Το επιτυχημένο παράδειγμα του Βασίλη Πρασσά είναι μια υπενθύμιση ότι ποτέ δεν πρέπει να σταματάμε να προσπαθούμε για το καλύτερο. Ο απόφοιτος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, που εργάζεται σήμερα ως αναλυτής για λογαριασμό του γνωστού επενδυτικού οίκου Morgan Stanley, μοιράζεται με την «ΥΧ» τις εμπειρίες από την εντυπωσιακή έως τώρα πορεία του και περνά ένα ηχηρό μήνυμα αισιοδοξίας.
Τα δύσκολα παιδικά και νεανικά χρόνια
Ο Β. Πρασσάς μεγάλωσε στη μικρή κοινωνία των Ριζών Χαλκιδικής, ενός χωριού με συνολικά 300 μόνιμους κατοίκους. Σε μικρή ηλικία, βοηθούσε τον πατέρα του σε αγροτικές εργασίες, όπως το άρμεγμα των προβάτων και των αγελάδων, για την παραγωγή γιαουρτιού. Τα καλοκαίρια του τα περνούσε στο χωράφι και τις αγροτικές ενασχολήσεις, μακριά από την ξεγνοιασιά των διακοπών. Μόλις στα 5 του έτη, ξεκίνησε να πουλά γιαούρτι στις γύρω ταβέρνες και τις τοπικές αγροτικές αγορές.
Στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, η τάξη του δεν υπερέβαινε τα εννιά άτομα. Και από εκείνους τους ολιγάριθμους μαθητές, όμως, λίγοι είχαν δίψα για μάθηση. «Τα περισσότερα παιδιά δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για το διάβασμα, σε αντίθεση με εμένα. Πάντα δούλευα σκληρά στο σχολείο. Όμως, πολύ νωρίς κατάλαβα ότι δεν υπάρχουν προοπτικές στο χωριό», τονίζει με νόημα.
Η φοίτηση στην ΑΓΣ και η μετάβαση στις ΗΠΑ
Αναζητώντας περισσότερες ευκαιρίες για ένα καλύτερο μέλλον, ο Β. Πρασσάς βρέθηκε στο κατώφλι της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. «Πρώτα υπέβαλε αίτηση εισαγωγής η μεγαλύτερη αδελφή μου και ύστερα εγώ. Τελικά, μου δόθηκε πλήρης υποτροφία για να φοιτήσω εκεί, κάτι το απίστευτο για τα οικονομικά δεδομένα της οικογένειάς μου. Είχα νιώσει τόσο πεινασμένος για ευκαιρίες, και όταν μπήκα στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή είδα να ανοίγεται μπροστά μου ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος, γεμάτος δυνατότητες. Είναι πραγματικά μια μαγική σχολή, από την άποψη ότι παίρνει άτομα από την επαρχία, που η μοίρα τους ήταν να μην κάνουν τίποτα στη ζωή τους, και τους δίνει τα εφόδια για να “εκτοξευτούν στο φεγγάρι”».
Μέσω της ΑΓΣ, ο Β. Πρασσάς βρέθηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ για να παρακολουθήσει καλοκαιρινά εκπαιδευτικά προγράμματα για την ανάπτυξη ηγετικών ικανοτήτων. «Μετά την Α’ Λυκείου, με έστειλαν σε μια “ηγετική” κατασκήνωση, όπου συμμετείχαν παιδιά από όλο τον κόσμο. Ήμασταν συνολικά 40 άτομα, 20 από τις ΗΠΑ και 20 από τις υπόλοιπες χώρες. Όντας 15 χρονών, και χωρίς να μιλάω καθόλου αγγλικά, βρέθηκα στη μέση της Νέας Υόρκης, ανάμεσα σε παιδιά από διαφορετικούς πολιτισμούς και θρησκείες. Ήταν μία απίστευτη εμπειρία, ύστερα από την οποία ο τότε πρόεδρος της ΑΓΣ, William McGrew, μου συνέστησε να σπουδάσω στις ΗΠΑ».
Ο Β. Πρασσάς έκανε αίτηση εισαγωγής σε 8 αμερικανικά πανεπιστήμια, αλλά πήρε το «πράσινο φως» μόνο από ένα, λόγω της υπερπλήρους υποτροφίας που αναζητούσε. «Με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα 5-7 χιλιάδες ευρώ, υπό κανονικές συνθήκες δεν θα μπορούσα να σπουδάσω σε ένα πανεπιστήμιο των 60.000 ευρώ», παραδέχεται.
Οικονομικός αναλυτής στη Morgan Stanley
Στο πανεπιστήμιο του St. Lawrence αποφάσισε να σπουδάσει οικονομικά. Εντάχθηκε στη λέσχη επενδύσεων του ιδρύματος, όπου έμαθε πώς να αναλύει μετοχές, εταιρείες, διαφορετικές στρατηγικές επενδύσεων και πολλά άλλα. Το επόμενο βήμα δεν άργησε να γίνει. «Γοητευμένος από το πώς λειτουργεί η οικονομία, εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία που μου έδινε το πανεπιστήμιό μου μέσω των προγραμμάτων Erasmus και βρέθηκα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Εκεί, κατόρθωσα να με δεχθεί η Morgan Stanley, ώστε να κάνω την εξάμηνη πρακτική άσκησή μου. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο πράγμα. Να μπεις».
Έχοντας την ευκαιρία να αποδείξει την πραγματική του αξία, δεν την άφησε να πάει χαμένη. Σήμερα ασχολείται με την ανάλυση μετοχών πολλών διαφορετικών επιχειρήσεων και τομέων της οικονομίας, διατηρώντας σταθερή θέση στον διεθνή επενδυτικό οίκο. Όταν καλείται να περιγράψει ποιο ήταν το κλειδί της επιτυχίας για να αναδειχτεί και να φτάσει εκεί που βρίσκεται σήμερα, στέκεται στην κομβική σημασία της διαμόρφωσης στέρεας νοοτροπίας. «Δεν πιστεύω τόσο στη γνώση, όσο στο να μαθαίνεις πώς να σκέφτεσαι. Ο λόγος για τον οποίο πέτυχα, ήταν επειδή στα βήματά μου συναναστράφηκα άτομα που με βοήθησαν στον τρόπο σκέψης. Από τους γονείς μου, που δεν ήταν αρνητικοί στη δίψα μου και μου επέτρεψαν να κυνηγήσω τις ευκαιρίες, μέχρι τον μέντορά μου στην ΑΓΣ, τον Γιώργο Σταμπολίδη (σ.σ. υπεύθυνος εγγραφών της σχολής), που επένδυσε πολύ χρόνο πάνω μου, με έμαθε να σκέφτομαι ανοιχτόμυαλα και να έχω τα μάτια και τα αυτιά μου ανοιχτά».
