Στον τόπο του… εγκλήματος, ή αλλιώς στα ίδια μέρη, στους ίδιους τόπους, εκεί όπου έχει βολευτεί και γνωρίζει, επιστρέφει πάντα και τριγυρνά η μπεκάτσα η βελουδομάτα. Αν και τα τελευταία χρόνια, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, έχει παρατηρηθεί ελάττωση του πληθυσμού της, το ενδιαφέρον και η αγάπη των κυνηγών γι’ αυτήν παραμένουν αμείωτα. Το κυνήγι της ολοκληρώνεται στα τέλη Φλεβάρη και απαγορεύεται στο πρωινό και το βραδινό καρτέρι.
Οι πρώτες μπεκάτσες, που είναι συνήθως νεαρά πουλιά, μετακινούνται νοτιότερα από τους τόπους αναπαραγωγής και φτάνουν στην Ελλάδα στα μέσα Οκτώβρη. Τα πουλιά αυτά δεν έχουν συγκεκριμένη… πατρίδα, με αποτέλεσμα να τα βρίσκουμε διασκορπισμένα σε όλη την Ελλάδα, από την Πελοπόννησο έως τη Θράκη, από την Ήπειρο έως τη Μακεδονία, αλλά και όλα τα νησιά.
Το μέρος, όμως, που θα επιλέξουν για να εγκατασταθούν, μια και αγαπούν τις χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά και την υγρασία, θα πρέπει να έχει έντονο το υγρό στοιχείο, όπως ρέματα που τρέχουν όλο τον χρόνο, ποτιστικές καλλιέργειες, αλλά και μέρη που έχουν διατηρήσει υγρασία από τις πρώιμες βροχές. Επίσης, οι κυνηγοί θα τις συναντήσουν ακόμα και σε χωράφια με λαχανικά ή σε δενδρότοπους οπωροφόρων που ποτίζονται, γιατί αυτοί οι τόποι τους εξασφαλίζουν τροφή.
Με τους βοριάδες, όμως, και το έντονο κρύο, θα τις βρούμε σε προφυλαγμένες τοποθεσίες, ενώ με τους νοτιάδες σε πλαγιές με βόρειο προσανατολισμό.
Κατά τις 15 Νοέμβρη, ξεκινά το κύριο κύμα της μετανάστευσης και οι μπεκάτσες που φτάνουν στη χώρα μας είναι όλων των ηλικιών, με προορισμό γνωστούς τους τόπους. Αν βρουν τροφή και κάλυψη, θα παραμείνουν στις ίδιες τοποθεσίες, στην ίδια μεριά ή στο ίδιο χωράφι, εφόσον δεν προκύψει παρατεταμένος παγετός ή πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.
Αντίστοιχα και ένας έμπειρος κυνηγός μπεκάτσας γνωρίζει τις συνήθειές της και έτσι την ψάχνει πάντα στα ίδια μέρη. Αν, όμως, δεν τη συναντήσει στο «στέκι» της, τότε δεν κάθεται να την περιμένει, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι τσάμπα θα χασομερήσει. Παράλληλα, για ένα καλό κυνήγι μπεκάτσας, ο κυνηγός θα πρέπει να διαμορφώσει μια τελείως διαφορετική νοοτροπία και να εφοδιαστεί με πιο ιδιαίτερες γνώσεις, εκτός από τα βασικά περί κυνηγιού.
Αναπόσπαστο στοιχείο είναι και η συνεχής ενημέρωσή του, όχι γενικά και αόριστα, αλλά παρακολουθώντας καθημερινά τα δελτία καιρού, ακόμα και των επόμενων ημερών, ώστε να μπορέσει να εντοπίσει το μέρος που η μπεκάτσα θα επιλέξει να κινηθεί. Και αυτό γιατί, όπως προαναφέραμε, η μπεκάτσα αγαπά την υγρασία, που της εξασφαλίζει και την τροφή της.
