Τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για την επιβίωση των ιδιωτικών επιχειρήσεων σε ένα περιβάλλον που μεταβάλλεται διαρκώς περιγράφει στην «ΥΧ» η Ιουλιάνα Γεωργιάδου, β΄ αντιπρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της Δημητριακής ΑΕ, τονίζοντας πως η μόνη λύση είναι η εξωστρέφεια. Ταυτόχρονα, διαψεύδει τις φήμες για κερδοσκοπία στον κλάδο των δημητριακών λόγω του ότι αποτελούν χρηματιστηριακά προϊόντα. Τι είναι αυτό που εμποδίζει την ανάπτυξη των επιχειρήσεων; «Ο κρατισμός σε όλες του τις εκφάνσεις», τονίζει.
Ποιος είναι ο ετήσιος τζίρος της «Δημητριακής ΑΕ»; Υπάρχουν κάποιες προβλέψεις που αφορούν στο οικονομικό μέλλον της εταιρίας;
Ο τζίρος τη εταιρείας πέρυσι ήταν στα 130 εκατ. ευρώ, με το ποσοστό κερδοφορίας να είναι κάτω του 1% του τζίρου. Το 2015 καταφέραμε μετά δυσκολίας να κρατήσουμε τα αποτελέσματα θετικά, λόγω των γεγονότων του Ιουνίου. Προβλέψεις μέσα στο ασταθές περιβάλλον στο οποίο αναγκαζόμαστε να πορευόμαστε δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν. Επί παραδείγματι, ποιος θα μπορούσε να μας πει σήμερα τι θα γίνει αν η Τουρκία, αντιδρώντας στην όποια δικαστική απόφαση για τους Τούρκους αξιωματικούς που ζητάνε άσυλο στην Ελλάδα, απαγορεύσει ξαφνικά την αγορά (ή εξόφληση φορτωτικών) ελληνικών αγροτικών προϊόντων που εξάγονται στην Τουρκία ως αντίμετρο; Και αυτό, ανεξάρτητα από την -αναμενόμενη- υποβάθμιση της Τουρκίας από τη Moody’s σε επίπεδο junk. Στις πωλήσεις μας στην Τουρκία δυσκολεύει σημαντικά η ασφάλιση των πληρωμών τους, η επιβεβαίωση πιστώσεων από τράπεζες κ.λπ., οπότε αποφεύγουμε τις σχετικές πωλήσεις.
Πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει μια εταιρεία στις σημερινές οικονομικές συνθήκες και ποιες κινήσεις κάνατε για να εξασφαλίσετε την ανάπτυξη της Δημητριακής;
Εξαιρετικά δύσκολο. Είμαστε υποχρεωμένοι να κινούμαστε μονίμως σε ένα απρόβλεπτο περιβάλλον! Η μόνη διέξοδος είναι η εξωστρέφεια, ο προσανατολισμός σε μεγαλύτερη δραστηριότητα εκτός Ελλάδος, εξαγωγές ή διαβαλκανικές συναλλαγές. Επίσης, πρέπει να υπάρχει συνεχής και λεπτομερής παρακολούθηση των χρεωστικών υπολοίπων των πελατών με τους οποίους πραγματοποιούμε συναλλαγές στην Ελλάδα.
Ποια από τις δραστηριότητες της εταιρείας σάς εξασφαλίζει τα μεγαλύτερα κέρδη;
Δεν υπάρχει κανόνας ούτε «συνταγή», κάθε χρονιά είναι διαφορετική και πρέπει να είσαι σε επαγρύπνηση και καλά προετοιμασμένος και ενημερωμένος για να ανταποκριθείς.
Έχουν μειωθεί οι ανάγκες της ελληνικής αγοράς σε εισαγωγές σιταριού και καλαμποκιού τα τελευταία χρόνια;
Οι εισαγωγικές ανάγκες της χώρας είναι βασικά σταθερές, με μικρή τάση μείωσης. Οι ανάγκες βέβαια εξαρτώνται και από τις αυξομειώσεις για διάφορους λόγους στην ντόπια παραγωγή.
