Του Γιάννη Σάρρου
Το όραμα και η αγάπη του Αντώνη Παπαδόπουλου για τις ελιές, ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα διαφημίζοντας την προσπάθεια μιας ολόκληρης κοινωνίας σε όλο τον κόσμο. Κάτι που στο μακρινό 1923 εκείνος δεν μπορούσε καν να φανταστεί. Ήταν τότε και μέχρι το 1963, όταν δημιούργησε τον ελαιώνα των Ροβιών, χάρη στην αγάπη του για την ελιά. Κατάφερε να τον επεκτείνει από την παραλία μέχρι τους πρόποδες των γύρω βουνών, Καβαλάρη (Ξηρόν όρος) και Τελέθριον καλύπτοντας περίπου 3.500 στρέμματα και περιλαμβάνοντας 70.000 ελαιόδεντρα.
Κάποια ελαιόδεντρα στις Ροβιές είναι πολύ παλιά, γεγονός που αποδεικνύει ότι η καλλιέργεια και η παραγωγή χρονολογούνται πολλά χρόνια πίσω, ίσως ακόμη και 1.000 έως 2.000 χρόνια. Η Άννα Παπαδοπούλου, κόρη του Αντώνη Παπαδόπουλου, από το 1974 έως το 1981, προχώρησε σε δωρεά του ελαιώνα στους εργαζομένους του, σε τεμάχια από 50 έως 100 στρέμματα. Επίσης, παραχώρησε τη χρήση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας της ελιάς στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ροβιών.
Έτσι δραστηριοποιήθηκε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ροβιών και ξεκίνησε τη λειτουργία του από το 1981 μέχρι σήμερα, με κύρια δραστηριότητα τη συγκέντρωση, την επεξεργασία, τη συσκευασία και την εμπορία της παραγωγής του ελαιώνα σε επιτραπέζιες ελιές. Ο συνεταιρισμός αριθμεί περίπου 130 μέλη, παραγωγούς και εργαζομένους. Η μεταποίηση και η συσκευασία γίνονται αποκλειστικά από τα μέλη του συνεταιρισμού. H αγάπη τους για την ελιά γρήγορα έφερε και το πρώτο τους βραβείο, από την καταξιωμένη γερμανική εταιρεία DLG, που επιλέγει και βραβεύει τα καλύτερα από άποψη ποιότητας και γεύσης βιολογικά προϊόντα διεθνώς.
Συνεργασία και με την Φαρμακευτική Σχολή Αθηνών
Στο τιμόνι του Συνεταιρισμού Ροβιών βρίσκεται για πολλά χρόνια ένας ακούραστος εργάτης του συνεταιριστικού κινήματος. Ο λόγος για τον Νίκο Βαλλή, που είναι και πρόεδρος της Ελαιουργικής. Πρόκειται για έναν άνθρωπο με μεθοδικότητα και στοχευμένες πρακτικές στην πορεία ανάπτυξης του συνεταιρισμού και της περιοχής. Σε δηλώσεις του στην «ΥΧ», ο κ. Βαλλής τόνισε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του συνεταιρισμού, που, για τα δεδομένα της περιοχής, αποτελεί το κυριότερο εργαλείο ανάπτυξης και στήριξης του εισοδήματος των παραγωγών-μελών.
«Η υπεραξία του συσκευασμένου προϊόντος, που δημιουργείται, ξαναεπιστρέφει στους παραγωγούς και στους εργαζομένους-μέλη του συνεταιρισμού. Μέρος της δαπάνης ασφάλισης των εργαζομένων-μελών στον ΟΓΑ το καλύπτει ο συνεταιρισμός ανάλογα με τον χρόνο απασχόλησής τους στις εργασίες του. H συσκευασία της ελιάς γίνεται σε υψηλής αισθητικής και ποιότητας γυάλινα βάζα από τους ίδιους τους παραγωγούς, μέσα στις εγκαταστάσεις του συνεταιρισμού, οι οποίες έχουν πιστοποιηθεί με ISO και BRC.
