Δύο νέες αναλύσεις για τις απόψεις των νέων Ελλήνων για τη ζωή και την εργασία, τις αντιλήψεις του περιβάλλοντός τους, αλλά και τις διάφορες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στις γενιές.
Η κρίση της προηγούμενης δεκαετίας επηρέασε περισσότερο τους Έλληνες νέους. Εκείνοι είδαν -συγκριτικά με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες- τα εισοδήματά τους να μειώνονται περισσότερο και τις προοπτικές ή τις συνθήκες της ένταξής τους στην αγορά εργασίας να χειροτερεύουν. Πολλοί από αυτούς αναζήτησαν ευκαιρίες στο εξωτερικό. Επομένως έχει σπουδαίο νόημα κάποιος να κοιτάξει καλύτερα τα χαρακτηριστικά των νέων εκείνης της περιόδου, αλλά και τις απόψεις τους. Τι πίστευαν τότε, μέσα στην καταιγίδα, για τη ζωή και για την εργασία; Στο ίδιο πλαίσιο είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον κάποιος να παρατηρήσει τόσο τις αντιλήψεις του περιβάλλοντός τους, αλλά και τις διάφορες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στις γενιές των Ελλήνων. Σε ποιο βαθμό οι απόψεις των γονιών συνδέονται με τις απόψεις των παιδιών τους; Πώς αλλάζουν πολλά χαρακτηριστικά με τον χρόνο και με κάθε φάση της κρίσης;
Με τα παραπάνω ερωτήματα καταπιάνονται δύο νέα κείμενα της διαΝΕΟσις, τα οποία υπογράφει ομάδα οικονομολόγων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του ΚΕΠΕ και της διαΝΕΟσις. Οι ερευνητές αναλύουν σε βάθος το ελληνικό σκέλος του πανευρωπαϊκού έργου CUPESSE με αντικείμενο την ανεργία των νέων και τις διαγενεακές σχέσεις, που διεξήχθη σε 11 χώρες, αλλά και διαχρονικά δεδομένα από την Έρευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ.
Πρόκειται για δύο ενδιαφέρουσες αναλύσεις, που συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση της οικονομικής κρίσης της δεκαετίας του 2010 και των συνεπειών της στους νέους και μπορούν να αφήσουν χρήσιμη γνώση για το μέλλον. Επιπλέον, ακόμη και σήμερα που οι νέοι απασχολούν τον δημόσιο διάλογο για διαφορετικούς λόγους (για την επίδραση της πανδημίας στην εκπαίδευση, για τη λεγόμενη “Μεγάλη Παραίτηση”, για τα προβλήματα της στέγασης, κ.ά.) οι αναλύσεις αυτές, σε κάποιο βαθμό, περιγράφουν διαχρονικά χαρακτηριστικά των νέων και του τρόπου με τον οποίο σκέφτονται και παίρνουν αποφάσεις.
Νεανική Ανεργία & Απασχόληση στην Ελλάδα (PDF)
Νέοι, Ανεργία & Διαγενεακή Μεταβίβαση Απόψεων (PDF)
Τα βασικά χαρακτηριστικά
Πριν όμως μάθουμε τι σκέφτονται, πρέπει να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Το πρώτο από τα δύο κείμενα, με τίτλο “Νεανική ανεργία και απασχόληση στην Ελλάδα: Μια ποσοτική προσέγγιση” εστιάζει περισσότερο στα περιγραφικά χαρακτηριστικά των νέων και στην εργασιακή κατάστασή τους σε διάφορες φάσεις της κρίσης την προηγούμενη δεκαετία. Οι ερευνητές εξετάζουν δεδομένα για τις χρονιές 2004 έως 2019 από την Έρευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ, μια δειγματοληπτική έρευνα που πραγματοποιείται τέσσερις φορές τον χρόνο και καλύπτει το σύνολο του πληθυσμού της χώρας.
Η ανάλυση της διαΝΕΟσις εστιάζει στα άτομα ηλικίας από 15 έως 29 ετών. Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατηρεί κάποιος στα ευρήματα είναι η σημαντική επίδραση των δημογραφικών τάσεων. Οι νέοι ηλικίας 25-29, δηλαδή μία από τις τρεις υπο-ομάδες που ξεχωρίζουν οι ερευνητές στην ευρύτερη ηλικιακή κατηγορία των νέων, παρότι διατηρούν το μεγαλύτερο μερίδιο του πληθυσμού των νέων, στο διάστημα 2008-2019 βλέπουν το μερίδιο αυτό να μειώνεται. Οι ερευνητές αποδίδουν την αλλαγή αυτή στις “δυσμενείς δημογραφικές μεταβολές, λόγω της μείωσης των γεννήσεων διαχρονικά, καθώς και στις δημογραφικές μεταβολές που προκλήθηκαν από την οικονομική ύφεση, όπως η μετανάστευση νέων Ελλήνων και η φυγή μεταναστών που βρίσκονταν στη χώρα”.