Οι Copa και Cogeca κάνουν λόγο για χαμηλές τιμές στους Ευρωπαίους παραγωγούς σιτηρών, λόγω της αύξησης της παγκόσμιας παραγωγής, παρά το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή παραγωγή αναμένεται μειωμένη σε ποσοστό 10%. Έχετε την ίδια εικόνα;
Ναι, αλλά ας μην μας εντυπωσιάζει ένα τέτοιο στατιστικό γεγονός, δεδομένου ότι η χώρα μας «ναυσιπλοεί» σε διαφορετικές θάλασσες. Όταν η διεθνής τάση εδώ και χρόνια είναι η μεταφορά σιτηρών με όλο και μεγαλύτερα πλοία, εμείς στη χώρα μας «μεριμνήσαμε» να κλείσουμε (ή να αχρηστεύσουμε ) όλα τα επιλιμένια σιλό (στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη, στον Βόλο), με αποτέλεσμα σήμερα όλες οι εισαγωγές σιτηρών να γίνονται με μικρά πλοία, σε αντίθεση μάλιστα με ότι γίνονταν προ δεκαπενταετίας… και όσο πιο μικρό το πλοίο, τόσο μεγαλύτερο το κόστος μεταφοράς που επωμίζεται ο εισαγωγέας.
Πόση είναι η επιβάρυνση στο κόστος μεταφοράς, μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα; Γιατί έκλεισαν τα σιλό;
Η διαφορά στο κόστος εισαγόμενων προϊόντων μπορεί να φτάσει μέχρι και στο 5%, που στον κλάδο μας είναι τεράστιο ποσοστό. Τα σιλό έκλεισαν λόγω της κρατικής αδιαφορίας, έλλειψη συντήρησης επενδύσεων, οργάνωσης για γίνεται η δουλειά και όχι απλά διορισμούς υπαλλήλων.
Η προσφορά και η ζήτηση διαμορφώνουν τις τιμές για χρηματιστηριακά προϊόντα όπως τα δημητριακά; Πόσο υπάρχει κερδοσκοπία στον κλάδο;
Όχι τόσο όσο αφήνεται να εννοηθεί συχνά από δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου. Στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια (MATIFParis, Bologna κ.λπ.) είναι ελάχιστη και γι’ αυτό άλλωστε και υπάρχουν συχνά προβλήματα ρευστότητας. Στις ΗΠΑ αν δεν υπήρχαν τα funds, η ρευστότητα θα ήταν πολύ μικρότερη. Σε κάθε περίπτωση, οι διεργασίες στις Βρυξέλλες (MIFID II) τείνουν να περιορίσουν και αυτήν την κερδοσκοπική πλευρά. Σε ό,τι αφορά στη χώρα μας, όταν χώρες σαν τη Ρουμανία με το που μπήκαν στην ΕΕ ενεργοποίησαν χρηματιστήρια πρώτων υλών εμείς φροντίσαμε να κλείσουμε και το χρηματιστήριο εμπορευμάτων στον Πειραιά. Άλλο ένα κατόρθωμα της χώρας μας, προς τα πίσω βεβαίως.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος «εχθρός»στον κλάδο σας, από τον οποίο μπορεί να πληγεί η κερδοφορία μιας επιχείρησης;
Ο κρατισμός, σε όλες του τις μορφές. Καταρχάς έλλειψη επενδύσεων, επειδή υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στο ελληνικό κράτος. Δεν αποφασίζει εύκολα να επενδύσει κάποιος όταν αλλάζει συνέχεια η νομοθεσία, κυρίως η φορολογική, αλλά και άλλοι νόμοι που έχουν σχέση με τις εταιρείες. Επίσης, επιβάρυνση της λειτουργίας μας με συνεχή διαδικαστικά και γραφειοκρατικά εμπόδια. Μάλιστα, ακόμα και όταν προσπαθούμε, δεν γίνεται καμία προσπάθεια για συζήτηση και εξεύρεση τρόπων διευκόλυνσης και μείωσης των γραφειοκρατικών εμποδίων. Επίσης και διάφορες κρατικές ενέργειες που είναι γνωστές, όπως τα άτοκα δάνεια στους παραγωγούς και τους συνεταιρισμούς από προηγούμενες κυβερνήσεις, που διαστρέβλωσαν τις τιμές των προϊόντων στην ελληνική αγορά.
