Δεν πληρώνουν συμπληρωματικό ΕΝΦΙΑ οι αγρότες, για τις χρονιές 2017 και 2018, ώσπου να υπάρξουν οι απαραίτητες διευκρινίσεις και να ολοκληρωθεί η διαδικασία με τους δασικούς, χάρτες σύμφωνα με το άρθρο 13 του νομοσχεδίου «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της κοινοτικής οδηγίας ΕΕ 2015/2375 και άλλες διατάξεις».
Ειδικότερα, καταργείται η διάταξη, που προβλέπει την επιβολή συμπληρωματικού ΕΝ.Φ.Ι.Α. για έτη 2017 και 2018 και στην αξία των αγροτεμαχίων, των αγρών, των βοσκοτόπων και των λοιπών εδαφικών εκτάσεων εκτός σχεδίων πόλεων.
Μάλιστα, ορίζεται πως ειδικά για τις χρονιές 2017 και 2018 στη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας φυσικού προσώπου, λαμβάνεται υπόψη για να διαπιστωθεί εάν ξεπερνιέται ή όχι το όριο των 200.000 ευρώ, πάνω από το οποίο επιβάλλεται συμπληρωματικός ΕΝ.Φ.Ι.Α. – δεν συνυπολογίζεται η αξία των δικαιωμάτων επί γηπέδων, εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμού.
Στο ίδιο νομοσχέδιο ωστόσο διογκώνονται τα πρόστιμα προς τις επιχειρήσεις για πώληση αγαθών ή υπηρεσιών, εφόσον υπερβαίνουν συνολικά σε αξία τα 500 ευρώ, χωρίς τη χρήση καρτών ή άλλων ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής. Ωστόσο, ήδη έχουν κατατεθεί ερωτήσεις στη Βουλή, για το τι συμβαίνει με τις περιοχές, που δεν υπάρχει δυνατότητα χρήσης ηλεκτρονικών καρτών, διότι δεν καλύπτονται από ψηφιακό σήμα.
Εξάλλου προβλέπεται, πρόστιμο 500 ευρώ ανά φορολογικό έλεγχο, εφόσον ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος ή ακόμη και 1.000 ευρώ ανά φορολογικό έλεγχο, αν ο φορολογούμενος είναι υποχρεωμένος να τηρεί εκ του νόμου διπλογραφικό λογιστικό σύστημα.
Νομοσχέδιο με αλλαγές επί τα βελτίω για τη δωρεάν διατροφή των μαθητών
Μια στρέβλωση προς τους αγρότες που παρέδιδαν δωρεάν προϊόντα, για τη σίτιση παιδιών, που είχαν ανάγκη, αλλά έφταναν στο σημείο να ταλαιπωρούνται με το ΦΠΑ, έρχεται να διορθώσει ένα νέο νομοσχέδιο, που εντάχθηκε προς συζήτηση στη Βουλή, για την ερχόμενη εβδομάδα.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπει αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία και προσαρμογή της ελληνικής πλευράς με τη θέσπιση νέου νομοθετικού πλαισίου με βάση και την κοινοτική οδηγία της ΕΕ 2015/2376.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, ειδικότερα το άρθρο 7, Κεφάλαιο Β προβλέπει την παροχή φορολογικών κινήτρων στους υπόχρεους που παράγουν και εμπορεύονται είδη σίτισης με την απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ, που αναλογεί και έχει εκπέσει ως φόρος εισροών, κατά την παραγωγή ή απόκτηση των ειδών σίτισης που διαθέτει άνευ ανταλλάγματος.
Οι επιβαρύνσεις αυτές δημιουργούσαν προβλήματα, αφού ο παραγωγός ενώ έδινε χωρίς αντάλλαγμα τα προϊόντα του, ταλαιπωρούνταν και με το θέμα του ΦΠΑ. Το ίδιο συμβαίνει και προς την κατεύθυνση των εμπόρων, που διέθεταν τα προϊόντα τους, για να καλύψουν διατροφικές ανάγκες μαθητών.
Σύμφωνα, δε, και με το άρθρο 8 , οι αγρότες του κανονικού καθεστώτος ΦΠΑ, που πωλούν τα προϊόντα τους μέσω τρίτων (εμπόρων ή αγροτικών συνεταιρισμών) και για τις πωλήσεις αυτές δεν εκδίδεται μηνιαία εκκαθάριση, απαλλάσσονται από την υποχρέωση απόδοσης του φόρου.
Πρόκειται για το φόρο που αναλογεί στο ποσό που τους καταβάλλουν οι παραγγελιοδόχοι από την πώληση αγροτικών προϊόντων για λογαριασμό τους, καθώς ο ΦΠΑ που αναλογεί στην τελική αξία της πώλησης των αγαθών αποδίδεται από τους παραγγελιοδόχους.