Εστιάζουμε στην παραγωγή και στην πώληση στους καταναλωτές ενός πραγματικά φυσικού προϊόντος βιολογικής καλλιέργειας, επεξεργασμένου με τη φυσική και παραδοσιακή ελληνική μέθοδο (Greekstyle), πιστοποιημένο και ως ΠΟΠ (Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης, Κονσερβολιά Ροβιών). Είναι ένα προϊόν που διατηρεί όλες τις φυσικές ουσίες του, βοηθώντας έτσι τους καταναλωτές να έχουν καλή υγεία.
Οι ιδιαίτερες φαρμακευτικές ιδιότητες της ποικιλίας έστρεψαν το ερευνητικό ενδιαφέρον της Φαρμακευτικής Σχολής Αθηνών στη συνεργασία με τον συνεταιρισμό μας για την παραγωγή υδροξυτυροσόλης, ενός συστατικού που περιέχεται στην ελιά, καθώς παρουσιάζει αντιθρομβωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες. Σήμερα, οι ελιές μας πωλούνται στην Αμερική, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη σε χώρες όπως η Αγγλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, η Αυστρία και η Νορβηγία, καθώς και στην Ασία, στην Ιαπωνία. Η ποιότητα του προϊόντος μας βοήθησε να μπούμε ακόμη και στην αγορά ελαιοπαραγωγών χωρών, όπως αυτές της Ισπανίας και της Ιταλίας».
Η προσπάθεια έφερε και το πρώτο βραβείο, από την καταξιωμένη γερμανική εταιρεία DLG, που επιλέγει και βραβεύει τα καλύτερα από άποψη ποιότητας και γεύσης βιολογικά προϊόντα διεθνώς
Και με περιβαλλοντική ευαισθησία
Επισημαίνοντας την περιβαλλοντική οπτική του εγχειρήματός τους, ο κ. Βαλλής δήλωσε επίσης ότι «οι περιβαλλοντικές ανησυχίες των μελών του συνεταιρισμού τους οδήγησαν στη μετατροπή του λέβητα καύσης πετρελαίου για την παραγωγή ατμού –ο οποίος χρησιμοποιείται στην παστερίωση της ελιάς– σε λέβητα καύσης κουκουτσιού ελιάς, υποπροϊόντος από τη διαδικασία της αφαίρεσης του πυρήνα. Η διαδικασία αυτή στοχεύει στη μείωση του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, με μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τη χρήση της βιομάζας.
Ακόμα μία θετική επίδραση στο περιβάλλον έχει το γεγονός ότι το 80% των πράσινων ελιών, που επεξεργάζεται ο συνεταιρισμός, είναι βιολογικές και, συνεπώς, ζυμώνονται σε φυσική άλμη, χωρίς τη χρήση καυστικής σόδας και χωρίς απόβλητα. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την τεχνική ξεπικρίσματος της συμβατικής πράσινης (99% των πράσινων ελιών που διακινούνται στον κόσμο) με καυστική σόδα (ισπανική μέθοδος, Spanishstyle). Η τεχνική αυτή δημιουργεί για κάθε κιλό ελιάς τουλάχιστον 2,5 κιλά υγρά απόβλητα.
Μέρος της δαπάνης ασφάλισης των εργαζομένων-μελών στον ΟΓΑ το καλύπτει ο συνεταιρισμός ανάλογα με τον χρόνο απασχόλησής τους στις εργασίες του
Το μεγάλο πρόβλημα της ελιάς στην περιοχή της Βόρειας Εύβοιας, όπως και σε άλλες περιοχές, εστιάζεται στην κλιματική αλλαγή, η οποία έχει επηρεάσει πάρα πολύ την παραγωγή της ελιάς στις Ροβιές. Η παραγωγικότητα των ελαιώνων είναι μειωμένη σε μεγάλο βαθμό και δημιουργεί έντονο προβληματισμό και ανησυχία στα μέλη του συνεταιρισμού. Πιο συγκεκριμένα, από το 2009 έως σήμερα, οι ποσότητες (με εξαίρεση το 2012, που ήταν μια καλή χρονιά) ήταν δραματικά μειωμένες.
Αξίζει, πάντως, να αναφερθεί ότι παρά τη γενικότερη κακή οικονομική κατάσταση των τελευταίων χρόνων, ο συνεταιρισμός, αν και είχε μειωμένους ισολογισμούς, κατάφερε να κρατήσει τα εισοδήματα των συνεταίρων σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο και να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για άλλους αγρότες της χώρας μας».
