Ως μοναδική διέξοδο για να αποκτήσουν την τιμή που αξίζουν τα ελληνικά προϊόντα βλέπει τους συνεταιρισμούς και τη σωστή οργάνωση ο πρόεδρος της ΕΑΣ Καβάλας, Κώστας Λεπίδας, μέσα από τον μέχρι στιγμής απολογισμό βασικών προϊόντων. Η Ένωση έχει δυναμική στο ακτινίδιο και μάλιστα δημιουργήθηκαν σοβαρές υποδομές.
«Έχουμε αποθηκευτικούς χώρους για 8.000 τόνους. Λόγω καιρικών συνθηκών, περιμένουμε 9.000-10.000 τόνους παραγωγής. Η αγορά είναι καλή, εφόσον το επιτρέψουν οι Έλληνες συνάδελφοι» αναφέρει χαρακτηριστικά, τονίζοντας την απουσία υποδομών. Χρειάζεται να γίνουν πανελλαδικά εγκαταστάσεις και ψυγεία, ώστε να διαπραγματεύονται το προϊόν στις αγορές, καθώς το ακτινίδιο έχει μεγάλη διάρκεια ζωής. Παραθέτει το παράδειγμα της Νέας Ζηλανδίας που φέρνει για 7-8 μήνες φρούτα στην αγορά, καλύπτοντας ανάγκες και στο Βόρειο Ημισφαίριο. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα δεν φτάνει ούτε στο πεντάμηνο.
Οι Έλληνες παραγωγοί “χαίρονται”, γιατί θα έρθουν οι Ιταλοί να αγοράσουν και να καλύψουν τις ανάγκες τους, ενώ θα έπρεπε να είμαστε οργανωμένοι και να μπούμε στις δικές τους αγορές
Ο κ. Λεπίδας δίνει έμφαση στην αξιόλογη ποιότητα, τονίζοντας ότι «το ακτινίδιο της Χρυσούπολης ανταγωνίζεται στην Ιταλία τους Ιταλούς, στη Γαλλία τους Γάλλους, στην Ισπανία τους Ισπανούς». Η συγκομιδή του ξεκινάει στις 10 Οκτώβρη και η χρονιά κρίνεται καλή για την Ελλάδα, καθώς οι Ιταλοί έχουν λιγότερα ακτινίδια και υποδεέστερα ποιοτικά. Ταυτόχρονα, είναι δυσαρεστημένος, γιατί η έλλειψη οργάνωσης στερεί την προστιθέμενη αξία από τη χώρα, που διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα, ακόμη και την τεχνογνωσία των αγροτών, αλλά χάνει την παρτίδα στην εμπορία των προϊόντων. «Οι Έλληνες παραγωγοί “χαίρονται”, γιατί θα έρθουν οι Ιταλοί να αγοράσουν και να καλύψουν τις ανάγκες τους, ενώ θα έπρεπε να είμαστε οργανωμένοι και να μπούμε στις δικές τους αγορές». Σημειώνει ότι φέτος η συσκευασία διαμορφώθηκε σε 20κιλα, ενώ πέρυσι τα ακτινίδια έφευγαν από την Ελλάδα σε κιβώτια των 250 κιλών. «Το ζήτημα είναι ότι η υπεραξία πάει στην Ιταλία, δεν μένει στη χώρα μας».
Ακόμη ένα σύννεφο πάνω από τα κεφάλια των συνεταιριστών είναι τα προβλήματα χρηματοδοτήσεων από τις τράπεζες, καθώς ο παραγωγός δεν γίνεται να πληρωθεί αφότου πουληθεί το προϊόν του, έξι μήνες μετά την παράδοση. Η φετινή τιμή παραγωγού δεν αποκλείει να ξεπεράσει τα 65 λεπτά.
Απογοήτευσε το σπαράγγι
Άσχημη ήταν η χρονιά για το καβαλιώτικο σπαράγγι, που βρέθηκε αντιμέτωπο με την πρώιμη ευρωπαϊκή αγορά. Συγκεκριμένα, η Γερμανία έβγαλε σπαράγγι ταυτόχρονα με την Καβάλα, με πρόσθετο εμπόδιο για τους Έλληνες σπαραγγοπαραγωγούς τα άσχημα καιρικά φαινόμενα. Επιπλέον, πρόβλημα συνιστά η απουσία συμφωνιών με μεγάλες αλυσίδες. Ο κ. Λεπίδας έχει προτείνει τη δημιουργία Κοινοπραξίας, ώστε να ελέγχεται η εξαγωγή του σπαραγγιού και να απολαμβάνει καλύτερη τιμή ο παραγωγός.
Προσθέτει ότι ζήτησαν από το υπουργείο ενίσχυση de minimis για να αποζημιωθούν οι καλλιεργητές, καθώς η ζημιά έχει επεκταθεί και στα συσκευαστήρια που είχαν προετοιμαστεί για μεγαλύτερη παραγωγή. «Στην περιοχή μας καλλιεργήθηκαν περίπου 8.000-9.000 στρέμματα και οι αποδόσεις κυμαίνονται στα 300-400 κιλά, ενώ θα έπρεπε να ξεπερνούν τα 800.
Η τιμή έπρεπε να είναι πάνω από 2 ευρώ, κατά μέσο όρο, καθώς πρόκειται για πολύ ακριβή καλλιέργεια. Με τις συγκεκριμένες αποδόσεις και τιμές θα εγκαταλειφθεί η καλλιέργεια», σχολιάζει. Η τιμή παραγωγού προσδιορίζεται στα 1,8 ευρώ/κιλό, καταλήγει.