Επειδή η μπεκάτσα αφήνει τα ίχνη της απ’ όπου και αν περάσει, ο έμπειρος κυνηγός οφείλει να ξέρει πώς να τα ψάξει και να τα βρει. Η οσμή της, που παραμένει στο έδαφος για μερικές ώρες μετά την παρουσία της εκεί, είναι εύκολο να γίνει αντιληπτή από ένα καλό μπεκατσόσκυλο. Όταν ο κυνηγός αντιληφθεί ότι το σκυλί του τη μύρισε, τότε πρέπει να αναζητήσει τις μικρές τρύπες που αφήνει στο έδαφος, για να βρει το αγαπημένο της σνακ, τα σκουλήκια.
Παράλληλα, οι κυνηγοί πρέπει να καταστρώσουν ένα ειδικό σχέδιο δράσης, ανάλογα με τη μορφολογία της περιοχής και τον βιότοπο. Ειδικότερα, όταν η μπεκάτσα κάνει το πρώτο πέταγμά της, αν ο κυνηγός δεν έχει καλή ορατότητα για μια καλή σκόπευση, είναι προτιμότερο να μην τουφεκίσει. Και αυτό γιατί η μπεκάτσα το πιο πιθανόν είναι να καθίσει πάλι εκεί κοντά, έχοντας όμως στραμμένη την προσοχή της στην κατεύθυνση που βρίσκονται οι κυνηγοί. Το σύνηθες είναι σε τέτοιες περιπτώσεις οι μπεκατσοκυνηγοί να κάνουν έναν μεγάλο κύκλο και να προσπαθήσουν να τη βρουν με απόλυτη ησυχία, προσεγγίζοντας τα πιθανά σημεία από διαφορετική γωνία.
To κατάλληλο σκυλί
Έμπειρα στο κυνήγι της μπεκάτσας θεωρούνται τα σκυλιά που έχουν στο ενεργητικό τους πολλές εξόδους – συναντήσεις με το θήραμα, σταθερή φέρμα και τέλειο σχεδόν απόρτ. Τα ξεχωριστά προσόντα που διαθέτει ένα τέτοιο σκυλί είναι η εξυπνάδα του (αντιλαμβάνεται τη συμπεριφορά θηράματος, θέση – απόσταση του κυνηγού), η όσφρησή του και τα σωματικά προσόντα του (μέγεθος, βάρος, αντοχή στα δύσκολα).
Ως ιδανικό μπεκατσόσκυλο δεν ξεχωρίζει μόνο ένα συγκεκριμένο είδος, αφού ιδανικές θεωρούνται περισσότερες από μία ράτσες. Έτσι, για το κυνήγι της μπεκάτσας, οι κυνηγοί προτιμούν τα Επανιέλ Μπρετόν, που έχουν φυσική ροπή στο κυνήγι της, τα Σέττερ (όλων των παραλλαγών), τα οποία αποδίδουν πολύ καλά σε όλα τα κυνήγια, τα γερμανικά σκυλιά φέρμας, τα Ντράτχααρ και Κούρτσχααρ, τα οποία ιχνηλατούν ικανοποιητικά, ψάχνουν με την επιθυμητή ταχύτητα, αλλά κάνουν λίγο παραπάνω θόρυβο από τα υπόλοιπα. Εξυπνάδα, οσφρητική ικανότητα και πάθος για το κυνήγι διαθέτουν τα Πόιντερ.
Αν ο κυνηγός δεν ασχολείται με άλλα θηράματα παρά μόνο με μπεκάτσες, ο σκύλος του αποκτά το χάρισμα και την… ειδικότητα, μαθαίνοντας όλα τα μυστικά και τα κόλπα της μπεκάτσας, σε όποια φυλή και αν ανήκει.