Οι νέοι μπορεί να λιγοστεύουν αλλά, παρά την κρίση, γίνονται αργά αλλά σταθερά πιο μορφωμένοι. Η ανάλυση του εκπαιδευτικού επιπέδου των νέων από το 2008 μέχρι το 2019 αποκαλύπτει μια σαφή μείωση του ποσοστού των λιγότερο μορφωμένων νέων -εκείνων που ολοκληρώνουν μόνο δημοτικό και μόνο γυμνάσιο- αλλά και αύξηση του μεριδίου των νέων που ολοκληρώνουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εν πολλοίς, οι υπόλοιπες εκπαιδευτικές βαθμίδες παραμένουν σταθερές. 
Οι εργαζόμενοι νέοι
Διαχρονικά, οι άνδρες εργάζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό από τις γυναίκες. Ωστόσο, συγκεκριμένα στους νέους 15-29 ετών για το διάστημα στο οποίο εστιάζει η μελέτη, η διαφορά αυτή από τις 10 ποσοστιαίες μονάδες που ήταν το 2004 μειώνεται σταθερά, για να φτάσει στο τέλος του 2017 να έχει περιοριστεί περίπου στο μισό. Εκεί, μέχρι το 2019, σταθεροποιείται. Ωστόσο το ποσοστό συμμετοχής των νέων συνολικά στην αγορά εργασίας, και για τα δύο φύλα, μειώνεται ειδικά μετά το 2008. Οι ερευνητές αποδίδουν τη μείωση εν μέρει στην κρίση: “Μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι η οικονομική κρίση διαδραματίζει κάποιον ρόλο“, γράφουν, “είτε ενθαρρύνοντας τους νέους να παρατείνουν την παραμονή τους στην εκπαίδευση, είτε αναγκάζοντάς τους να μεταναστεύσουν (…), είτε αποθαρρύνοντάς τους και απομακρύνοντάς τους ολότελα από την αγορά εργασίας”.
Ωστόσο, οι περισσότεροι -ειδικά οι πιο νέοι- απέχουν από την αγορά εργασίας επειδή σπουδάζουν. Η πλειοψηφία των νέων ηλικίας 15-24 ετών βρίσκεται εκτός εργασίας επειδή συμμετέχει στην εκπαίδευση. Μάλιστα, αυτό το ποσοστό φαίνεται να αυξάνει με τον χρόνο, πολύ περισσότερο για κάποιες συγκεκριμένες υποκατηγορίες, όπως οι γυναίκες 15-24 ετών.
Τέλος, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι γι’ αυτό το διάστημα υπάρχει η τάση οι νέοι να παραμένουν, από χρόνο σε χρόνο, στάσιμοι. Εκείνοι που εργάζονται τείνουν να εξακολουθούν να εργάζονται και τον επόμενο χρόνο, εκείνοι που είναι στην εκπαίδευση τείνουν να συνεχίζουν τις σπουδές τους και εκείνοι που είναι άνεργοι τείνουν να παραμένουν “παγιδευμένοι” στην ανεργία.
Πώς δουλεύουν, όμως, όσοι δουλεύουν; Η μερική απασχόληση είναι σχετικά αυξημένη στις νεότερες ηλικίες, ωστόσο οι περισσότεροι νέοι εξακολουθούν να δουλεύουν full-time. Το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζόμενων νέων -περισσότεροι από 8 στους 10- εργάζονται με πλήρη απασχόληση. Βεβαίως, το ποσοστό εκείνων που εργάζονται με μερική απασχόληση, από το 2008 μέχρι το 2019 έχει υπερδιπλασιαστεί (από 8,4% σε 18,7%).
Πού δουλεύουν όμως οι εργαζόμενοι νέοι εκείνη την περίοδο; Ο τουρισμός φαίνεται να κυριαρχεί ως κλάδος για τις δύο ομάδες “πιο νέων” νέων (15-19 ετών και 20-24 ετών), ενώ οι “πιο μεγάλοι” νέοι 25-29 ετών απασχολούνται περισσότερο στο εμπόριο. Ωστόσο, σε όλες τις κατηγορίες των νέων ο τουρισμός αυξάνει σημαντικά το μερίδιό του από το 2008 μέχρι το 2019, κάτι που έρχεται σε συμφωνία με τη μεγάλη ανάπτυξη που γνώρισε ο κλάδος, ειδικά μετά τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Το πιο συχνό επάγγελμα των νέων είναι υπάλληλοι στην παροχή υπηρεσιών και πωλητές.
