που όλα τα αναλαμβάνει η φύση, σε όποια τιμή κι αν πουλήσει ο γεωργός τα προϊόντα του έχει κέρδος. Χωρίς να σημαίνει ότι όλα λύνονται με τη φυσική καλλιέργεια, η φιλοσοφική-δεοντολογική αρχή της ασπάζεται την άποψη ότι η φύση είναι τέλεια σε αντίθεση με την ανθρώπινη γνώση που είναι ατελής και περιορισμένη.

Στην Ελλάδα, οι αρχές αυτές βρήκαν γόνιμο έδαφος στο Κέντρο Φυσικής Καλλιέργειας, ένα αγρόκτημα το οποίο δημιούργησε το 1988 ο Παναγιώτης Μανίκης –ο οποίος θήτευσε κοντά στον Ιάπωνα φυτοπαθολόγο– και μια ομάδα εθελοντών στο Κλησοχώρι της Έδεσσας. Η ομάδα οργάνωσε και χρηματοδότησε σπορές σε διάφορα «γυμνά» σημεία της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό, ώστε να αναβλαστήσουν, εφάρμοσε πιλοτικές αναδασώσεις στο Βόρειο Αιγαίο, μια μεγάλη σπορά στη λίμνη Βεγορίτιδα, ενώ μια από τις αποστολές της ήταν και στην Πελοπόννησο μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν την περιοχή το 2007. Όπως λέει ο Π. Μανίκης στα σεμινάρια που πραγματοποιεί σε όλη την Ελλάδα, «η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας δεν έχει τη λογική της μονοκαλλιέργειας.

Η γεωργική τεχνική που αφήνει τη φύση να εκπληρώσει μόνη το έργο τηςΣκοπός είναι η δημιουργία φυσικών αγροκτημάτων, η αναβλάστηση άγονων λόφων και βουνών, ακόμη και το πρασίνισμα ερήμων με την εφαρμογή της απλής και φθηνής, σε κόστος, μεθόδου του Φουκουόκα. Μια μεγάλη ποικιλία σπόρων τοποθετείται μέσα σε σβώλους από αργιλόχωμα. Σπέρνονται εκατό και πλέον είδη σπόρων από οπωροφόρα και δασικά δέντρα, λαχανικά, σιτηρά και φυτά χλωρής λίπανσης πριν αρχίσει η περίοδος των βροχών (άνοιξη – φθινόπωρο).

Στη συνέχεια, σκορπίζονται στην περιοχή –μπορεί να γίνει ακόμη και με εναέριες ρίψεις– και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η φύση». Ο κ. Μανίκης εξηγεί πως η σπορά μεγάλης ποικιλίας φυτών εξυπηρετεί, ώστε να λυθεί το πρόβλημα της διάβρωσης του εδάφους, το πρόβλημα των ασθενειών και των προσβολών από έντομα. Έτσι επιτυγχάνεται η απόλυτη αρμονία ανθρώπου και φύσης, ενώ, όπως υποστηρίζουν οι οπαδοί της μεθόδου, η γονιμότητα του εδάφους αυξάνεται συνεχώς και μεγαλώνει η παραγωγικότητά της.

kentro-fisikis-kalliergeias-edessa