Ανομβρία και κόστος παραγωγής καταδικάζουν τους αμπελοκαλλιεργητές της Κρήτης

Ξεραίνονται τα αμπέλια στην Κρήτη, ενώ ατρύγητες θα μείνουν μεγάλες εκτάσεις

Ανομβρία και κόστος παραγωγής καταδικάζουν τους αμπελοκαλλιεργητές

Σε απόγνωση βρίσκονται οι αμπελοκαλλιεργητές της Κρήτης, που ήδη μετρούν τις πληγές στις καλλιέργειες τους από τη μια λόγω της ανομβρίας, από την άλλη λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, που δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας.

«Ακόμη και στις περιπτώσεις που ποτίζουμε και μάλιστα με συνέπεια τις καλλιέργειες, η γη ρουφάει το νερό και νομίζεις μετά από κάποια δευτερόλεπτα ότι δεν έχει ποτιστεί. Είναι τέτοιες οι ανάγκες που κανείς δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί η χρονιά», σημειώνει ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ηρακλείου, Μύρος Χιλετζάκης, που κάθε άλλο παρά ικανοποιημένος είναι από τις εξελίξεις.

Στο θέμα μάλιστα αναφέρθηκε με επίκαιρη ερώτηση του προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων ο γραμματέας της ΚΟ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης βουλευτής Ηρακλείου, Βασίλης Κεγκέρογλου, που επισήμανε τα μεγάλα, μέχρι και καταστροφικά προβλήματα στην πρωτογενή παραγωγή του νησιού, ζητώντας απαντήσεις από τον υπουργό τι προτίθεται να κάνει και επιμένοντας ότι θα πρέπει να αποζημιωθεί η χαμένη παραγωγή.

Ένα μεγάλο μέρος, πάντως, των καλλιεργειών, όπως όλα δείχνουν, θα μείνει ούτως ή άλλως εκτός παραγωγικής και εμπορικής διαδικασίας, καθώς σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ομάδας Αμπελουργών Κρήτης, Πρίαμο Ιερωνυμάκη, «μπορεί τα επιτραπέζια σταφύλια που θα εξαχθούν στη Γερμανία (τα κανονικά σουλτανίνα) και αργότερα στην Αγγλία (τα χονδρόρωγα Τόμσον) να είναι σε καλές ποιότητες και να μην κινδυνεύουν οι εξαγωγές, αλλά αυτό μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τα σταφύλια που προέρχονται από τα ποτιστικά αμπέλια. Όλα τα υπόλοιπα δεν πρόκειται καν να τα τρυγήσουμε, για να μη συζητήσουμε καθόλου τι θα γίνει με σταφιδάμπελα», λέει χαρακτηριστικά, τη στιγμή που ένα σημαντικό μέρος των αμπελοκαλλιεργητών τα τελευταία χρόνια είχαν στρέψει και πάλι το ενδιαφέρον τους στη σταφίδα.

Κοινή συνισταμένη, πάντως, των αμπελοκαλλιεργητών, είναι ότι το κόστος παραγωγής φέτος έχει ανέβει δραματικά, κάτι που δεν φαίνεται να μπορεί να καλυφθεί, τουλάχιστον με τις τιμές, που πρέπει να διατηρηθούν σε όμοια με πέρυσι επίπεδα, προκειμένου το προϊόν να διατεθεί και στις αγορές. Αυτό ήδη γνωρίζουν καλά οι παραγωγοί ότι θα κληθούν να το αντιμετωπίσουν, ιδιαίτερα στην περίπτωση που δεν ληφθεί συγκεκριμένη απόφαση για αποζημίωση, όχι όμως στα χαρτιά, όπως εξηγούν οι αμπελοκαλλιεργητές, αλλά στην πράξη.

«Οι συνθήκες δεν ευνοούν τα ευχολόγια. Οι αποφάσεις πρέπει να είναι συγκεκριμένες, ιδιαίτερα όταν οι εκτιμήσεις αναφέρουν πως έχουμε ήδη απολέσει ένα τεράστιο μέρος της παραγωγής μας και για να διατηρήσουμε κάποιο μέρος των καλλιεργειών μας έχουμε πολλαπλασιάσει το κόστος. Αν δεν καλυφθεί αυτή η διαφορά, όχι μόνο αυτή η χρονιά, αλλά και η επόμενη θα πρέπει να θεωρείται χαμένη», τόνισε ο κ. Χιλετζάκης.

  • Κάλια Πετσαλάκη