|
Αποθηκευτικά ρίσκα
Οι μετασυλλεκτικές ασθένειες των κρεμμυδιών στα ψυγεία είναι ένα σοβαρό θέμα, διότι ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι την κατανάλωση είναι μεγάλος και υπάρχει κίνδυνος υποβάθμισης της ποιότητας ή, ακόμα χειρότερα, το ενδεχόμενο ολικής καταστροφής. Ο κύριος όγκος της παραγωγής συγκεντρώνεται στην περιοχή της Θήβας και ακολουθούν η Εύβοια, η Φθιώτιδα και η Λάρισα. Σε ό,τι αφορά το θέμα των τιμών, όλα δείχνουν ότι η τάση θα είναι ανοδική και οι παραγωγοί θα καλύψουν σημαντικό ποσοστό των απωλειών από τις μειωμένες παραγωγές. Γενικά, η παραγωγή και η διάθεση κρεμμυδιών πάσχουν από πολύ σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα. Η χώρα διαθέτει ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, καθώς είναι σε θέση να παράγει πρώιμα κρεμμύδια. Δυστυχώς, όμως, οι παραγωγοί δεν το εκμεταλλεύονται και κατευθύνουν το σύνολο σχεδόν της παραγωγής στην εσωτερική αγορά.
Αποκαρδιωτική η εξαγωγική εικόνα
Το ερώτημα ποιος φταίει και το προϊόν δεν βρίσκει την κατάλληλη θέση στις αγορές του εξωτερικού είναι δύσκολο να απαντηθεί, διότι πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την αποτελεσματική διεθνή παρουσία και διάθεσή του. Περιγράφοντας τη δική του άποψη για το θέμα της εξαγωγής του κρεμμυδιού, ο Νίκος Νίκας, από την εταιρία VALLETOS OE στη Θήβα, δήλωσε:
«To κρεμμύδι είναι ένα ξεχωριστό προϊόν με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Ο τρόπος παραγωγής και εμπορίας στη χώρα μας είναι ο ίδιος εδώ και πολλές δεκαετίες. Είναι ένα προϊόν όγκου και με μικρά ποσοστά κερδοφορίας, κυρίως στις αγορές του εξωτερικού, για τους διακινητές. Υπάρχει μεγάλη προσφορά από τρίτες χώρες (Τουρκία, Αίγυπτος, Κίνα κ.ά.), αλλά και από χώρες της ΕΕ, όπως η Ολλανδία, η Αυστρία και η Ισπανία, οι οποίες είναι πολύ καλύτερα οργανωμένες από εμάς. Συμφωνίες με μεγάλα δίκτυα χονδρικής και λιανικής απαιτούν και μεγάλο όγκο παραγωγής. Αυτού του τύπου τις αγορές δεν μπορούμε να τις καλύψουμε, διότι έχουν και άλλου είδους απαιτήσεις (ποιοτικές, πιστοποιήσεις, κ.ά.). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στην εσωτερική αγορά. Εμείς, ως εταιρεία, κάνουμε εξαγωγές στο Ντουμπάι και μικρές ποσότητες στη Σουηδία, στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία. Για να μπορέσουμε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα και να εκμεταλλευτούμε καλύτερα την πρωιμότητα της παραγωγής μας, θα πρέπει να οργανωθούμε σε σύγχρονα συλλογικά σχήματα. Ένα άλλο συγκριτικό μας πλεονέκτημα είναι και η ποιοτική υπεροχή του κρεμμυδιού, κάτι το οποίο δεν το έχουμε αξιοποιήσει σε μεγάλο βαθμό. Η τοπική μας ταυτότητα, η πιστοποίηση του προϊόντος, η χρήση της νέας τεχνολογίας και η βελτίωση των υποδομών πιστεύω ότι θα δώσουν διέξοδο στο πρόβλημά μας».
Τροχοπέδη η ψαλίδα από το χωράφι στο ράφι
Οι αγρότες, ωστόσο, εστιάζουν περισσότερο στη μεγάλη ψαλίδα μεταξύ της τιμής του παραγωγού και της τελικής τιμής πώλησης στον καταναλωτή και θεωρούν ότι αυτό είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί. Πιστεύουν, δηλαδή, ότι πουλάνε σε τιμές εξαιρετικά χαμηλές και δεν μπορούν να καλύψουν το μεγάλο κόστος παραγωγής της καλλιέργειας. Ο παρεμβατικός ρόλος του συνεταιριστικού κινήματος στον τομέα της διακίνησης του κρεμμυδιού είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, όταν παράγονται μεγάλες ποσότητες, ένα σημαντικό ποσοστό να καταλήγει στις χωματερές και όταν η παραγωγή είναι μειωμένη, το κέρδος να το παίρνουν οι ενδιάμεσοι. Μεγάλο είναι και το πρόβλημα των ελληνοποιήσεων. Σε περιόδους με μικρές παραγωγές, τα εισαγόμενα κρεμμύδια καλύπτουν τις ανάγκες της αγοράς, με ένα σημαντικό ποσοστό τους να διακινείται ως ελληνικό.
Δυνατά, συνεταιριστικά σχήματα η λύση
Τη δική του άποψη για την παραγωγή και τη διακίνηση των κρεμμυδιών μεταφέρει στην «ΥΧ» ο Χρήστος Σαμπάνης, παραγωγός από τη Θήβα: «Η διακίνηση των κρεμμυδιών αλλά και των άλλων αγροτικών προϊόντων είναι ένα σοβαρό ζήτημα και θα πρέπει να το δούμε από ένα διαφορετικό πρίσμα. Το κόστος παραγωγής είναι ένα σοβαρό θέμα και χρειάζεται σοβαρός σχεδιασμός και παρεμβάσεις για να μπορέσουμε να το μειώσουμε. Η δημιουργία ομάδων παραγωγών μπορεί να δώσει λύσεις. Μέσα από μία συγκεντρωμένη παραγωγή θα έχουμε πολλαπλές δυνατότητες αξιοποίησης των προϊόντων και καλύτερη διαχείριση των καλλιεργειών μας. Δυστυχώς, όμως, αυτό που κυριαρχεί στον χώρο μας είναι η μοναχική πορεία. Ο καθένας μας χαράζει δικό του δρόμο. Σήμερα, οι αγορές έχουν άλλου είδους απαιτήσεις και αυτό θέλει άλλο χειρισμό από την πλευρά μας. Γίνονται κάποιες εξαγωγές, αλλά αυτό δεν φτάνει να καλύψει το σύνολο της παραγωγής. Η μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων κατά 20% στην τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο είναι αποτέλεσμα της έλλειψης οργανωμένου προγραμματισμού. Μέσα από μια ολοκληρωμένη συνεργασία, σε όλα τα στάδια της παραγωγικής αλυσίδας, θα είχαμε τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε και άλλες αγορές του εξωτερικού».
Σε ό,τι αφορά τις τιμές παραγωγού κατά την τρέχουσα συλλεκτική περίοδο, οι τιμές, ανάλογα με την ποιότητα ξεκινούν από τα 25 λεπτά το κιλό και ξεπερνούν σε κάποιες περιπτώσεις τα 32 λεπτά. Όπως εκτιμούν οι εμπλεκόμενοι στην παραγωγή και εμπορία, η άνοδος θα συνεχιστεί και τις επόμενες ημέρες.
