Βουτηγμένος στην κατάνυξη ο Δραγάτης αυτήν την εβδομάδα προσπαθεί να ξεχαστεί από τα αγροτικά. Μελετά, εκκλησιάζεται! Αλλά οι παραπομπές και οι σημειολογίες πολλές. Η Μεγάλη Πέμπτη είναι αφιερωμένη στο Μυστικό Δείπνο, στην προσευχή στην Γεσθημανή, στην προδοσία του Ιούδα, στη σύλληψη του Ιησού, στην ανάκριση από τον Άννα, στην Άρνηση του Πέτρου και στην καταδίκη του Χριστού από τον Καϊάφα. Πόσες παρομοιώσεις μπορώ να κάνω με τα αγροτικά ζητήματα; Πολλές και δεν θέλω… μέρες που είναι!
- Μεγάλη Παρασκευή
Η Μεγάλη Παρασκευή πάλι, είναι αφιερωμένη στα Άγια Πάθη και στη Σταύρωση και το μυαλό μου τρέχει στα μπλόκα του χειμώνα. Στα πάθη των αγροτών, που τελικά τους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην «σταύρωση» μέσω… νομοσχεδίων – πολιτικών. Νομοσχεδίων για τους συνεταιρισμούς, νομοσχεδίων για το ασφαλιστικό αλλά και το φορολογικό. Αυτό ο Γολγοθάς τραβάει μήνες…
- Μεγάλο Σάββατο
Αν αισίως φθάσουμε στο Μεγάλο Σάββατο που είναι αφιερωμένο στην Ταφή και στην «εις Άδου Κάθοδο» οι συνειρμοί επίσης δεν θα είναι λίγοι. Θα έχουν να κάνουν με την… ταφή της πρωτογενούς παραγωγής. Θα θυμάμαι τα συνθήματα για «ταφόπλακα» της γεωργίας και της κτηνοτροφίας που αναφέρουν σε κάθε κινητοποίησή τους οι αγρότες.
- Ανάσταση;
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα φθάσουμε ποτέ στην Ανάσταση. Ημερολογιακά δεν το διαπραγματεύομαι αφού από την Κυριακή του Πάσχα μας χωρίζουν μόνο λίγα… εορταστικά 24ωρα. Για την ανάσταση του αγροτικού κλάδου τίθεται το ερώτημα. Ερώτημα που όπως όλα δείχνουν – προς το παρόν τουλάχιστο – παραμένει ρητορικό. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον στο Θαύμα… Καλές γιορτές!