Απαγόρευση κυνηγιού
Για τις επόμενες πέντε κυνηγετικές περιόδους, ξεκινώντας από τη φετινή 2016-2017, απαγορεύεται η θήρα του λαγού στην Κάλυμνο. Παράλληλα, για τα πέντε επόμενα χρόνια ως ημερομηνία λήξης της θήρας του αγριοκούνελου για τον Νομό Δωδεκανήσου ορίζεται η 10η Γενάρη, ενώ περιορίζεται το κυνήγι του σε τρεις φορές την εβδομάδα, Τετάρτη – Σάββατο – Κυριακή. Ως μέγιστος αριθμός θηραμάτων κατά έξοδο ορίζονται τα τέσσερα αγριοκούνελα. Τις παραπάνω απαγορεύσεις έθεσε με απόφασή της η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου.
Επίσης, παρατείνεται η απαγόρευση για ακόμη δύο χρόνια, με απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, για το κυνήγι όλων των θηραμάτων στον υγρότοπο Κοτυχίου – Στροφυλίας (ζώνες Α, ΑΒ1, ΑΒ2, Α1, Β1). Βέβαια, παρά την απαγόρευση, φορείς της Δ. Ελλάδας και η Ορνιθολογική Εταιρεία έχουν κατά το παρελθόν προβεί σε καταγγελίες για εκτεταμένη λαθροθηρία στη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου.
Περισσότεροι λαγοί μετά από πυρκαγιές
Μια πυρκαγιά αφήνει πίσω της ζημιές και ανεπανόρθωτες καταστροφές. Ανάμεσα στα θύματά της, εκτός από τις καμένες δασικές εκτάσεις, τις καλλιέργειες και τους κατεστραμμένους οικισμούς, είναι και η άγρια πανίδα και κάθε είδους θήραμα. Η εξαφάνιση ή όχι των θηραμάτων, μετά από μια φωτιά, εξαρτάται από το είδος. Μία τέτοια περίπτωση θηράματος που όχι μόνο δεν εξαφανίζεται, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις πολλαπλασιάζεται, είναι αυτή του λαγού.
Η ικανότητά τους να επιζήσουν από την πυρκαγιά εξαρτάται από τη δυνατότητα μετακίνησής τους, καθώς και από την ομοιομορφία, τη δριμύτητα, το μέγεθος και τη διάρκεια της πυρκαγιάς. Οι λαγοί, όπως όλα τα θηλαστικά, προσαρμόζονται άμεσα στις αλλαγές που συμβαίνουν τόσο για την κάλυψή τους όσο και για την ανεύρεση τροφής από τις πυρκαγιές. Επίσης, επειδή έχουν μεγάλες αναπαραγωγικές τάσεις, οι πληθυσμοί τους ανακάμπτουν γρήγορα.
Ένα παράδειγμα αποτελεί η πυρκαγιά της Χίου, τον Αύγουστο του 2012, που καταστράφηκε περίπου το 60% των δασών με κωνοφόρα. Μετά από σχετική μελέτη, που πραγματοποιήθηκε τρία χρόνια μετά από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, διαπιστώθηκε ότι στην περιοχή του Αίπους η εμφάνιση πληθυσμού λαγού εντός των απαγορευμένων περιοχών (λόγω πυρκαγιάς) ήταν υψηλότερη από αυτή των επιτρεπόμενων, ενώ και στην περιοχή της Αρβανίτισσας στην επιτρεπόμενη περιοχή εμφανίστηκαν περισσότεροι λαγοί.
Πιάστηκε με 670… ξόβεργες
Δασοφύλακες συνέλαβαν επ’ αυτοφώρω, μετά από συστηματική παρακολούθηση, 35χρονο κάτοικο Ρόδου για παράνομη κατασκευή και κατοχή ξόβεργων. Στην κατοχή του βρέθηκαν 670 ξόβεργες, οι οποίες προορίζονταν για την παράνομη σύλληψη και αιχμαλωσία ωδικών πτηνών. Οι ξόβεργες κατασχέθηκαν, σχηματίστηκε δικογραφία και η υπόθεση πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης.
Οι δασοφύλακες της Διεύθυνσης Δασών Δωδεκανήσου πραγματοποιούν καθημερινούς ελέγχους, προκειμένου να αποτρέψουν κάθε απόπειρα παράνομης σύλληψης και παγίδευσης ειδών της άγριας πανίδας.
